18,450
edits
મરણોત્તર/૨૮: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૨૮| સુરેશ જોષી}} {{Poem2Open}} ઘરને રસ્તા સાથે એકાકાર થઈ જતું જોઈને...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 10: | Line 10: | ||
આસ્ફાલ્ટના રસ્તાની નિષ્પ્રાણતા મારા પગનાં તળિયાંને પછડાયા કરે છે. મુલાયમ રેશમી ધૂળને ખોળે પગ પડતો નથી. જીભ કાઢીને હાંફતા રસ્તાઓની આંધળી દોડને હું વિવશ બનીને જોયા કરું છું. રસ્તાના વળાંક મારા મનમાં પ્રલોભન જગાડે છે. ત્યારે રખે ને હું છટકી જાઉં એવી ભીતિથી મરણ સાવધાન બનીને મને જોયા કરે છે, પેંતરો ભરીને એ બેઠું હોય છે. વળાંકો બધા જાણે મારામાં અમળાય છે, ગૂંચવાય છે. ને છતાં વળાંક આવે છે ત્યારે એ અર્ધવર્તુળને બીજે છેડે તારો આભાસ જોઈને પુછાઈ જાય છે: ‘કોણ, મૃણાલ?’ | આસ્ફાલ્ટના રસ્તાની નિષ્પ્રાણતા મારા પગનાં તળિયાંને પછડાયા કરે છે. મુલાયમ રેશમી ધૂળને ખોળે પગ પડતો નથી. જીભ કાઢીને હાંફતા રસ્તાઓની આંધળી દોડને હું વિવશ બનીને જોયા કરું છું. રસ્તાના વળાંક મારા મનમાં પ્રલોભન જગાડે છે. ત્યારે રખે ને હું છટકી જાઉં એવી ભીતિથી મરણ સાવધાન બનીને મને જોયા કરે છે, પેંતરો ભરીને એ બેઠું હોય છે. વળાંકો બધા જાણે મારામાં અમળાય છે, ગૂંચવાય છે. ને છતાં વળાંક આવે છે ત્યારે એ અર્ધવર્તુળને બીજે છેડે તારો આભાસ જોઈને પુછાઈ જાય છે: ‘કોણ, મૃણાલ?’ | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
{{HeaderNav | |||
|previous = [[મરણોત્તર/૨૭|૨૭]] | |||
|next = [[મરણોત્તર/૨૯|૨૯]] | |||
}} | |||