૮૬મે: Difference between revisions

12,027 bytes added ,  07:49, 9 August 2022
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 276: Line 276:


{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br>
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br>
</poem>
== અંત–અનંત ==
<poem>
તમે ક્હો છો, ‘હવે તમને હું નહિ ચહું,
હવે આ પ્રેમની પીડાને હું નહિ સહું,
સદેહે તમારી સન્મુખ હું નહિ રહું,
આ હાથમાં તમારો હાથ હું નહિ ગ્રહું,
તમારી વિરહવ્યથાને હું નહિ લહું.’
‘તમને નહિ ચહું’ એવું હું નહિ કહું,
વિરહની વ્યથા કદીય હું નહિ વહું,
સદેહે છો ન હો, દેહને હું નહિ દહું.
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br>
</poem>
== ડોલશો નહિ ==
<poem>
બોલવું નથીને? તો બોલશો નહિ,
અમથું અમથું હૃદય ખોલશો નહિ.
હું જે આ બોલું છું તે તો સુણશોને?
મૂંગા મૂંગા તમે એને ગુણશોને?
મારા આ શબ્દને મૌનથી તોલશો નહિ.
હું પણ જો ન બોલું તો શું સૂણશો?
પછી શું ‘પ્રેમ, પ્રેમ,’ એમ ધૂણશો?
ન બોલો, ન સુણો તો હવે ડોલશો નહિ.
{{સ-મ|૨૦૧૦}} <br>
</poem>
== પાછા જવાશે નહિ ==
<poem>
આટલે આવ્યાં પછી પાછાં જવાશે નહિ,
પરસ્પર મળ્યાં તે પૂર્વે જેવાં હતાં તેવાં પાછાં થવાશે નહિ.
આશ્ચર્યો-વિસ્મયોની કથા": આપણો પ્રેમ
હજુ એમ થાય": ‘એ પ્રેમ હતો કે કેમ?’
આયુષ્યની વસંતનાં રહસ્યમય વર્ષો પાછાં લવાશે નહિ.
હવે પછી આપણો પ્રેમ શું ધન્ય થશે?
ભાવિના પડદા પછવાડે શું શું હશે?
આયુષ્યની શરદનું આભ શું આપણા ચિત્તમાં છવાશે નહિ?
{{સ-મ|૨૦૧૦}} <br>
</poem>
== વરસોનાં વરસો ==
<poem>
વરસોનાં વરસો જોતજોતામાં વહી ગયાં,
તમારે ન ભૂત કે ન ભવિષ્ય, તમે એવા ને એવા રહી ગયા.
તમે ક્ષણની સાથે જાતને એવી બાંધી,
કે એ જ ક્ષણ પછી અનંત રૂપે વાધી,
તમે માન્યું જાણે તમને સમાધિ લાધી.
વરસોનાં વરસો તો તમને ‘આ મૃત્યુ છે, મૃત્યુ છે.’ કહી ગયા.
તમે જાતને અનંત સાથે સાંધી ન’તી,
તમારી સમાધિ સહજ સમાધિ ન’તી;
તમે એને તમારા અહમ્થી સાધી હતી.
વરસોનાં વરસો તમે મૃત્યુને જીવન માનીને સહી ગયાં.
{{સ-મ|૨૦૧૨}} <br>
</poem>
== તમે ક્યાં વસો છો? ==
<poem>
તમે ક્યાં વસો છો?
જાણું નહિ કે તમે રડો છો કે હસો છો!
તમે આંસુ સારો,
::: મને ભીંજવી ન શકે;
તમે સ્મિત ધારો,
::: મને રીઝવી ન શકે;
એમ તમે નિત દૂર ને દૂર ખસો છો!
પાસે નહિ આવો?
::: પાછું નહિ વળવાનું?
કશું નહિ ક્હાવો?
::: મૃત્યુમાં જ મળવાનું?
જાણું નહિ તમે કયા લોકમાં શ્વસો છો!
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br>
</poem>
== સ્વપ્નમાં ==
<poem>
કાલે રાતે સ્વપ્નમાં તમને જોયાં;
શાન્ત એકાન્ત ખંડમાં
સૂની શય્યા પર
તમે નિરાંતે ગાઢ નિદ્રામાં સૂતાં હતાં,
તમારી બે આંખો બંધ હતી
તમારા અધર પર આછું સ્મિત હતું.
તમે પણ સ્વપ્ન જોતાં હતાં?
અને સ્વપ્નમાં તમે મને જોતાં હતાં?
શું હું પણ સ્વપ્ન જોતો હતો
ને સ્વપ્નમાં તમને હું જોતો હતો
એવું શું તમને લાગ્યું હતું?
ને તે પછી જ તમારું સ્વપ્ન ભાંગ્યું હતું?
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br>
</poem>
== મૃત્યુ પૂર્વે મરીએ છીએ ==
<poem>
આપણે આ શું કરીએ છીએ?
એના એ કૂંડાળામાં આપણે બે ગોળ ગોળ ફરીએ છીએ.
જ્યાંથી આરંભ થયો હોય ત્યાં જ તે અંત,
એ અંતથી પાછો આરંભ, આ તે શો તંત?
કાળ થંભ્યો છે ને આપણે ડગ પર ડગ ભરીએ છીએ.
કૂંડાળાની પેલી પાર અનંત કાળ છે,
મનુષ્યોથી ભર્યુ ભર્યુ વિશ્વ વિશાળ છે,
તો ચાલો ત્યાં, અહીં તો જીવ્યા વિના મૃત્યુ પૂર્વે મરીએ છીએ.
