વાસ્તુ/5: Difference between revisions

‘દેહનાં તે વળી આટલાં જતન શાં? કોક વાર તાવ આવીને આપણી ખબર પૂછી જાય તો એમાં ખોટું શું?’

‘અને તાવને તારા શરીરમાં વસવું ગમી જાય તો?’

‘તોય શું? તને સેવાનો લાભ મળશે.’ કહી સંજય હસતો. શરીર પ્રત્યે એ હંમેશાં બેદરકાર રહેતો. હા, બાળકોને એ ખૂબ જાળવતો. અમૃતાએ વિસ્મયને એકાદ ચમચી આઇસક્રીમ ચટાડ્યો ને એ પછી એકાદ ચમચી પાણી ન પાયું એમાંય સંજય અકળાઈ ઊઠતો – ‘એને શરદી-કફ ક્યારે થશે? બાળકોને કંઈ પણ ગળ્યું ખવડાવ્યા પછી એક ચમચી પાણી પાવું. એટલે એનું ગળું ખરાબ ન થાય.’ ‘ના પાડેલી તોય ચણાના લોટથી એને કેમ નવડાવ્યો? પેડિઆટ્રિશિયને ના પાડેલી તોય કેમ એની આંખોમાં મેંશ આંજી? કેમ એને ગ્રાઇપવૉટર પાયું? એના નખ કેમ આટલા વધેલા છે? ઘોડિયા પર મચ્છરદાની કેમ નથી નાખી?’ ‘રૂપાનું માથું કેમ નથી ઓળ્યું? એના માથામાં લીખો ને જૂઓ પડી છે એનો ઉપાય કેમ નથી કર્યો?’ – બાળકો માટે આવી ચીવટથી કાળજી રાખનારો સંજય પોતાના શરીર માટે બેદરકાર. નાની નાની બાબતોને તો એ ગણકારતો જ નહિ.

જ્યારે અમૃતા? –

આ બ્લડ રિપોર્ટ ખોટો હોય તો કેવું સારું?!

{{Poem2Close}}