બાળ કાવ્ય સંપદા/ફરિયાદ
લેખક : મકરન્દ દવે
(1922-2005)
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું?
બોલો, કોને જઈ સમજાવું?
આમ તો ભડભાદર છું મોટો,
સાવજને ફટકારું સોટો,
મારા શિકારનો નહીં જોટો,
નાડી પણ બાંધીય શકું ના,
બેન કને બંધાવું!
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું?
સાત સમુંદર પાર મજાનો,
લીલા બેટે ગજબ ગજાનો,
મારો હો અણખૂટ ખજાનો,
કોડી પણ રમવા માટે તો,
બેન કને મંગાવું!
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું?
ગીચ જંગલે કાળી રાતે,
જાઉં ધસતો એકલ જાતે,
ઘરમાં પણ આ કોઈ વાતે,
બેન વિના ચાલે નહીં ને ભઈ!
અંધારે જ્યાં જાવું!
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું!
બાવન લાખ નગરનું સારું,
રાજપાટ છે સૌથી ન્યારું,
રાજા વિક્રમ નામ અમારું,
બેન કહે છે બબલો એને,
સાચું કેમ સુણાવું!
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું?
બેન હસીને પજવે ભારે,
કોઈ કહે શું કરવું મારે?
ધૂળે રિસાઈ બેસું જ્યારે,
બેન તણા હાથે પણ પાછું,
નીચા નમી નહાવું!
આ દુઃખ અરે! ક્યાં ગાવું.