અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/મણિલાલ ન. દ્વિવેદી/પ્રેમમય ઉપાસ્ય બ્રહ્મ
Jump to navigation
Jump to search
પ્રેમમય ઉપાસ્ય બ્રહ્મ
મણિલાલ ન. દ્વિવેદી
ઠૂમરી (ખમાચય)
દૃગ રસભર મોરે દિલ છાઈ રહી,
છાઈ રહી, છલકાઈ રહી, — દૃગo ૧
ઝાંખ ઝપટ નિદ્રા નવ કાંઈ,
પલક પલટ અણખાઈ રહી; — દૃગo ૨
પૂર્ણ ભરી મદ મંદવિલાસિની,
નવીન સુધા વરસાવી રહી. — દૃગo ૩
દુઃખી સુખી વળી વિધવિધ રંગી,
ખલકસુરંગ મચાવી રહી. — દૃગo ૪
ભીતર બાહેર ઉપર નીચે,
મણિમય મોદ મચાવી રહી. — દૃગo ૫