ગુજરાતી ગઝલસંપદા/જટિલરાય વ્યાસ – ‘જટિલ’
Jump to navigation
Jump to search
જટિલરાય વ્યાસ – ‘જટિલ’
તમે ગાન છેડ્યાં, ન સમજ્યો બરાબર!
ઘણી પ્રીત વરસ્યાં, ન પલળ્યો બરાબર!
તુફાનો જગાવ્યાં બની ચંદ્ર આપે,
હતો છીછરો હું ન છલક્યો બરાબર!
ઘનશ્યામ! તેં ગર્જના ખૂબ કીધી,
બની મોરલો હું ન ગળક્યો બરાબર!
મિલાવ્યા કર્યા તાર ઉસ્તાદ તેં તો,
બસૂરો રહ્યો હું ન રણક્યો બરાબર!
અજાણ્યો અને અંધ જેવો ગણીને,
તમે હાથ આપ્યો ન પકડ્યો બરાબર!
છતાં આખરે તેં મિલન-રાત આપી,
ગઈ વ્યર્થ વીતી – ન મલક્યો બરાબર!