દલપતરામનાં શ્રેષ્ઠ કાવ્યો/૫૩. જુઈના છોડની ગરબી

૫૩. જુઈના છોડની ગરબી

“મારું સોનાનું છે બેડું રે, છેલ છબીલા છોગાળા.” – એ રાગ
સખી જો આ સુંદર શોભેરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
જોઈ લોકોનો મત લોભેરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી
છે દેખાતી તો છોટીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
ગુણ ગણતાં તો છે મોટી રે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
વડી વસ્તીમાં વખણાઈરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
છે બાળકી જેવી બાઈ રે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
સૌ જન કહે સાદી સારીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
કહિયે કોઈ દેવકુમારીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
વનિતાને લાગે વ્હાલીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
નથી ઠાઠ જણવતી ઠાલીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
નથી કોઈ કહેતું કોઈ નઠારીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
નિરખી હરખે નરનારીરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
એવી પુત્રી જે જન પામેરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી;
જગમાં તેનો જશ જામેરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.
દીધી આશિષ દલપતરામેરે, ફુલવાડીમાં જુઈ ફૂલી.