26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{Heading|૩૫. મંથરા| }} <poem> મંથરા: હસી લે ઘડીક, સૂર્ય, છેલ્લા સ્મિતરશ્મિ...") |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 2: | Line 2: | ||
{{Heading|૩૫. મંથરા| }} | {{Heading|૩૫. મંથરા| }} | ||
<poem> | <poem> | ||
મંથરા: હસી લે ઘડીક, સૂર્ય, છેલ્લા સ્મિતરશ્મિ સુધી. | મંથરા:હસી લે ઘડીક, સૂર્ય, છેલ્લા સ્મિતરશ્મિ સુધી. | ||
અયોધ્યાવાસીનાં રંગરાતાં મન સુપ્રસન્ન | {{Space}}અયોધ્યાવાસીનાં રંગરાતાં મન સુપ્રસન્ન | ||
જોઈ રાતોમાતો તુંયે, સૂર્યવંશીઓની રિદ્ધિ | {{Space}}જોઈ રાતોમાતો તુંયે, સૂર્યવંશીઓની રિદ્ધિ | ||
તણા સૌ સુવર્ણરંગ ઉછાળતો કોટિ-કરે. | {{Space}}તણા સૌ સુવર્ણરંગ ઉછાળતો કોટિ-કરે. | ||
કાલે કાળોમેંશ જો તું ઊગે ના તો કહેજે મને. … | {{Space}}કાલે કાળોમેંશ જો તું ઊગે ના તો કહેજે મને. … | ||
પામનારનેય ગ્રસે સઘન દુર્ભાગ્યછાયા. … | {{Space}}ડૂબ્યો! ગ્રસ્યો અંધકારે!… યૌવરાજ્ય-અભિષેક | ||
અરે મારી સરલ તે માનિની રાણી કૈકેયી | {{Space}}પામનારનેય ગ્રસે સઘન દુર્ભાગ્યછાયા. … | ||
સૂતી છે પ્રદોષવેળાએયે જે સૌભાગ્યગર્વે | {{Space}}અરે મારી સરલ તે માનિની રાણી કૈકેયી | ||
નૃપતિને પ્રતીક્ષતી, અજાણ કે શાઠ્ય કેવું | {{Space}}સૂતી છે પ્રદોષવેળાએયે જે સૌભાગ્યગર્વે | ||
આચરી રહ્યો છે દુષ્ટ રાજા એની પૂંઠ પરે, | {{Space}}નૃપતિને પ્રતીક્ષતી, અજાણ કે શાઠ્ય કેવું | ||
ભરતને માતુલને ઘરે જવા દઈ, અહીં | {{Space}}આચરી રહ્યો છે દુષ્ટ રાજા એની પૂંઠ પરે, | ||
રામને યુવરાજપદે સ્થાપીને. … એ નહીં બને. | {{Space}}ભરતને માતુલને ઘરે જવા દઈ, અહીં | ||
નહીં બને, મંથરાના છતાં કૈકેયી તરુણી | {{Space}}રામને યુવરાજપદે સ્થાપીને. … એ નહીં બને. | ||
ભાર્યા વૃદ્ધ રાજા તણી માનહીણી જરીય તે | {{Space}}નહીં બને, મંથરાના છતાં કૈકેયી તરુણી | ||
નહીં બને. … અયોધ્યા! આ દીપભૂષણો સજીને | {{Space}}ભાર્યા વૃદ્ધ રાજા તણી માનહીણી જરીય તે | ||
કૈકેયીની હાંસી આમ કરવી ન છાજે તને. … | {{Space}}નહીં બને. … અયોધ્યા! આ દીપભૂષણો સજીને | ||
{{Space}}કૈકેયીની હાંસી આમ કરવી ન છાજે તને. … | |||
શતખંડ કરતું એ કોણ ગયું? ધાત્રી?… આવ, | |||
દીપ આ પેટાવ. રાણી રોષ કરશે કે હજી | {{Space}}કોણ છે રે? દીવો લઈ અંધકાર પ્રાસાદનો | ||
રાજાના સ્વાગતે હૈયાપ્રકાશ-શી દીપદ્યુતિ | {{Space}}શતખંડ કરતું એ કોણ ગયું? ધાત્રી?… આવ, | ||
લીંપી કેમ રહી નથી વસ્તુમાત્રને. … ઓ રહે | {{Space}}દીપ આ પેટાવ. રાણી રોષ કરશે કે હજી | ||
દૂર, દૂર રાખ તારું મુખ દ્વાર આડે છૂપું, | {{Space}}રાજાના સ્વાગતે હૈયાપ્રકાશ-શી દીપદ્યુતિ | ||
અયોધ્યાના આનંદની છાલકથી મલકાતું. | {{Space}}લીંપી કેમ રહી નથી વસ્તુમાત્રને. … ઓ રહે | ||
પેટ્યો દીવો. … જા, નથી કૈં કામ તારું, ખસ દૂર. | {{Space}}દૂર, દૂર રાખ તારું મુખ દ્વાર આડે છૂપું, | ||
… અરે કિંતુ, કોણ તું આ દીપશિખા સમું મુખ | {{Space}}અયોધ્યાના આનંદની છાલકથી મલકાતું. | ||
ઝળાંઝળાં ધારનારી બાળકી ખેંચી રહી આ | {{Space}}પેટ્યો દીવો. … જા, નથી કૈં કામ તારું, ખસ દૂર. | ||
