સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/પ્રકીર્ણ/ખાસ કાંઈ ફેર નથી!: Difference between revisions

← Older edit

સમગ્ર અરધી સદીની વાચનયાત્રા/પ્રકીર્ણ/ખાસ કાંઈ ફેર નથી! (view source)

Revision as of 12:06, 6 October 2022

287 bytes added , 12:06, 6 October 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 1: / Line 1: @@
 {{Poem2Open}}
-{{space}}
-“આવોમાસ્તર.”
-“હા, કલ્પનાબેન. અમારાંઅરુણાબેનક્યાંછે?”
-“બહારશેરીમાંરમતાંહશે. જુઓને, એમનેક્યાંપગવાળીનેબેસવુંછે? આખોદિવસદોડાદોડી, નેઘરમાંતોધમાચકડીમચાવેછે. કોણજાણેબાલમંદિરેતોશુંયેકરતાંહશે!”
-“બાલમંદિરેઆવીનેતોરમેછેનેમજાકરેછે; ત્યાંનાંકામોકરેછે.”
-“પણમનેતોથાયછેકેઆબધાંકચ્ચાંબચ્ચાંનેતમેરાખતાહશોકઈરીતે?”
-“અમારેએમનેકાંઈખાસરાખવાંપડતાંનથી. એતોએમનીમેળેકામકર્યેજાયછે.”
-“કામકરેનેરમે, એબધીવાતસાચી; પણએમનેકાંઈભણાવવાનુંખરુંકેનહીં?”
-“બાલમંદિરનાંજુદાંજુદાંકામએવીરીતેગોઠવેલાંહોયછેકેએમાંજએમનુંભણતરથતુંજાયછે.”
-“આઅમારીઅરુણાનેતોકાંઈઆવડતુંજનથી. આટલાવખતથીબાલમંદિરેજાયછે, પણહજુકાંઈશીખીનથી.”
-“કેમ? બાલમંદિરેઆવતાંથયાંપછીઅરુણાબેનમાંકાંઈફેરનથીલાગતો?”
-“નારેભાઈ, કંઈફેરનથી; હજીતોદસસુધીયેલખતાંઆવડયુંનથી.”
-“દસસુધીલખતાંઆવડેતોજફેરપડયોકહેવાય? એનહીંઆવડતુંહોય, પણબીજોકોઈજાતનોફેરએમનાવર્તનમાંલાગેછેકેનહીં?”
-“મનેતોકોઈફેરલાગતોનથી. તમેજકહોને, કેવોફેર?”
-“એઘેરજેટલોસમયરહેએદરમ્યાનહાલવું-ચાલવું, ખાવું-પીવું, બીજાંભાઈબહેનસાથેરહેવું — એબધાંમાંબાલમંદિરેઆવ્યાપછીકાંઈફેરલાગેછેખરો?”
-“હા, એવુંથોડુંખરું. ખાતીવખતેપહેલાંનીજેમકજિયાનકરે, નેજમ્યાપછીભાણાનીઆજુબાજુનીજગ્યાસાફકરે. બસ, આટલોફેર; બીજોખાસકાંઈફેરનથી.”
-“પછીશેરીમાંબીજાંછોકરાંસાથેકેવીરીતેરહેછે?”
-“હા, એમાંપણકાંઈકસમજણીથઈલાગે. બાઝવા-કરવાનુંહવેઓછુંથયુંછે. બાકીબીજોતોકાંઈફેરનથી.”
-“બાલમંદિરેપરાણેતૈયારકરીનેમોકલવાંપડે?”
-“ના, એમતોહેમુભાઈઆવેતેપહેલાંજતૈયારથઈજાય. હાથપગધોવાનું, કપડાંબદલાવવાનુંગમે. પણબાકીતોકાંઈખાસફેરનથી.”
-“બીજુંકાંઈધ્યાનમાંઆવ્યુંછે?”
-“બીજુંતોશું? આએકલીએકલીલીટી-બે-લીટીગાયાકરેનેબધાંસાથેરમ્યાકરે. મોઢામાંઆંગળાં-બાંગળાંહવેઓછાંનાખે. બસ, બીજોકાંઈખાસફેરનથી.”
-“ત્યારેબેન, આતમેકહ્યાતેબધાફેરફારકાંઈઓછાકહેવાય? બાળકોમાંસારીટેવોપડેએતોસારુંને?”
-“ભાઈ, ઈતોછેજને!”
-થોડીબીજીવાતોકરીનેહુંછૂટોપડયો. પણમારાકાનમાંપેલુંગુંજતુંરહ્યું : “બીજોખાસકાંઈફેરનથી!”
