નીતિન મહેતાનાં કાવ્યો/એક કાવ્ય - ચાલવું થાકવું
Jump to navigation
Jump to search
એક કાવ્ય
ચાલવું
થાકવું
ફરી ફરી
ચાલવું
એ જ
ક્રમ
સપનાંઓ અને વિસ્મૃતિથી
ભરેલાં વર્ષો
ખભા પર ઊંચકી
હાંફતાં તો હાંફતાં
ચાલવું એ જ રઢ
કોરી જીભે
પડછાયો
પ્લેટમાં પડેલી
સફરજનની ચીરને
તાકી રહે
સ્મૃતિમાં બાઝેલી
કડવાશને
નખથી કોતરી ન શકું
કે ફૂંકથી ઉરાડી ન શકું
કોરડાઓ ને અપમાનો
ટીકડીની સાથે ગળવા રોજ રોજ
જિંદગી ને મરણ
એ તો હવે
લોહીની ટેવ
પણ ખોડંગાતા
તોયે ચાલવું
એ જ હઠ
શાલ નીચે
શરીર
રોજ રોજ
આથમતું જાય
છતાં અડધાપડધા
ભુંસાયેલા અક્ષરોને
ઉકેલવા
ચંદ્રથી દીવો પ્રગટાવું
પાનીમાંથી
દરિયો
આકાશને આંબવા
માથું
ઊંચકે
ને
ફરી
આરંભ