અપંગને મને હર્મ્યવાતાયન પ્રતિ વેગે? | {{Space}}… અરે કિંતુ, કોણ તું આ દીપશિખા સમું મુખ | ||
ધાત્રી, જોને કોણ આ ક્યાંથી પ્રવેશી, સુગુપ્ત આ | {{Space}}ઝળાંઝળાં ધારનારી બાળકી ખેંચી રહી આ | ||
અંત:પુરે. | {{Space}}અપંગને મને હર્મ્યવાતાયન પ્રતિ વેગે? | ||
બાલિકા: | {{Space}}ધાત્રી, જોને કોણ આ ક્યાંથી પ્રવેશી, સુગુપ્ત આ | ||
{{Space}}અંત:પુરે. | |||
બાલિકા:ધાત્રીને તો ધુત્કારી તેં દૂર કરી. | |||
{{Space}}તેજોદાત્રી તણી તને અસૂયા ના જેવીતેવી. | |||
મંથરા: કોણ છે તું, અલ્પમતિ, અતિભાષિણી અબૂજ? | મંથરા: કોણ છે તું, અલ્પમતિ, અતિભાષિણી અબૂજ? | ||
બાલિકા: હું તો છું ઋજુલા, મને ઓળખી ના? | બાલિકા: હું તો છું ઋજુલા, મને ઓળખી ના? | ||
મંથરા: | |||
ઋજુલા: સુભગે! | મંથરા:{{Space}}{{Space}} ના? | ||
માનીશ તું? હું છું તું જ. | |||
મંથરા: નાનકડી આવડી હું? | ઋજુલા:{{Space}}{{Space}} સુભગે! | ||
ઋજુલા: હા. તેં મને વધવા જ દીધી છે ક્યાં? આજે તો હું | {{Space}}માનીશ તું? હું છું તું જ. | ||
માનવાની નથી તારું કંઈ જ. આ બારી પાસે | |||
ચાલ. ચાલે છે કે નહિ? ભલે જતી ગબડી, છો | મંથરા:{{Space}} નાનકડી આવડી હું? | ||
પછડાતી, ભલે નવી ખૂંધ વળી બીજી તને | |||
નીકળતી, અયોધ્યાના હૈયાના એ હાર દીપ | ઋજુલા:હા. તેં મને વધવા જ દીધી છે ક્યાં? આજે તો હું | ||
જ્વલંતના બતાવ તું બતાવ મને આ ક્ષણે. | {{Space}}માનવાની નથી તારું કંઈ જ. આ બારી પાસે | ||
ચાલ! બતાવે છે કે નહીં? – ચાલ, ભોંય પડી તું જો | {{Space}}ચાલ. ચાલે છે કે નહિ? ભલે જતી ગબડી, છો | ||
જાય તો હું કૈં ન જાણું. … જો, જો, કેવા થથરતા | {{Space}}પછડાતી, ભલે નવી ખૂંધ વળી બીજી તને | ||
મંદાકિની તણી મંદ લહરીએ વ્યોમદીપ | {{Space}}નીકળતી, અયોધ્યાના હૈયાના એ હાર દીપ | ||
આવી પથરાયા અહીં છે બધાય સરયૂને | {{Space}}જ્વલંતના બતાવ તું બતાવ મને આ ક્ષણે. | ||
તીરે રમણીય આજ જાણે! | {{Space}}ચાલ! બતાવે છે કે નહીં? – ચાલ, ભોંય પડી તું જો | ||
મંથરા: | {{Space}}જાય તો હું કૈં ન જાણું. … જો, જો, કેવા થથરતા | ||
આંખમાં કણાની જેમ. … કાળવાયુ, બ્રહ્માંડની | {{Space}}મંદાકિની તણી મંદ લહરીએ વ્યોમદીપ | ||
કઈ ગુફામાં સૂતો છે? વા પ્રચંડ ઘોરરૂપે, | {{Space}}આવી પથરાયા અહીં છે બધાય સરયૂને | ||
હોલાવી દે એક ફૂંકે સમગ્ર આ દીપરાશિ. | {{Space}}તીરે રમણીય આજ જાણે! | ||
મંથરા:{{Space}} મને ખૂંચે છે તે | |||
{{Space}}આંખમાં કણાની જેમ. … કાળવાયુ, બ્રહ્માંડની | |||
{{Space}}કઈ ગુફામાં સૂતો છે? વા પ્રચંડ ઘોરરૂપે, | |||
{{Space}}હોલાવી દે એક ફૂંકે સમગ્ર આ દીપરાશિ. | |||
ઋજુલા: ન બોલીએ આવું. | ઋજુલા: ન બોલીએ આવું. | ||
મંથરા: | |||
આ ઉત્સવ-દીપમાંથી હોળી મહા પેટાવીશ | મંથરા: {{Space}} બોલ ના તું વચ્ચે. આજ રાતે | ||
ત્યારે જ હું જંપવાની. | {{Space}}આ ઉત્સવ-દીપમાંથી હોળી મહા પેટાવીશ | ||
ઋજુલા: | {{Space}}ત્યારે જ હું જંપવાની. | ||
ઋજુલા: {{Space}} કારમી શી તાલાવેલી! | |||
મંથરા: છું દુરિત હું અસીમ, અગાધ, અપરિમેય, | મંથરા: છું દુરિત હું અસીમ, અગાધ, અપરિમેય, | ||
આખાય આ બ્રહ્માંડનો બૂકડો હું કરી દઉં…. | {{Space}}આખાય આ બ્રહ્માંડનો બૂકડો હું કરી દઉં…. | ||
