8,009
edits
No edit summary |
No edit summary |
||
Line 4: | Line 4: | ||
<poem> | <poem> | ||
હતો હું સૂતો પારણે પુત્ર નાનો, | |||
રડું છેક તો રાખતું કોણ છાનો ? | |||
મને દુ:ખી દેખી દુ:ખી કોણ થાતું ? | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
સૂકામાં સુવાડે ભીને પોઢી પોતે, | |||
પીડા પામું પંડે તજે સ્વાદ તો તે; | |||
મને સુખ માટે કટુ કોણ ખાતું ? | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
લઈ છાતી સાથે બચી કોણ લેતું ? | |||
તજી તાજું ખાજું મને કોણ દેતું ? | |||
મને કોણ મીઠાં મુખે ગીત ગાતું ? | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
પડું કે ખડું તો ખમા આણી વાણી, | |||
પડે પાંપણે પ્રેમનાં પૂર પાણી; | |||
પછી કોણ પોતતણું દૂધ પાતું ? | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
મને કોણ કે’તું પ્રભુ ભક્તિ જુક્તિ, | |||
ટળે તાપ-પાપ, મળે જેથી મુક્તિ; | |||
ચિત્તે રાખી ચિંતા રૂડું કોણ ચા’તું, | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
તથા આજ તારું હજી હેત તેવું, | |||
જળે માછલીનું જડ્યું હેત તેવું; | |||
ગણિતે ગણ્યાથી નથી તે ગણાતું, | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
અરે ! એ બધું શું ભલું જૈશ ભૂલી, | |||
લીધી ચાકરી આકરી જે અમૂલી; | |||
સદા દાસ થૈ વાળી આપીશ સાટું, | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
અરે ! દેવતા દેવ આનંદદાતા ! | |||
મને ગુણ જેવો કરે મારી માતા; | |||
સામો વાળવા જોગ દેજે સદા તું, | |||
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું. | |||
શીખે સાંભળે એટલા છંદ આઠે, | |||
પછી પ્રીતથી જો કરે નિત્ય પાઠે; | |||
રાજી દેવ રાખે સુખી સર્વ ઠામે, | |||
રચ્યા છે રૂડા છંદ દલપતરામે. | |||
</poem> | </poem> | ||