શાંત કોલાહલ/અનાદર

અનાદર

જ્યારે આવેલ તું ઘર મારે;
ત્યારે હાય હું ઘેલી ભાન ભૂલી’તી અંગના અલંકારે....
નૂપુરનો રણકાર સુણું
કટિ-મેખલાની કિંકિણી,

તેજ વેરે કુંડલ ત્યાં
રેખા દંતની ઝીણી ઝીણી;
મ્હોરતાં મારાં રૂપની સાથે ખેલતી વારે વારે....

વાજી રહી જવ ગોરજ વેળની ઝાલર :
હાય ત્યારે કળ્યું બારણે આવેલનો નહીં મેં કીધ આદર.

આંગણમાં તવ આવતી જતી
નીરખી ચરણ પાંતી,
ઊતરતે અંધાર
હવાની રજથી જાય છવાતી;
અવ કિયે સંકેત રે મારે નીસરવું અભિસારે ?....