હસ તું. | {{Space}}હસ તું. | ||
ઋજુલા: ના હસું તો શું કરું, કહે? ખૂંધ તારી | ઋજુલા: ના હસું તો શું કરું, કહે? ખૂંધ તારી | ||
આ, તેને તો સીધી કરી બતાવ, જો શક્તિમતી | {{Space}}આ, તેને તો સીધી કરી બતાવ, જો શક્તિમતી | ||
છે તું મહા. | {{Space}}છે તું મહા. | ||
મંથરા: | |||
ના મને વિડંબી શકે કોઈ જ તું-જેમ પછી. | મંથરા:{{Space}} વિશ્વ આખું વક્ર ખૂંધું કરી દઉં. | ||
{{Space}}ના મને વિડંબી શકે કોઈ જ તું-જેમ પછી. | |||
ઋજુલા: શું તને વાંકું પડ્યું છે? વાંક કંઈ અયોધ્યાનો? | ઋજુલા: શું તને વાંકું પડ્યું છે? વાંક કંઈ અયોધ્યાનો? | ||
મંથરા: કૌસલ્યાનો. | મંથરા: કૌસલ્યાનો. | ||
ઋજુલા: | |||
મંથરા: ના, ન એણે, | ઋજુલા: {{Space}} દૂભવી શું કદી તેણે? | ||
એના પુત્રે. | |||
મંથરા:{{Space}} ના, ન એણે, | |||
{{Space}}એના પુત્રે. | |||
ઋજુલા: રામે? કદી કોઈનીય વિમાનના | ઋજુલા: રામે? કદી કોઈનીય વિમાનના | ||
કરે રામ? | {{Space}}કરે રામ? | ||
મંથરા: | |||
સમક્ષ. | મંથરા: નામ એક બોલીશ ના એ તું મારી | ||
ઋજુલા: | {{Space}}સમક્ષ. | ||
તણા મહાપારાવારને હેલે ચડાવનારું | |||
ચંદ્ર સમું નામ રામચંદ્ર… | ઋજુલા: {{Space}}શે અકારું એ એક નામ, જનહૈયાં | ||
મંથરા: | {{Space}}તણા મહાપારાવારને હેલે ચડાવનારું | ||
રામ બસ રામ સારુ ગામ રામ રટ્યાં કરે | {{Space}}ચંદ્ર સમું નામ રામચંદ્ર… | ||
એ જ મારે માટે મોટું કારણ છે અણગમા | |||
તણું. | મંથરા: {{Space}} એ જ તો પીડા છે. | ||
ઋજુલા: | {{Space}}રામ બસ રામ સારુ ગામ રામ રટ્યાં કરે | ||
{{Space}}એ જ મારે માટે મોટું કારણ છે અણગમા | |||
{{Space}}તણું. | |||
મંથરા: | |||
કરાલ દંષ્ટ્રા વચાળે… | ઋજુલા: તુંયે કેવી રટી રહી નામ એ જ મીઠું! | ||
ઋજુલા: | {{Space}}ભલે હો આશય ભિન્ન. જાણુંને હું, રટ્યા વિના | ||
રામ…રામ… | {{Space}}ના તુંયે ર્હૈ શકે ઘડી. | ||
મંથરા: | |||
ક્યાં ગઈ? થઈ અલોપ?… | મંથરા: {{Space}} ભચડી હું દઉં એહ | ||
{{Space}}કરાલ દંષ્ટ્રા વચાળે… | |||
ઋજુલા: {{Space}}અરે રામ, સ્હેવાતું ના. | |||
{{Space}}રામ…રામ… | |||
મંથરા: {{Space}} દીપક આ હોલવાતો રહી ગયો. | |||
{{Space}}ક્યાં ગઈ? થઈ અલોપ?… | |||
{{Space}} દીપકના કારમા આ | |||
થથરાટમાંથી કોણ આકૃતિ આ કાળમીંઢ | થથરાટમાંથી કોણ આકૃતિ આ કાળમીંઢ | ||
ટપકી પડી અઘોર, પથ્થરની કંડારેલી? | {{Space}}ટપકી પડી અઘોર, પથ્થરની કંડારેલી? | ||
કોણ તું? | {{Space}}કોણ તું? | ||
આકૃતિ: | |||
આકૃતિ:{{Space}} હું કાલરાત્રિ. | |||
મંથરા: કાલરાત્રિ? | મંથરા: કાલરાત્રિ? | ||
કાલરાત્રિ: | |||
કાલરાત્રિ: {{Space}}મંથરા, હું | |||
{{Space}}કાલરાત્રિ, જે થવાની મહાકાંક્ષા પ્રજ્વલતી | |||
{{Space}}રૂંવે રૂંવે તારે; છું હું મંથરા તારું જ રૂપ. | |||
મંથરા: મારું રૂપ? કેટલાં ભર્યાં છો તમે મારા મહીં? | મંથરા: મારું રૂપ? કેટલાં ભર્યાં છો તમે મારા મહીં? | ||
પેલી તો હતી પરી વા દેવબાલિકા, અને આ | {{Space}}પેલી તો હતી પરી વા દેવબાલિકા, અને આ | ||
તુંયે ન દીસે માનવ. | {{Space}}તુંયે ન દીસે માનવ. | ||
