18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 276: | Line 276: | ||
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br> | {{સ-મ|૨૦૦૯}} <br> | ||
</poem> | |||
== અંત–અનંત == | |||
<poem> | |||
તમે ક્હો છો, ‘હવે તમને હું નહિ ચહું, | |||
હવે આ પ્રેમની પીડાને હું નહિ સહું, | |||
સદેહે તમારી સન્મુખ હું નહિ રહું, | |||
આ હાથમાં તમારો હાથ હું નહિ ગ્રહું, | |||
તમારી વિરહવ્યથાને હું નહિ લહું.’ | |||
‘તમને નહિ ચહું’ એવું હું નહિ કહું, | |||
વિરહની વ્યથા કદીય હું નહિ વહું, | |||
સદેહે છો ન હો, દેહને હું નહિ દહું. | |||
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== ડોલશો નહિ == | |||
<poem> | |||
બોલવું નથીને? તો બોલશો નહિ, | |||
અમથું અમથું હૃદય ખોલશો નહિ. | |||
હું જે આ બોલું છું તે તો સુણશોને? | |||
મૂંગા મૂંગા તમે એને ગુણશોને? | |||
મારા આ શબ્દને મૌનથી તોલશો નહિ. | |||
હું પણ જો ન બોલું તો શું સૂણશો? | |||
પછી શું ‘પ્રેમ, પ્રેમ,’ એમ ધૂણશો? | |||
ન બોલો, ન સુણો તો હવે ડોલશો નહિ. | |||
{{સ-મ|૨૦૧૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== પાછા જવાશે નહિ == | |||
<poem> | |||
આટલે આવ્યાં પછી પાછાં જવાશે નહિ, | |||
પરસ્પર મળ્યાં તે પૂર્વે જેવાં હતાં તેવાં પાછાં થવાશે નહિ. | |||
આશ્ચર્યો-વિસ્મયોની કથા": આપણો પ્રેમ | |||
હજુ એમ થાય": ‘એ પ્રેમ હતો કે કેમ?’ | |||
આયુષ્યની વસંતનાં રહસ્યમય વર્ષો પાછાં લવાશે નહિ. | |||
હવે પછી આપણો પ્રેમ શું ધન્ય થશે? | |||
ભાવિના પડદા પછવાડે શું શું હશે? | |||
આયુષ્યની શરદનું આભ શું આપણા ચિત્તમાં છવાશે નહિ? | |||
{{સ-મ|૨૦૧૦}} <br> | |||
</poem> | |||
== વરસોનાં વરસો == | |||
<poem> | |||
વરસોનાં વરસો જોતજોતામાં વહી ગયાં, | |||
તમારે ન ભૂત કે ન ભવિષ્ય, તમે એવા ને એવા રહી ગયા. | |||
તમે ક્ષણની સાથે જાતને એવી બાંધી, | |||
કે એ જ ક્ષણ પછી અનંત રૂપે વાધી, | |||
તમે માન્યું જાણે તમને સમાધિ લાધી. | |||
વરસોનાં વરસો તો તમને ‘આ મૃત્યુ છે, મૃત્યુ છે.’ કહી ગયા. | |||
તમે જાતને અનંત સાથે સાંધી ન’તી, | |||
તમારી સમાધિ સહજ સમાધિ ન’તી; | |||
તમે એને તમારા અહમ્થી સાધી હતી. | |||
વરસોનાં વરસો તમે મૃત્યુને જીવન માનીને સહી ગયાં. | |||
{{સ-મ|૨૦૧૨}} <br> | |||
</poem> | |||
== તમે ક્યાં વસો છો? == | |||
<poem> | |||
તમે ક્યાં વસો છો? | |||
જાણું નહિ કે તમે રડો છો કે હસો છો! | |||
તમે આંસુ સારો, | |||
::: મને ભીંજવી ન શકે; | |||
તમે સ્મિત ધારો, | |||
::: મને રીઝવી ન શકે; | |||
