અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/દલપતરામ/માનો ગુણ: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 4: Line 4:


<poem>
<poem>
પરમ પ્રેમ પરબ્રહ્મ
હતો હું સૂતો પારણે પુત્ર નાનો,
રડું છેક તો રાખતું કોણ છાનો ?
મને દુ:ખી દેખી દુ:ખી કોણ થાતું ?
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.


માત પ્રેમ, તાત પ્રેમ, પુત્ર પ્રેમ, પુત્રી પ્રેમ
સૂકામાં સુવાડે ભીને પોઢી પોતે,
દંપતિના દેવ પ્રેમ, પ્રેમ છે સંસાર સાર
પીડા પામું પંડે તજે સ્વાદ તો તે;
પરમ પ્રેમ પરબ્રહ્મ
મને સુખ માટે કટુ કોણ ખાતું ?
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.


દયા પ્રેમ, દાન પ્રેમ, ભક્તિ પ્રેમ, જ્ઞાન પ્રેમ
લઈ છાતી સાથે બચી કોણ લેતું ?
યોગ પ્રેમ, મોક્ષ પ્રેમ, પ્રેમ છે સંન્યસ્તાધાર
તજી તાજું ખાજું મને કોણ દેતું ?
પરમ પ્રેમ પરબ્રહ્મ
મને કોણ મીઠાં મુખે ગીત ગાતું ?
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.


સ્થૂલ પ્રેમ, સૂક્ષ્મ પ્રેમ, વિશ્વ કેરો મન્ત્ર પ્રેમ
પડું કે ખડું તો ખમા આણી વાણી,
સૃષ્ટિનો સુવાસ પ્રેમ, પ્રેમ તેજ કેરો પાર
પડે પાંપણે પ્રેમનાં પૂર પાણી;
પરમ પ્રેમ પરબ્રહ્મ
પછી કોણ પોતતણું દૂધ પાતું ?
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.


આત્મનો વિકાસ પ્રેમ, જીવન પ્રકાશ પ્રેમ
મને કોણ કે’તું પ્રભુ ભક્તિ જુક્તિ,
પ્રેમ-પ્રેમ, સર્વ પ્રેમ, પ્રેમનો આ પારાવાર
ટળે તાપ-પાપ, મળે જેથી મુક્તિ;
પરમ પ્રેમ પરબ્રહ્મ
ચિત્તે રાખી ચિંતા રૂડું કોણ ચા’તું,
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.
 
તથા આજ તારું હજી હેત તેવું,
જળે માછલીનું જડ્યું હેત તેવું;
ગણિતે ગણ્યાથી નથી તે ગણાતું,
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.
 
અરે ! એ બધું શું ભલું જૈશ ભૂલી,
લીધી ચાકરી આકરી જે અમૂલી;
સદા દાસ થૈ વાળી આપીશ સાટું,
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.
 
અરે ! દેવતા દેવ આનંદદાતા !
મને ગુણ જેવો કરે મારી માતા;
સામો વાળવા જોગ દેજે સદા તું,
મહા હેતવાળી દયાળી જ મા તું.
 
શીખે સાંભળે એટલા છંદ આઠે,
પછી પ્રીતથી જો કરે નિત્ય પાઠે;
રાજી દેવ રાખે સુખી સર્વ ઠામે,
રચ્યા છે રૂડા છંદ દલપતરામે.
</poem>
</poem>


Navigation menu