કાલરાત્રિ: | |||
કાલરાત્રિ: {{Space}}માનવ કો નથી એવું | |||
જેમાં નવ વસી શકે દેવ વા દાનવ. | જેમાં નવ વસી શકે દેવ વા દાનવ. | ||
મંથરા: | |||
જે કૈં ભલે. નરી મારો સ્વાર્થ છું જોનારી નારી. | મંથરા: {{Space}} એ હો | ||
રાણી મારીની જે અધોગતિ તે મારી જ, તેને | {{Space}}જે કૈં ભલે. નરી મારો સ્વાર્થ છું જોનારી નારી. | ||
ખાળવા હું મથનારી સંસારી છું જીવ. આવ, | {{Space}}રાણી મારીની જે અધોગતિ તે મારી જ, તેને | ||
મંગલનો પ્રસવ ન થવા પામે પ્રાત:કાલે | {{Space}}ખાળવા હું મથનારી સંસારી છું જીવ. આવ, | ||
એ છે આપણે જોવાનું; આવ, ભાવિ-ઉદરમાં | {{Space}}મંગલનો પ્રસવ ન થવા પામે પ્રાત:કાલે | ||
ગર્ભ રહ્યો સળવળી, દૂષિત તે કરી દેવો | {{Space}}એ છે આપણે જોવાનું; આવ, ભાવિ-ઉદરમાં | ||
આપણું કર્તવ્ય એ જ. કૈકેયીને માનભંગ | {{Space}}ગર્ભ રહ્યો સળવળી, દૂષિત તે કરી દેવો | ||
બનીને આ અયોધ્યામાં જીવવાવારો ન આવે. | {{Space}}આપણું કર્તવ્ય એ જ. કૈકેયીને માનભંગ | ||
બસ એ જ લક્ષ્ય એક. | {{Space}}બનીને આ અયોધ્યામાં જીવવાવારો ન આવે. | ||
કાલરાત્રિ: | {{Space}}બસ એ જ લક્ષ્ય એક. | ||
મંથરા: | કાલરાત્રિ: {{Space}}કુમાર તે કૌસલ્યાનો | ||
બેઠી છું ત્યાં સુધી? જશે, ભટકશે, અરણ્યોમાં | {{Space}}યૌવરાજ્ય પામે તેમાં… | ||
ભિક્ષુક કે જતિ સમો. | |||
કાલરાત્રિ: | મંથરા: {{Space}} પામે કેવો, મંથરા હું | ||
સમો. વિશ્વામિત્ર સાથે વનોમાં – તપોવનોમાં | {{Space}}બેઠી છું ત્યાં સુધી? જશે, ભટકશે, અરણ્યોમાં | ||
ગયો, તાટકા ત્યાં હણી, રાક્ષસો માર્યા અનેક. | {{Space}}ભિક્ષુક કે જતિ સમો. | ||
અરણ્યમાં જશે ફરી તો રાક્ષસકુલો કૈંક | |||
સંહારશે. કીર્તિ એની ગાજશે દિગ્દિગંતમાં. | કાલરાત્રિ: {{Space}}કદાચને કો પ્રવીર | ||
{{Space}}સમો. વિશ્વામિત્ર સાથે વનોમાં – તપોવનોમાં | |||
{{Space}}ગયો, તાટકા ત્યાં હણી, રાક્ષસો માર્યા અનેક. | |||
{{Space}}અરણ્યમાં જશે ફરી તો રાક્ષસકુલો કૈંક | |||
{{Space}}સંહારશે. કીર્તિ એની ગાજશે દિગ્દિગંતમાં. | |||
મંથરા: તેથી શું ન મોકલવો દેશવટે એને મારે? | મંથરા: તેથી શું ન મોકલવો દેશવટે એને મારે? | ||
વિશ્વામિત્રે માગ્યો રામ, વૃદ્ધ રાજા બોલ્યો ત્યારે | {{Space}}વિશ્વામિત્રે માગ્યો રામ, વૃદ્ધ રાજા બોલ્યો ત્યારે | ||
રામ તે હું દૈશ નહીં, બીજું માગો, માગો મને. – | {{Space}}રામ તે હું દૈશ નહીં, બીજું માગો, માગો મને. – | ||
ત્યારથી એ થઈ પડ્યો છે અકારો છેક મને. | {{Space}}ત્યારથી એ થઈ પડ્યો છે અકારો છેક મને. | ||
જોઈએ મારે તો બસ પગ એનો ટળે એ જ. | {{Space}}જોઈએ મારે તો બસ પગ એનો ટળે એ જ. | ||
કાલરાત્રિ: દુરિત આચરનારે શુભ તે દુરિતમાંથી | કાલરાત્રિ: દુરિત આચરનારે શુભ તે દુરિતમાંથી | ||
{{Space}} પ્રસવે તો નભાવી લેવું પડે જ. બોલ, હં, તું | |||
{{Space}} દેશવટે મોકલીશ? | |||
મંથરા: હા. | |||
કાલરાત્રિ: | મંથરા:{{Space}} હા. | ||
કાલરાત્રિ:{{Space}} હા હા હા – હસવાનો | |||
{{Space}}આવ્યો આજે હવે મારે સમય, ભૂતલ પરે | |||
{{Space}}ઝંઝા સમી ઘૂમી હું વળીશ, લાખ લાખ મારા | |||
નાચીશ બીભત્સ નૃત્ય, વરવી આકૃતિ મારી | {{Space}}ઉદરે ઓરાશે ચંડ રાક્ષસો. રુધિરઓઘ | ||
