યુગવંદના/હિન્દીજન
[‘વૈષ્ણવ જન તો તેને કહીએ’ – એ ભજન-ઢાળ]
હિન્દીજન તો તેને કહીએ
જે કર જોડી રહે ઊભા રે
એકબીજાના કાસળના જે
ખૂબ કરે મનસૂબા રે –
આંતરરાષ્ટ્રીય ઉતપાતોમાં (જેને) સૂઝે એક જ રસ્તો રે
ચેમ્બરલેન હિટ્લર કે સ્ટેલીન સૌનો ખાવો ઘુસ્તો રે
– હિન્દીજન
શૂરાતન વ્યાપે નહિ જેને, દૃઢ કિન્નો જેના મનમાં રે,
કોમ પંથ શું તાળી લાગી, સકળ સ્વારથ તેના તનમાં રે
– હિન્દીજન
સકળ દેશથી સૌ કોઈ આવો, દાસ થશું સહુ કો’ના રે!
હોશકોશ જેના જાય હાકોટે, ધન ધન પૂર્વજ તેના રે
– હિન્દીજન
મિયાં કહે મને કોમી હક દ્યો, દેશને મારું ગરદન રે
હિન્દુ કહે હું રહ્યો અહિંસક, આત્મા મારો મર્દ ખરે
– હિન્દીજન
પરદેશી પાડાઓ વચ્ચે ઝાડ બની ઊખડશું રે
માણસ થૈ સંપી જીવવાનું પાપ કદાપિ ન કરશું રે
– હિન્દીજન
ચિર રોગી ને ઝપટ રહિત છે, હામ હોશ કરે ઘોળ્યાં રે
ભણે ખરસૈયો તેનું દર્શન કરતાં કુળ સત્તોતેર બોળ્યાં રે
– હિન્દીજન
૧૯૪૦