+“આવો માસ્તર.”
+“હા, કલ્પનાબેન. અમારાં અરુણાબેન ક્યાં છે?”
+“બહાર શેરીમાં રમતાં હશે. જુઓને, એમને ક્યાં પગ વાળીને બેસવું છે? આખો દિવસ દોડાદોડી, ને ઘરમાં તો ધમાચકડી મચાવે છે. કોણ જાણે બાલમંદિરે તો શું યે કરતાં હશે!”
+“બાલમંદિરે આવીને તો રમે છે ને મજા કરે છે; ત્યાંનાં કામો કરે છે.”
+“પણ મને તો થાય છે કે આ બધાં કચ્ચાંબચ્ચાંને તમે રાખતા હશો કઈ રીતે?”
+“અમારે એમને કાંઈ ખાસ રાખવાં પડતાં નથી. એ તો એમની મેળે કામ કર્યે જાય છે.”
+“કામ કરે ને રમે, એ બધી વાત સાચી; પણ એમને કાંઈ ભણાવવાનું ખરું કે નહીં?”
+“બાલમંદિરનાં જુદાં જુદાં કામ એવી રીતે ગોઠવેલાં હોય છે કે એમાં જ એમનું ભણતર થતું જાય છે.”
+“આ અમારી અરુણાને તો કાંઈ આવડતું જ નથી. આટલા વખતથી બાલમંદિરે જાય છે, પણ હજુ કાંઈ શીખી નથી.”
+“કેમ? બાલમંદિરે આવતાં થયાં પછી અરુણાબેનમાં કાંઈ ફેર નથી લાગતો?”
+“ના રે ભાઈ, કંઈ ફેર નથી; હજી તો દસ સુધીયે લખતાં આવડયું નથી.”
+“દસ સુધી લખતાં આવડે તો જ ફેર પડયો કહેવાય? એ નહીં આવડતું હોય, પણ બીજો કોઈ જાતનો ફેર એમના વર્તનમાં લાગે છે કે નહીં?”
+“મને તો કોઈ ફેર લાગતો નથી. તમે જ કહોને, કેવો ફેર?”
+“એ ઘેર જેટલો સમય રહે એ દરમ્યાન હાલવું-ચાલવું, ખાવું-પીવું, બીજાં ભાઈબહેન સાથે રહેવું — એ બધાંમાં બાલમંદિરે આવ્યા પછી કાંઈ ફેર લાગે છે ખરો?”
+“હા, એવું થોડું ખરું. ખાતી વખતે પહેલાંની જેમ કજિયા ન કરે, ને જમ્યા પછી ભાણાની આજુબાજુની જગ્યા સાફ કરે. બસ, આટલો ફેર; બીજો ખાસ કાંઈ ફેર નથી.”
+“પછી શેરીમાં બીજાં છોકરાં સાથે કેવી રીતે રહે છે?”
+“હા, એમાં પણ કાંઈક સમજણી થઈ લાગે. બાઝવા-કરવાનું હવે ઓછું થયું છે. બાકી બીજો તો કાંઈ ફેર નથી.”
+“બાલમંદિરે પરાણે તૈયાર કરીને મોકલવાં પડે?”
+“ના, એમ તો હેમુભાઈ આવે તે પહેલાં જ તૈયાર થઈ જાય. હાથપગ ધોવાનું, કપડાં બદલાવવાનું ગમે. પણ બાકી તો કાંઈ ખાસ ફેર નથી.”
+“બીજું કાંઈ ધ્યાનમાં આવ્યું છે?”
+“બીજું તો શું? આ એકલી એકલી લીટી-બે-લીટી ગાયા કરે ને બધાં સાથે રમ્યા કરે. મોઢામાં આંગળાં-બાંગળાં હવે ઓછાં નાખે. બસ, બીજો કાંઈ ખાસ ફેર નથી.”
+“ત્યારે બેન, આ તમે કહ્યા તે બધા ફેરફાર કાંઈ ઓછા કહેવાય? બાળકોમાં સારી ટેવો પડે એ તો સારું ને?”
+“ભાઈ, ઈ તો છે જ ને!”
+થોડી બીજી વાતો કરીને હું છૂટો પડયો. પણ મારા કાનમાં પેલું ગુંજતું રહ્યું : “બીજો ખાસ કાંઈ ફેર નથી!”
 {{Poem2Close}}