તણો સુવિરૂપતર ભાગ બની સોહી ર્હેશે | {{Space}}કંઠે મારે ઠલવાશે. ડાકિની-શાકિની બની | ||
વિશ્વ આખું ખૂંધ કો વિરાટ સમું … | {{Space}}નાચીશ બીભત્સ નૃત્ય, વરવી આકૃતિ મારી | ||
મંથરા: | {{Space}}તણો સુવિરૂપતર ભાગ બની સોહી ર્હેશે | ||
રહેવા દે તારા. મારે, આજની જો રાત્રિ થાય | {{Space}}વિશ્વ આખું ખૂંધ કો વિરાટ સમું … | ||
કાલરાત્રિ, આજ માટે પર્યાપ્ત છે એટલું જ. | |||
મંથરા: {{Space}} અપહાસ | |||
{{Space}}રહેવા દે તારા. મારે, આજની જો રાત્રિ થાય | |||
{{Space}}કાલરાત્રિ, આજ માટે પર્યાપ્ત છે એટલું જ. | |||
કાલરાત્રિ: અગ્નિરસ ઊછળતો ધરિત્રીપેટાળમાંથી, | કાલરાત્રિ: અગ્નિરસ ઊછળતો ધરિત્રીપેટાળમાંથી, | ||
{{Space}}વિકટ કાટકા કરી ત્રુટંત કૈં અદ્રિશૃંગો | |||
{{Space}}જ્વાલામાલામાં લીલાથી રમાડતો, લસી ર્હેશે | |||
{{Space}}જગતને જાણે આખા ખાઉં ખાઉં કરતો ત્યાં. … | |||
{{Space}}જ્વાલામુખીનું ઢાંકણ ખોલવામાં મજા તને. | |||
મંથરા: અત્યારે તો તે અબૂજ માનિની કૈકેયી તણા | મંથરા: અત્યારે તો તે અબૂજ માનિની કૈકેયી તણા | ||
રોષકોષ ઉપરનું ઢાંકણ ખસેડી દેવું | {{Space}}રોષકોષ ઉપરનું ઢાંકણ ખસેડી દેવું | ||
એ જ એક કર્તવ્ય, જે ઊભું સામે, તેમાં શી તું | {{Space}}એ જ એક કર્તવ્ય, જે ઊભું સામે, તેમાં શી તું | ||
દે છે, જોઉં છું, સહાય. ચિત્કારથી આભ ચીરી | {{Space}}દે છે, જોઉં છું, સહાય. ચિત્કારથી આભ ચીરી | ||
ચમકાવ, જા, જગાડ ભરતની જનેતાને | {{Space}}ચમકાવ, જા, જગાડ ભરતની જનેતાને | ||
ધસી ધૃષ્ટ અંત:કક્ષે. | {{Space}}ધસી ધૃષ્ટ અંત:કક્ષે. | ||
કાલરાત્રિ: | |||
કાલરાત્રિ: {{Space}} ક–ક–ક–કૈકેયી–ઈ–ઈ… | |||
કૈકેયી (પ્રવેશીને): કોણ છે રે? … મંથરા તું? | કૈકેયી (પ્રવેશીને): કોણ છે રે? … મંથરા તું? | ||
{{Space}} કારમી દૈ ચીસ કોણે | |||
{{Space}}બોલાવી મને?… નથી શે બોલતી કુબ્જા તું બની | |||
{{Space}}બોબડીયે?… શું જુએ છે, મંથરા, ગવાક્ષે ઊભી? | |||
મંથરા: કાલરાત્રિ… | મંથરા: કાલરાત્રિ… | ||
કૈકેયી: | |||
મંથરા: | કૈકેયી: {{Space}} શું બોલી તું? | ||
મંથરા: {{Space}} જોઉં છું હું કાલરાત્રિ… | |||
કૈકેયી: કાલરાત્રિ કેવી! શાની? કોની? | કૈકેયી: કાલરાત્રિ કેવી! શાની? કોની? | ||
મંથરા: | |||
જો તું નહીં સમજે તો; અને કદી સમજે તો | મંથરા: {{Space}} કહું? ભરતની, | ||
રામની. | {{Space}}જો તું નહીં સમજે તો; અને કદી સમજે તો | ||
કૈકેયી: શું બોલી રહી, ભાન કૈં તને? | {{Space}}રામની. | ||
મંથરા: | |||
તને જ કંઈ, કૈકેયી! ભરત છે ક્યાં? | કૈકેયી:{{Space}} શું બોલી રહી, ભાન કૈં તને? | ||
કૈકેયી: | |||
મંથરા: {{Space}} ન ભાન | |||
{{Space}}તને જ કંઈ, કૈકેયી! ભરત છે ક્યાં? | |||
કૈકેયી: {{Space}} મોસાળે. | |||
મંથરા: શા માટે? | મંથરા: શા માટે? | ||
કૈકેયી: | |||
કેકયાધિપતિ અશ્વપતિ-સુત વાત્સલ્યથી. | કૈકેયી:યુધાજિત્ બંધુ મારો તેડી ગયો એને | ||
{{Space}}કેકયાધિપતિ અશ્વપતિ-સુત વાત્સલ્યથી. | |||
મંથરા: અયોધ્યાની હૈયાલક્ષ્મી આનંદ આનંદ આજ | મંથરા: અયોધ્યાની હૈયાલક્ષ્મી આનંદ આનંદ આજ | ||
કેમ માની રહી, જો તો! | કેમ માની રહી, જો તો! | ||
