26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 284: | Line 284: | ||
ધીરા ભક્તે ‘સ્વરૂપ’ કાવ્યમાં લક્ષ્મીનું, યૌવનનું, કાયનું, માયાનું, તેમજ મનનું સ્વરૂપ ઉત્તમ કાફીમાં ગાયું છે. તેમાં ‘લક્ષ્મીના સ્વરૂપ’માં નીચેની કાફીઓ ઉત્તમ છેઃ | ધીરા ભક્તે ‘સ્વરૂપ’ કાવ્યમાં લક્ષ્મીનું, યૌવનનું, કાયનું, માયાનું, તેમજ મનનું સ્વરૂપ ઉત્તમ કાફીમાં ગાયું છે. તેમાં ‘લક્ષ્મીના સ્વરૂપ’માં નીચેની કાફીઓ ઉત્તમ છેઃ | ||
'''‘કમળ કેરૂં પુષ્પ જ રે, પ્રભાત તો થાયે જ્યારે;''' | |||
'''ખીલવા કંઈક માંડે રે, સુગંધ અતિ દે ત્યારે.’''' | |||
<center>*</center> | |||
અને | |||
'''‘સોમલ જેવી સાચી રે, ખાતાં ન લાગે ખારી;''' | |||
'''વિધ વિધ રંગી દેખાયે રે, આશા વધે અવિધારી.’''' | |||
<br> | |||
<br> | |||
<center>'''લજ્જારામ'''</center> | |||
લજ્જારામે ‘અભિમન્યુ–આખ્યાન’ રચ્યું છે, તેની ભાષા પ્રાસાદિક છે ને તેમાં કવિએ કેટલેક સ્થળે રસની ઝમાવટ ઉત્તમ કરી છે. નીચેની જેવી પંક્તિઓ ઘણી લોકપ્રિય થઈ છેઃ | |||
'''‘તુંજ વિના રહિશ હું કેમ ટોળા વખુટી હરણી જેમ,''' | |||
'''સિંહ દેખી પશુ પામે ત્રાસ, ત્યમ સાંભળી હું થઈ નિરાશ.''' | |||
'''ખોળે બેસારીને હું બાળ, ભોજન કરાવું તતકાળ;''' | |||
'''આંખથી અળગાં થાઓ છો બાળ, પ્રાણ હરી જાઓ છે તતકાળ.''' | |||
'''ફરી શું કહેવરાવે તુંય, રણે નહિ જાવા દેઉં હુંય.’''' | |||
<center>*</center> | |||
'''‘મને બાલુડો ન કહેશો, મારી માવડી રે’ –''' | |||
વગેરે જેમાં વય કંઈ તેજનો હેતુ નથી એવી ભાવના ઉત્તમ રીતે ઘટાવી છે. | |||
'''‘મને મારીને રથડા ખેડ રે, બાળા રાજા રે;''' | |||
'''મને જુધ્ધે સાથે તેડ રે, બાળા રાજા રે.’''' | |||
એમ કહી અભિમન્યુને યુદ્ધમાં જતો અટકાવવા પ્રયાસ કરી તેમાં નિષ્ફળ થઈ ને સ્વામી યુદ્ધમાં જશે એમ ખાત્રી થઈ, ત્યારે– | |||
'''‘ઉત્તરા કુંવરી વાણી બોલી, સાંભળ મુજ ભરથાર;''' | |||
'''તમે જુદ્ધ કરવા સંચરો છો ચક્રવ્યુહ મોઝાર.''' | |||
'''મરજો કે મારજો તમે, નવ દેશો પુંઠ લગાર,''' | |||
'''સહિયર મેણા મારી કહેશે, કાયરની આ નાર.''' | |||
'''અવની પર જે અવતર્યો, તેને મરવું એક જ વાર;''' | |||
'''મોત થકી ડરિયે નહિ, તે માટે ભરથાર.’''' | |||
‘વેણીસંહાર’માં પણ અશ્વત્થામા કૌરવ સૈન્યને પાછું હઠતું જોઈ એવા જ વિચાર દર્શાવે છે કે સમરાંગણનો ત્યાગ કર્યાથી મૃત્યુનું ભય જ જતું રહેતું હોય તો ત્યાંથી અન્યત્ર જવું યુક્ત છે. પરંતુ જો મરણ પ્રાણી માત્રને અનિવાર્ય છે તો હે સૈનકો, તમારો યશ નકામો શા માટે મલિન કરો છો? | |||
<br> | |||
<br> | |||
<center>'''પ્રીતમદાસ ને નિષ્કુલાનંદ'''</center> | |||