એમ તમે નિત દૂર ને દૂર ખસો છો! | |||
પાસે નહિ આવો? | |||
::: પાછું નહિ વળવાનું? | |||
કશું નહિ ક્હાવો? | |||
::: મૃત્યુમાં જ મળવાનું? | |||
જાણું નહિ તમે કયા લોકમાં શ્વસો છો! | |||
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br> | |||
</poem> | |||
== સ્વપ્નમાં == | |||
<poem> | |||
કાલે રાતે સ્વપ્નમાં તમને જોયાં; | |||
શાન્ત એકાન્ત ખંડમાં | |||
સૂની શય્યા પર | |||
તમે નિરાંતે ગાઢ નિદ્રામાં સૂતાં હતાં, | |||
તમારી બે આંખો બંધ હતી | |||
તમારા અધર પર આછું સ્મિત હતું. | |||
તમે પણ સ્વપ્ન જોતાં હતાં? | |||
અને સ્વપ્નમાં તમે મને જોતાં હતાં? | |||
શું હું પણ સ્વપ્ન જોતો હતો | |||
ને સ્વપ્નમાં તમને હું જોતો હતો | |||
એવું શું તમને લાગ્યું હતું? | |||
ને તે પછી જ તમારું સ્વપ્ન ભાંગ્યું હતું? | |||
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== મૃત્યુ પૂર્વે મરીએ છીએ == | |||
<poem> | |||
આપણે આ શું કરીએ છીએ? | |||
એના એ કૂંડાળામાં આપણે બે ગોળ ગોળ ફરીએ છીએ. | |||
જ્યાંથી આરંભ થયો હોય ત્યાં જ તે અંત, | |||
એ અંતથી પાછો આરંભ, આ તે શો તંત? | |||
કાળ થંભ્યો છે ને આપણે ડગ પર ડગ ભરીએ છીએ. | |||
કૂંડાળાની પેલી પાર અનંત કાળ છે, | |||
મનુષ્યોથી ભર્યુ ભર્યુ વિશ્વ વિશાળ છે, | |||
તો ચાલો ત્યાં, અહીં તો જીવ્યા વિના મૃત્યુ પૂર્વે મરીએ છીએ. | |||
{{સ-મ|૨૦૧૧}} <br> | |||
</poem> | |||
== આપણે બે પ્રેત == | |||
<poem> | |||
આપણે બે પ્રેત માત્ર પરસ્પરની સ્મૃતિમાં ભમી રહ્યાં, | |||
અને આ સામે સદેહે જે છે તેને સદા દિનરાત દમી રહ્યાં. | |||
વર્ષો લગી જ્યારે મળ્યાં ત્યારે કેવું હસ્યાં, કેવું રડ્યાં, કેવું લડ્યાં, | |||
પરસ્પરમાં ક્યારેક એવું તો ખોવાઈ ગયાં, શોધ્યાં નહિ જડ્યાં; | |||
જાણે સ્થળને સીમા કે કાળને અંત ન હોય એમ રમી રહ્યાં. | |||
આજે હવે હોઠ વિના હસવાનું અને આંખ વિના રડવાનું, | |||
મળ્યાં વિના મળવાનું, ન લડવાનું, ન ખોવાઈને જડવાનું; | |||
આપણે બે પડછાયા, હવે ધીરે ધીરે શૂન્યતામાં શમી રહ્યાં. | |||
{{સ-મ|૨૦૦૯}} <br> | |||
</poem> | |||
== વિસ્મય == | |||
<poem> | |||
‘તમે મને ચાહો છો, ભલેને હું તમને ન ચાહું, હું ધન્ય! | |||
અહો, આ કેવું મળ્યું ચિરકાલનું સૌભાગ્ય, કેવું અનન્ય! | |||
‘તમને હું ચાહું છું, ભલેને તમે મને ન ચાહો, હું ધન્ય! | |||
અહો, આ કેવું ચિરકાલનું સાર્થક્ય, એવું ન અન્ય!’ | |||
જે આદિમ ક્ષણે વિધાતાએ વિશ્વનું સર્જન કર્યુ હશે | |||
એ ક્ષણે ‘વિશ્વથી માત્ર ચહવાવું? વિશ્વને માત્ર ચાહવું?’ | |||