કૈકેયી: | |||
બોલ સમસ્યાવચન છોડી. મંથરા, સદાની | કૈકેયી: {{Space}} સમજ કૈં પડે એવું | ||
વક્ર રહી એની એ જ. | {{Space}}બોલ સમસ્યાવચન છોડી. મંથરા, સદાની | ||
મંથરા: | {{Space}}વક્ર રહી એની એ જ. | ||
મંથરા:{{Space}} રાણી, શીદ વાંકું પાડો, | |||
વાંકું જ્યાં છે ભાગ્ય તમ? … અયોધ્યા ઓ પૂરે સાક્ષી. | વાંકું જ્યાં છે ભાગ્ય તમ? … અયોધ્યા ઓ પૂરે સાક્ષી. | ||
કૈકેયી: વાંકું શું છે એમાં? અરે! અયોધ્યાની હૈયાલક્ષ્મી | કૈકેયી: વાંકું શું છે એમાં? અરે! અયોધ્યાની હૈયાલક્ષ્મી | ||
સાથે હસે હૃદય આ મારું… હસ અયોધ્યા, તું. | {{Space}}સાથે હસે હૃદય આ મારું… હસ અયોધ્યા, તું. | ||
છો રડે આ મંથરા, જો રડવું જ ઇષ્ટ એને. | {{Space}}છો રડે આ મંથરા, જો રડવું જ ઇષ્ટ એને. | ||
મંથરા: હસે તું દુર્ભાગ્યથી જો તારા, એકલી રડીશ | |||
હું. વિદાય ભરતને કરી રાજા દશરથે | મંથરા:હસે તું દુર્ભાગ્યથી જો તારા, એકલી રડીશ | ||
નિરધાર્યો રામનો જે યૌવરાજ્ય-અભિષેક | {{Space}}હું. વિદાય ભરતને કરી રાજા દશરથે | ||
તાત્કાલિક કાલ પ્રાત:કાલે એથી અહીં એક | {{Space}}નિરધાર્યો રામનો જે યૌવરાજ્ય-અભિષેક | ||
મંથરા વિના અયોધ્યા આખીયમાં રડશે કો? | {{Space}}તાત્કાલિક કાલ પ્રાત:કાલે એથી અહીં એક | ||
કૈકેયી: મૂર્ખી, શું તું અધમૂઈ, એ વાતે થઈ? તો લે આ | {{Space}}મંથરા વિના અયોધ્યા આખીયમાં રડશે કો? | ||
ગળામાંનો નવસર હાર મારો વધાઈમાં | |||
રામ-અભિષેક તણી, અને હવે હસી જા જો! | કૈકેયી:મૂર્ખી, શું તું અધમૂઈ, એ વાતે થઈ? તો લે આ | ||
અરે રામ! હું તો જોઈ આંખના અંગારા તારા | {{Space}}ગળામાંનો નવસર હાર મારો વધાઈમાં | ||
છળી ઊઠી… હાશ, મારો રામ યુવરાજ થશે. | {{Space}}રામ-અભિષેક તણી, અને હવે હસી જા જો! | ||
મંથરા: હસીશ હું, કેમ નહીં હસું, કહે કૈકેયી, આ | {{Space}}અરે રામ! હું તો જોઈ આંખના અંગારા તારા | ||
ભોળપણ તારા પરે, જાણતી જે જગતને | {{Space}}છળી ઊઠી… હાશ, મારો રામ યુવરાજ થશે. | ||
સ્નેહ-રત પોતા સમું, આજે અવસર નથી | |||
મંથરા:હસીશ હું, કેમ નહીં હસું, કહે કૈકેયી, આ | |||
અર્પવાનો… | {{Space}}ભોળપણ તારા પરે, જાણતી જે જગતને | ||
કૈકેયી: | {{Space}}સ્નેહ-રત પોતા સમું, આજે અવસર નથી | ||
ધર્મજ્ઞ તે સત્યાચાર, વિનમ્ર, શુચિ, રુચિર | |||
રામ કૌસલ્યા તણો જ નથી, છે એ મારોય તે | {{Space}}તારે, કિંતુ કૌસલ્યાને છે ભૂષણો સુવર્ણનાં | ||
એટલો જ. ભરત ને રામમાં ન ભેદ કશો | {{Space}}અર્પવાનો… | ||
મારે મન. | |||
કૈકેયી: {{Space}} નથી કેમ મારે, અરે વક્રમતિ! | |||
{{Space}}ધર્મજ્ઞ તે સત્યાચાર, વિનમ્ર, શુચિ, રુચિર | |||
{{Space}}રામ કૌસલ્યા તણો જ નથી, છે એ મારોય તે | |||
{{Space}}એટલો જ. ભરત ને રામમાં ન ભેદ કશો | |||
{{Space}}મારે મન. | |||
મંથરા: એ જ તો છે મારે મન મહાશૂળ. | મંથરા: એ જ તો છે મારે મન મહાશૂળ. | ||
કૈકેયી: કેમ રે? | કૈકેયી: કેમ રે? | ||
મંથરા: | |||
કૌસલ્યાને મન યદિ ભેદબુદ્ધિ. | મંથરા: ન પૂરતું છે – તારે મન ભેદ નથી. | ||
કૈકેયી: | {{Space}}કૌસલ્યાને મન યદિ ભેદબુદ્ધિ. | ||
કૈકેયી: {{Space}} હોય કદી, | |||