{{સ-મ|૨૦૧૧}} <br>
</poem>
== આપણે બે પ્રેત ==
<poem>
આપણે બે પ્રેત માત્ર પરસ્પરની સ્મૃતિમાં ભમી રહ્યાં,
અને આ સામે સદેહે જે છે તેને સદા દિનરાત દમી રહ્યાં.
વર્ષો લગી જ્યારે મળ્યાં ત્યારે કેવું હસ્યાં, કેવું રડ્યાં, કેવું લડ્યાં,
પરસ્પરમાં ક્યારેક એવું તો ખોવાઈ ગયાં, શોધ્યાં નહિ જડ્યાં;
જાણે સ્થળને સીમા કે કાળને અંત ન હોય એમ રમી રહ્યાં.
આજે હવે હોઠ વિના હસવાનું અને આંખ વિના રડવાનું,
મળ્યાં વિના મળવાનું, ન લડવાનું, ન ખોવાઈને જડવાનું;
આપણે બે પડછાયા, હવે ધીરે ધીરે શૂન્યતામાં શમી રહ્યાં.
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br>
</poem>
== વિસ્મય ==
<poem>
‘તમે મને ચાહો છો, ભલેને હું તમને ન ચાહું, હું ધન્ય!
અહો, આ કેવું મળ્યું ચિરકાલનું સૌભાગ્ય, કેવું અનન્ય!
‘તમને હું ચાહું છું, ભલેને તમે મને ન ચાહો, હું ધન્ય!
અહો, આ કેવું ચિરકાલનું સાર્થક્ય, એવું ન અન્ય!’
જે આદિમ ક્ષણે વિધાતાએ વિશ્વનું સર્જન કર્યુ હશે
એ ક્ષણે ‘વિશ્વથી માત્ર ચહવાવું? વિશ્વને માત્ર ચાહવું?’
એવું કોઈ વિસ્મય એમના મનમાં ક્યાંક ઠર્યુ હશે,
એ ક્ષણથી મનુષ્યને માટે પણ એ જ વિસ્મય રહ્યું છે;
‘મારે શું અન્યથી માત્ર ચહવાવું, અન્યને માત્ર ચાહવું?’
અહીં બે પ્રેમીજનોએ મુગ્ધભાવે એ જ વિસ્મય લહ્યું છે.
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br>
</poem>
== મિલન, વિરહ ==
<poem>
મિલનને માણવાનું હોય,
એમાં સ્પર્શસુખથી પરસ્પરના પૂર્ણત્વને જાણવાનું હોય.
સંસારની વચમાં વસીને,
કૈં કૈં અનુભવોથી કસીને
પરસ્પરના સુવર્ણ સમા પ્રેમના મૂલ્યને નાણવાનું હોય.
ને વિરહને ગાવાનો હોય,
એમાં જે સન્મુખ નથી એવા પ્રિયજનના પ્રાણને ચ્હાવાનો હોય.
એકાંતમાં એકાકી વસીને
સુખનાં સ્મરણોથી રસીને
પ્રેમનાં ગાન ગાઈ એનો અમૃતરસ પોતાને પાવાનો હોય.
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગમાં જન્મદિન
ગઈ કાલે મારી આ નજરમાં તો નીવા હતી,
આજે આ ક્ષણે હવે સાબરમતી;
અચાનક જ મારી આ આંખોમાંથી સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ ખસી ગયું,
ત્યાં થોડીક વાર તો અમદાવાદ વસી ગયું.
મારી આસપાસ કેટકેટલાં છે દોસ્ત,
એ સૌની વચમાં આજે અહીં ફરી રહ્યો;
એમનો આ વૉડકાનો ટોસ્ટ
મારાં બ્યાસીયે વર્ષોને ધન્યધન્ય કરી રહ્યો.
હવે પછી મારી આ નજરમાં જે નીવા હશે
એ શું હતી એવી હશે?
ને હવે પછી મારી આ આંખોમાં જે સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ હશે
એ શું હતું એવું થશે?
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ
{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૦૮}} <br>
</poem>
== સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગમાં જન્મદિન ==
<poem>
ગઈ કાલે મારી આ નજરમાં તો નીવા હતી,
આજે આ ક્ષણે હવે સાબરમતી;
અચાનક જ મારી આ આંખોમાંથી સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ ખસી ગયું,
ત્યાં થોડીક વાર તો અમદાવાદ વસી ગયું.
મારી આસપાસ કેટકેટલાં છે દોસ્ત,
એ સૌની વચમાં આજે અહીં ફરી રહ્યો;
એમનો આ વૉડકાનો ટોસ્ટ
મારાં બ્યાસીયે વર્ષોને ધન્યધન્ય કરી રહ્યો.
હવે પછી મારી આ નજરમાં જે નીવા હશે
એ શું હતી એવી હશે ?
ને હવે પછી મારી આ આંખોમાં જે સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ હશે
એ શું હતું એવું થશે ?
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ
{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૦૮}} <br>
</poem>
</poem>
18,450

edits