31,640
edits
(+૧) |
(+૧) |
||
| Line 26: | Line 26: | ||
'એ ગુલમોરનું ઝાડ જ. અરે, ત્યારે એ ઝાડ ક્યાં હતું ! હતો એક નાનકડો છોડ ! પહેલા ધોરણમાં દાખલ થયો, ત્યારે એ છોડ રોપવામાં આવેલ. અને તેને પાણી પિવડાવી ધ્યાન રાખવાની જવાબદારી મને સોંપી હતી.' રાજુએ કહ્યું : | 'એ ગુલમોરનું ઝાડ જ. અરે, ત્યારે એ ઝાડ ક્યાં હતું ! હતો એક નાનકડો છોડ ! પહેલા ધોરણમાં દાખલ થયો, ત્યારે એ છોડ રોપવામાં આવેલ. અને તેને પાણી પિવડાવી ધ્યાન રાખવાની જવાબદારી મને સોંપી હતી.' રાજુએ કહ્યું : | ||
'મારા માટે એ ફક્ત છોડ જ ન હતો, પરંતુ રિસેસ સમયમાં હું નાસ્તો કરતો ને એ પાણી પીતો. ક્યારેક લેસન ના કર્યું હોય ત્યારે સાહેબ વર્ગની બહાર જવાની સજા કરતા, ત્યારે મારા માટે તો મારા દોસ્ત સાથે વાતો કરવાની મજા જ હતી ! સાહેબ સામું જોતાં રાજુ આગળ કહી રહ્યો : | 'મારા માટે એ ફક્ત છોડ જ ન હતો, પરંતુ રિસેસ સમયમાં હું નાસ્તો કરતો ને એ પાણી પીતો. ક્યારેક લેસન ના કર્યું હોય ત્યારે સાહેબ વર્ગની બહાર જવાની સજા કરતા, ત્યારે મારા માટે તો મારા દોસ્ત સાથે વાતો કરવાની મજા જ હતી ! સાહેબ સામું જોતાં રાજુ આગળ કહી રહ્યો : | ||
‘હું એક પછી એક ધો૨ણમાં આગળ વધતો ગયો ને એ રોપામાંથી ઝાડ બનતું ગયું. આજે તો એ એટલો મોટો હતો કે મારા જેવા કેટલાયે એના મિત્રો બની ગયા હતા ! મારો આવો ખાસ મિત્ર વચ્ચે નડતો હતો, ફક્ત આ જ કારણ માટે મિત્ર સમા ઝાડને કાપી નાખ્યું !' | |||
રાજુના મનનો ભાર હળવો થયો એવું લાગતાં સાહેબે કહ્યું, 'તારા જેટલું જ દુ:ખ મને પણ થયું છે. આમ તું શાળા છોડી દે એના કરતાં તારા મિત્રની યાદમાં કંઈક કરવું ન જોઈએ તારે ?' | રાજુના મનનો ભાર હળવો થયો એવું લાગતાં સાહેબે કહ્યું, 'તારા જેટલું જ દુ:ખ મને પણ થયું છે. આમ તું શાળા છોડી દે એના કરતાં તારા મિત્રની યાદમાં કંઈક કરવું ન જોઈએ તારે ?' | ||
'હું શું કરી શકું ?' રાજુ પ્રશ્ન પૂછી રહ્યો. | 'હું શું કરી શકું ?' રાજુ પ્રશ્ન પૂછી રહ્યો. | ||