તોય રામ મારો તે તો રામ સદા રહેવાનો. | તોય રામ મારો તે તો રામ સદા રહેવાનો. | ||
મંથરા: રામ તેય શું કરે, જ્યાં રાજનીતિ નિજ ગતિ | મંથરા: રામ તેય શું કરે, જ્યાં રાજનીતિ નિજ ગતિ | ||
અનુસરે?… રામ હોય ગમે તે પરંતુ તેને | {{Space}}અનુસરે?… રામ હોય ગમે તે પરંતુ તેને | ||
ભય સદા ભરતનો રહેવાનો ને ભયભીત | {{Space}}ભય સદા ભરતનો રહેવાનો ને ભયભીત | ||
રાજ્યારૂઢ નૃપતિથી ચાલવું બચીને સદા | {{Space}}રાજ્યારૂઢ નૃપતિથી ચાલવું બચીને સદા | ||
ભરતને લલાટે હા લખાયું જ. | {{Space}}ભરતને લલાટે હા લખાયું જ. | ||
કૈકેયી: | |||
અયોધ્યાના રાજગૃહે દાસીઓએ ભાખવાની | કૈકેયી: {{Space}} રાજનીતિ | ||
આવી ગઈ વેળા? | {{Space}}અયોધ્યાના રાજગૃહે દાસીઓએ ભાખવાની | ||
મંથરા: | {{Space}}આવી ગઈ વેળા? | ||
હું ન ક્યાંય જોતી. જોઉં છું હું આ આંખોની સામે | |||
પ્રેષ્ય દાસી કૌસલ્યાની કિંકરી બનેલી તને, | મંથરા: {{Space}} રાણી, રાજગૃહ છે ક્યાં, કહે? | ||
અને રામનીય…. | {{Space}}હું ન ક્યાંય જોતી. જોઉં છું હું આ આંખોની સામે | ||
કૈકેયી: | {{Space}}પ્રેષ્ય દાસી કૌસલ્યાની કિંકરી બનેલી તને, | ||
સર્વપ્રિય, સત્યકામ, તે તો મને કૌસલ્યાથી | {{Space}}અને રામનીય…. | ||
અદકેરી અર્ચે સદા. છોડ ચિંતા, સ્વસ્થ બની | |||
નૃપતિકુમાર જ્યેષ્ઠ યૌવરાજ્ય પામે તેને | કૈકેયી:{{Space}} રામ રિપુનેયે વ્હાલ કરે | ||
વધાવતાં શીખ. | {{Space}}સર્વપ્રિય, સત્યકામ, તે તો મને કૌસલ્યાથી | ||
મંથરા: | {{Space}}અદકેરી અર્ચે સદા. છોડ ચિંતા, સ્વસ્થ બની | ||
તારી કનેથી ઘણુંક, રાણી, કહે અર્ચના તું | {{Space}}નૃપતિકુમાર જ્યેષ્ઠ યૌવરાજ્ય પામે તેને | ||
પામી પોતે એટલે શું પુત્રનેય મળી? એની | {{Space}}વધાવતાં શીખ. | ||
દશા શી, – કશી જ તેની તને ના ચિંતા. એ જ્યેષ્ઠ | |||
યૌવરાજ્યપદ પામે એ જ તો આપત્તિ. રાણી, | મંથરા:{{Space}} મારે શીખવાનું આવ્યું ખરે | ||
હુંય તે કૈં જાણું, રાજ્યે જ્યેષ્ઠ જ જે હોય તેને | {{Space}}તારી કનેથી ઘણુંક, રાણી, કહે અર્ચના તું | ||
યુવરાજ સ્થાપ્યો ઘટે. ભરતનું કિંતુ… | {{Space}}પામી પોતે એટલે શું પુત્રનેય મળી? એની | ||
કૈકેયી: | {{Space}}દશા શી, – કશી જ તેની તને ના ચિંતા. એ જ્યેષ્ઠ | ||
{{Space}}યૌવરાજ્યપદ પામે એ જ તો આપત્તિ. રાણી, | |||
{{Space}}હુંય તે કૈં જાણું, રાજ્યે જ્યેષ્ઠ જ જે હોય તેને | |||
મંથરા! છું કિંકરી તો કહે તારે ક્હેવું હોય | {{Space}}યુવરાજ સ્થાપ્યો ઘટે. ભરતનું કિંતુ… | ||
કૈકેયી: | કૈકેયી:{{Space}} તારું | ||
મંથરા: તું હસ, હસી લે તું આજ | {{Space}} કિંતુ ન ટળ્યું! તું બસ કિંતુ કિંતુ રટ્યાં કર, | ||
{{Space}} કિંતુડી! | |||
કૈકેયી: | |||
મંથરા: | મંથરા!{{Space}} છું કિંકરી તો કહે તારે ક્હેવું હોય | ||
નવો આરંભાશે તેમાં તું અને ભરત બેઉ | {{Space}}તે, પરંતુ… | ||
ખોવાઈ જશો કહીંય… તારું મને લાગતું ના, | |||
લાગની છે તું ગમે તે થાય તારું તેની. મને | કૈકેયી: {{Space}} પરંતુ?! | ||
લાગે એક ભરતનું. શિશુપણે મોસાળે તે | |||
રહ્યો, નહીં હળ્યો અહીં, નિષ્કંટક રાજ નિજ | મંથરા:{{Space}} તું હસ, હસી લે તું આજ | ||
કરવા કૌસલ્યાસુત – કિંચિત્ ના શંકા મને – | {{Space}}છેલવેલ્લું. | ||
