બાળ કાવ્ય સંપદા/હરણું
Jump to navigation
Jump to search
હરણું
લેખક : ચંદ્રકાન્ત શેઠ
(1938-2024)
નાજુક નમણું હરણું છે,
ખીલતું ખૂલતું સમણું છે,
ચંચળ કો ચાંદરણું છે,
ભમતું ભમતું ઝરણું છે.
હરિયાળીમાં હરેફરે,
કૂણો તડકો-ઘાસ ચરે,
એને જોતાં થાય મને કે
પગમાં ઘૂઘરી બાંધું,
એની કોમળ-મખમલ ડોકે
રૂપા-ઘંટડી બાંધું.
સાવ સુંવાળી રેશમ કાય,
શિંગડીઓ સોનાની થાવ !
પગમાં ચંચલ ચાલ પવનની
કસ્તૂરીથી મઘમઘ થાવ !
ચાંદરણું, તારા ને પવન;
ઊતરી આવ્યાં થૈને હરણ !
મૃગજલ, હરણાં, પીશો નહીં;
અમથાં અમથાં બીશો નહીં;
મૃગયા રમશે કોઈ નહીં;
છળશે કોઈ બીન નહીં;
નાચો, કૂદો ગેલ કરો;
રોજ નવા કંઈ ખેલ કરો:
લીલો કૂંણો ચારો દઈશ;
મીઠાં મીઠાં પાણી દઈશ;
છુટ્ટું બહુ ફરવાનું દઈશ.
હરણ, મને બસ, લાવી દેજો ચાંદલિયાની ગાડી;
હરણ, મને ઠેકાવી દેજો અંધકારની ખાડી.