કાવ્ય-આચમન શ્રેણી – પન્ના નાયક/૨૪. આ સરવર સરવર રમતાં રમતાં...

૨૪. આ સરવર સરવર રમતાં રમતાં...

આ સરવર સરવર રમતાં રમતાં કમળ કમળ થઈ ખીલ્યાં રે
આ ઝરમર ઝરમર ઝરતાં ઝરતાં રંગવાદળને ઝીલ્યાં રે.
વનનું લીલું ઝાડ લઈને આભે ઊડ્યું પંખી રે,
ટહુકાઓના ઊગ્યા તારલા: નજર ગઈ કોઈ ડંખી રે,
ફૂલની કોમળ પાંદડીઓમાં ચાંદ પૂનમનો ઊગ્યો રે,
આમ તો મારી આંખની સામે: તોયે વાદળે છૂપ્યો રે.
આ સરવર સરવર રમતાં રમતાં રડ્યાં હસ્યાં ને જીવ્યાં રે,
આંખોમાં તો ટહુકે કોયલ ભલે હોઠને સીવ્યા રે.


⁠(વિદેશિની, પૃ. ૩૧૭)