મોકલ્યા વિના રહેશે નહીં તારા ભરતને | |||
દેશાન્તરે… અથવા તો લોકાન્તરે… | કૈકેયી: {{Space}} છેલવેલ્લું? | ||
કૈકેયી: ભરતને? | |||
મંથરા: | મંથરા: {{Space}} કાલે પ્રાત:કાલે યુગ | ||
{{Space}}નવો આરંભાશે તેમાં તું અને ભરત બેઉ | |||
{{Space}}ખોવાઈ જશો કહીંય… તારું મને લાગતું ના, | |||
{{Space}}લાગની છે તું ગમે તે થાય તારું તેની. મને | |||
{{Space}}લાગે એક ભરતનું. શિશુપણે મોસાળે તે | |||
{{Space}}રહ્યો, નહીં હળ્યો અહીં, નિષ્કંટક રાજ નિજ | |||
{{Space}}કરવા કૌસલ્યાસુત – કિંચિત્ ના શંકા મને – | |||
{{Space}}મોકલ્યા વિના રહેશે નહીં તારા ભરતને | |||
{{Space}}દેશાન્તરે… અથવા તો લોકાન્તરે… | |||
કૈકેયી:{{Space}} ભરતને? | |||
મંથરા: {{Space}} ભરતને. | |||
રામનો સહજ રિપુ ભરત… | રામનો સહજ રિપુ ભરત… | ||
કૈકેયી: | |||
મંથરા: | કૈકેયી: {{Space}} ભરત? | ||
ભરતનું કરવું જે હોય રામને, તે કરે. | |||
રાજગૃહમાંથી ભલે ફંગોળાઈ વનવને | મંથરા:{{Space}} ભલે | ||
ભટકે ભરત ભલે… | {{Space}}ભરતનું કરવું જે હોય રામને, તે કરે. | ||
કૈકેયી: | {{Space}}રાજગૃહમાંથી ભલે ફંગોળાઈ વનવને | ||
મંથરા: | {{Space}}ભટકે ભરત ભલે… | ||
કૈકેયી: | |||
જીવતેજીવત મારા નહીં એ બને કદાપિ. | કૈકેયી: {{Space}} ભરત? | ||
મંથરા, ન જાણીશ તું, મંદભાગણી બિચારી | |||
અસહાય શક્તિહીન મને. રાખઢાંક્યો ફૂંકે | મંથરા: {{Space}} ભરત. | ||
સ્ફુલિંગ જે તેની સામે વિશ્વગ્રાસિની જ્વાલા છું, | |||
પદસ્પર્શે છંછેડે જે તેને કાજ વિષ-ઓઘ | કૈકેયી: {{Space}} …ના ના, | ||
ફુત્કારતી ફણા માંડી મરડાતી સર્પિણી છું. | {{Space}}જીવતેજીવત મારા નહીં એ બને કદાપિ. | ||
સિંહણ શું સહી લે કે, મંથરા, શિશુનો થતો | {{Space}}મંથરા, ન જાણીશ તું, મંદભાગણી બિચારી | ||
અભિભવ?… અરે, અરે, મંથરા, આ અયોધ્યા કે? | {{Space}}અસહાય શક્તિહીન મને. રાખઢાંક્યો ફૂંકે | ||
{{Space}}સ્ફુલિંગ જે તેની સામે વિશ્વગ્રાસિની જ્વાલા છું, | |||
{{Space}}પદસ્પર્શે છંછેડે જે તેને કાજ વિષ-ઓઘ | |||
{{Space}}ફુત્કારતી ફણા માંડી મરડાતી સર્પિણી છું. | |||
{{Space}}સિંહણ શું સહી લે કે, મંથરા, શિશુનો થતો | |||
{{Space}}અભિભવ?… અરે, અરે, મંથરા, આ અયોધ્યા કે? | |||
મંથરા: અયોધ્યા શું કરે એમાં જે મળ્યો તે સ્થાપે રાજા. | મંથરા: અયોધ્યા શું કરે એમાં જે મળ્યો તે સ્થાપે રાજા. | ||
આપણામાં જોઈએ કૈં હામ. | {{Space}}આપણામાં જોઈએ કૈં હામ. | ||
કૈકેયી: | |||
કૈકેયી: {{Space}} રામ વનવાસ | |||
જશે, ભરત થશે યુવરાજ. | જશે, ભરત થશે યુવરાજ. | ||
મંથરા: | |||
રાણી, જાણતી હતી હું કે પાણીમાં બેસી જાય | મંથરા: {{Space}} વાહ, મારી | ||
એમાંની નથી તું. કહે શી રીતે પાડીશ પાર? | {{Space}}રાણી, જાણતી હતી હું કે પાણીમાં બેસી જાય | ||
કૈકેયી: શી રીતે પાડીશ પાર? તું કહે જો. | {{Space}}એમાંની નથી તું. કહે શી રીતે પાડીશ પાર? | ||
કૈકેયી:{{Space}} શી રીતે પાડીશ પાર? તું કહે જો. | |||
મંથરા: પૂછે છે તું | મંથરા: પૂછે છે તું | ||
મને? તું જાણે બધુંય છતાં? જો મને પૂછે તો – | મને? તું જાણે બધુંય છતાં? જો મને પૂછે તો – |
edits