પ્રીમદાસનાં જ્ઞાન ને ભક્તિનાં પદો પણ સારાં છે. | |||
'''‘આનંદે આવો રે, જીવન જમવાને;''' | |||
'''બહુ પાક બનાવું રે, ગિરિધર ગમવાને.’''' | |||
તેમજ | |||
'''‘કાયા રે તારી કામ નહીં આવે, જો કરે કોટિ ઉપાય રે;''' | |||
'''વણશી જાતાં વાર નહીં લાગે, જો કુંદન કાપીને ખાય રે.’''' | |||
અને | |||
'''‘રહે રસના તું રામ ભજનમાં, હંસ દશા દિલ આણી;''' | |||
'''કહું છું કુટિલ વચન નવ કાઢિ, વૃથા વાયસવાણી. રહે.’''' | |||
જેવાં પદો વાચકને ભક્તિરસમાં તરબોળ કરે છે. | |||
નિષ્કુલાનંદે ‘ધીરજાખ્યાન’માં અનેક હરિભક્તો – પ્રહ્લાદ, ધ્રુવ, હરિશ્ચંદ્ર, શિબિ, રંતિદેવ, મયૂરધ્વજ, વગેરે–નાં આખ્યાન ગાયાં છે. એમાં નીચેનું પદ ઉત્તમ છેઃ | |||
'''‘ધીરજ સમ નહિ ધન રે, સંતો ધીરજ,''' | |||
'''આવે અર્થ દોહલે દિન રે, સંતો ધીરજ.’''' | |||
તેમજ વૈરાગ્ય વિષેનું નીચેનું પદ પણ ઘણું લોકપ્રિય થયું છેઃ | |||
'''‘જનની જીવો રે ગોપીચંદની, પુત્રને પ્રેર્યો વૈરાગજી.''' | |||
'''ઉપદેશ આપ્યો એણી પેરે, લાગ્યો સંસારીડો આગજી. જનની.’''' | |||
<br> | |||
<br> | |||
<center>'''મુક્તાનંદ'''</center> | |||
મુક્તાનંદે ‘સતીગીતા’માં સતી સ્ત્રીઓનો પ્રભાવ વર્ણવ્યો છે, એમાં નીચેની ગરબી વાચકના હૃદયને કરુણરસમાં તરબોળ કરે છેઃ | |||
'''‘રસિયા વર રણછોડ છોગાળા, સાંભળો વિનતિ અમારી રે;''' | |||
'''મર્માળા મુને જાણી પોતાની, હાથ ગ્રહો ગિરધારી રે.’''' | |||
<br> | |||
<br> | |||
<center>'''બ્રહ્માનંદ'''</center> | |||
બ્રહ્માનંદે કૃષ્ણ કીર્તનનાં પદો ગાયાં છે; નીચેનાં ઉત્તમ છેઃ | |||
'''‘નારાયણ સુખકારી ભજી લે, નારાયણ સુખકારી;''' | |||
'''સાધુજનની માન શિખામણ, વિષય વિકાર વિસારી. ભજી લે.’''' | |||
<center>*</center> | |||
'''‘ઓરા આવો નટવર નાનડિયા, તમે મારા જીવ સાથે જડિયા. ટેક.''' | |||
'''શોભો છો સોનેરી પટકે, છબી રંગ ચોળતણે ચટકે;''' | |||
'''લીધું મન હાથતણે લટકે. ઓરા.’''' | |||
<center>*</center> | |||
એનાં નીચેનાં જેવાં જ્ઞાનભક્તિનાં પદો પણ ઉત્તમ છેઃ | |||
'''‘આ તનરંગ પતંગ સરીખો જાતાં વાર ન લાગેજી;''' | |||
'''અસંખ્ય ગયા ધનસંપતિ મેલી, તારી નજરો આગેજી.’''' | |||
<center>*</center> | |||
'''‘પેટ કટારી રે, પહેરીને સનમુખ ચાલ્યા;''' | |||
'''પાછા ન વળે રે, કોઇના તે ન રહે ઝાલ્યા.’''' | |||
<center>*</center> | |||
'''‘તેની પેરે રે, હરિજન પણ જોઈને તીખા;''' | |||
'''અંતર શત્રુને રે, લાગે અતિવજ્ર સરીખા.''' | |||
'''માથું જાતાં રે, મુખનું પાણી નવ જાવે;''' | |||
'''બ્રહ્માનંદ કહે રે, તે સંત હરિને મન ભાવે.’''' | |||
<br> | |||
<br> | |||
<center>'''૧૯મા સકાનાં કાવ્ય'''</center> | |||
edits