એવું કોઈ વિસ્મય એમના મનમાં ક્યાંક ઠર્યુ હશે, | |||
એ ક્ષણથી મનુષ્યને માટે પણ એ જ વિસ્મય રહ્યું છે; | |||
‘મારે શું અન્યથી માત્ર ચહવાવું, અન્યને માત્ર ચાહવું?’ | |||
અહીં બે પ્રેમીજનોએ મુગ્ધભાવે એ જ વિસ્મય લહ્યું છે. | |||
{{સ-મ|૨૦૦૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== મિલન, વિરહ == | |||
<poem> | |||
મિલનને માણવાનું હોય, | |||
એમાં સ્પર્શસુખથી પરસ્પરના પૂર્ણત્વને જાણવાનું હોય. | |||
સંસારની વચમાં વસીને, | |||
કૈં કૈં અનુભવોથી કસીને | |||
પરસ્પરના સુવર્ણ સમા પ્રેમના મૂલ્યને નાણવાનું હોય. | |||
ને વિરહને ગાવાનો હોય, | |||
એમાં જે સન્મુખ નથી એવા પ્રિયજનના પ્રાણને ચ્હાવાનો હોય. | |||
એકાંતમાં એકાકી વસીને | |||
સુખનાં સ્મરણોથી રસીને | |||
પ્રેમનાં ગાન ગાઈ એનો અમૃતરસ પોતાને પાવાનો હોય. | |||
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગમાં જન્મદિન | |||
ગઈ કાલે મારી આ નજરમાં તો નીવા હતી, | |||
આજે આ ક્ષણે હવે સાબરમતી; | |||
અચાનક જ મારી આ આંખોમાંથી સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ ખસી ગયું, | |||
ત્યાં થોડીક વાર તો અમદાવાદ વસી ગયું. | |||
મારી આસપાસ કેટકેટલાં છે દોસ્ત, | |||
એ સૌની વચમાં આજે અહીં ફરી રહ્યો; | |||
એમનો આ વૉડકાનો ટોસ્ટ | |||
મારાં બ્યાસીયે વર્ષોને ધન્યધન્ય કરી રહ્યો. | |||
હવે પછી મારી આ નજરમાં જે નીવા હશે | |||
એ શું હતી એવી હશે? | |||
ને હવે પછી મારી આ આંખોમાં જે સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ હશે | |||
એ શું હતું એવું થશે? | |||
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ | |||
{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૦૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગમાં જન્મદિન == | |||
<poem> | |||
ગઈ કાલે મારી આ નજરમાં તો નીવા હતી, | |||
આજે આ ક્ષણે હવે સાબરમતી; | |||
અચાનક જ મારી આ આંખોમાંથી સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ ખસી ગયું, | |||
ત્યાં થોડીક વાર તો અમદાવાદ વસી ગયું. | |||
મારી આસપાસ કેટકેટલાં છે દોસ્ત, | |||
એ સૌની વચમાં આજે અહીં ફરી રહ્યો; | |||
એમનો આ વૉડકાનો ટોસ્ટ | |||
મારાં બ્યાસીયે વર્ષોને ધન્યધન્ય કરી રહ્યો. | |||
હવે પછી મારી આ નજરમાં જે નીવા હશે | |||
એ શું હતી એવી હશે ? | |||
ને હવે પછી મારી આ આંખોમાં જે સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ હશે | |||
એ શું હતું એવું થશે ? | |||
સેઈન્ટ પીટર્સબર્ગ | |||
{{સ-મ|૧૮ મે, ૨૦૦૮}} <br> | |||
</poem> | </poem> |
edits