ગુજરાતી નિબંધ-સંપદા/કિશોરસિંહ સોલંકી/પેંડારિયાં: Difference between revisions

મારા ગાંમનાં ટેણિયાંને હવે જાવું નથી પડતું સેતરમાં કે ચરામાં ઢોર ચારવા માટે. ચરો પણ ચરો જ ર્યો નથી હવે તો. પછી કુણ જાવાનું અતું? તળાવમાં કદીય ભરાતું નથી પાંણી કે જેથી આબૂલો-ધાબૂલો રમી શકે છોકરાં. હવે તો બધું હંકડાવા અને હુકાવા માંડ્યું છે માંણહોના મનની જ્યમ. એટલે તો કઉં છું કે, જ્યમ ભણતર વધ્યું ઈમ માંણહોમાંથી માંણહાઈ ઘટવા માંડી! ગણતરીઓ થાવા માંડી જીવવા માટે પણ. એટલે તો અમારી મોકળાશને તમારી ગણતરીઓ ગળી જૈ છે એનું ભારોભાર દુઃખ છે અમોને ભૈ!