26,604
edits
અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નર્મદ/કબીરવડ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
અર્વાચીન ગુજરાતી કાવ્યસંપદા/નર્મદ/કબીરવડ (view source)
Revision as of 08:04, 19 October 2021
, 08:04, 19 October 2021no edit summary
No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| (10 intermediate revisions by 4 users not shown) | |||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{SetTitle}} | |||
{{Heading|કબીરવડ| નર્મદ}} | |||
<poem> | <poem> | ||
(શિખરિણી) | {{Center|'''(શિખરિણી)'''}} | ||
ભૂરો ભાસ્યો ઝાંખો, દૂરથી ધૂમસે પ્હાડ સરખો, | ભૂરો ભાસ્યો ઝાંખો, દૂરથી ધૂમસે પ્હાડ સરખો, | ||
નદી વચ્ચે ઊભો, નિરભયપણે એકસરખો; | નદી વચ્ચે ઊભો, નિરભયપણે એકસરખો; | ||
દીસ્યો હાર્યો જોદ્ધો, હરિ તણું હૃદે ધ્યાન ધરતો, | દીસ્યો હાર્યો જોદ્ધો, હરિ તણું હૃદે ધ્યાન ધરતો, | ||
સવારે એકાંતે, કબીરવડ એ શોક હરતો. | સવારે એકાંતે, કબીરવડ એ શોક હરતો. | ||
કહે દેખાવે એ, અચરતી જણાયે જગતમાં, | કહે દેખાવે એ, અચરતી જણાયે જગતમાં, | ||
ખરે એ મ્હોરાંનો, મગરૂબ રહે દેશ નવ કાં? | ખરે એ મ્હોરાંનો, મગરૂબ રહે દેશ નવ કાં? | ||
મનાયે સત્સંગે પવિતર કબીરા ભગતમાં, | મનાયે સત્સંગે પવિતર કબીરા ભગતમાં, | ||
પ્રજાની વૃદ્ધિએ નિત અમર કહેવાય નવ કાં? | પ્રજાની વૃદ્ધિએ નિત અમર કહેવાય નવ કાં? | ||
જતાં પાસે જોઉં, વડ નહિ વડોનું વન ખરે, | જતાં પાસે જોઉં, વડ નહિ વડોનું વન ખરે, | ||
મળે આડા ઊભા, અતિ નિકટ નીચે ઉપર જે; | મળે આડા ઊભા, અતિ નિકટ નીચે ઉપર જે; | ||
વડે ઝાઝા તોએ, સહુ ભળી ગયે એક દીસતો, | વડે ઝાઝા તોએ, સહુ ભળી ગયે એક દીસતો, | ||
વળી સંધાઓનું, અસલ જીવતું એક મૂળ તો. | વળી સંધાઓનું, અસલ જીવતું એક મૂળ તો. | ||
ફૂટી ડાળોમાંથી, પ્રથમ તરૂ કેરી નીકળતા, | ફૂટી ડાળોમાંથી, પ્રથમ તરૂ કેરી નીકળતા, | ||
ખૂંચે તેવા તંતુ, વધી જઈ નીચે જે લટકતા; | ખૂંચે તેવા તંતુ, વધી જઈ નીચે જે લટકતા; | ||
જટાની શોભાથી, અતિશ શરમાઈ શિવ ઊઠ્યા, | જટાની શોભાથી, અતિશ શરમાઈ શિવ ઊઠ્યા, | ||
જટાને સંકેલી, વડ તજી ગિરિએ જઈ રહ્યા. | જટાને સંકેલી, વડ તજી ગિરિએ જઈ રહ્યા. | ||
જટા લાંબી લાંબી, મૂળ થડથી થોડેક દૂર જે, | જટા લાંબી લાંબી, મૂળ થડથી થોડેક દૂર જે, | ||
નીચે ભૂમિ સાથે, અટકી પછી પેસે મહીં જ તે; | નીચે ભૂમિ સાથે, અટકી પછી પેસે મહીં જ તે; | ||
મળી મૂળિયામાં, ફરી નીકળી આવે તરૂ રૂપે, | મળી મૂળિયામાં, ફરી નીકળી આવે તરૂ રૂપે, | ||
થડો બાંધી મોટાં, ઘણીક વડવાઈ કરી રહે. | થડો બાંધી મોટાં, ઘણીક વડવાઈ કરી રહે. | ||
વડો વચ્ચે વચ્ચે, તરૂ અવર આસોપાલવનાં, | વડો વચ્ચે વચ્ચે, તરૂ અવર આસોપાલવનાં, | ||
વડોથી ઊંચાં છે, ખીચ ખીચ ભર્યાં પત્રથી ઘણાં; | વડોથી ઊંચાં છે, ખીચ ખીચ ભર્યાં પત્રથી ઘણાં; | ||
ઘણા આંબા ભેગા, વળી ઘણીક સીતાફળી ઊગે, | |||
બીજાં ઝાડો છોડો, વડની વચમાં તે જઈ ઘૂસે. | |||
ઉનાળો ભાનુ, અતિશ મથી ભેદી નવ શકે, | |||
ઘટા ઊંચે એવી, જન શીતળ છાયા સુખ લિયે; | |||
ખૂલી બાજૂઓથી, બહુ પવન આવી જમીનને, | |||
કરે ચોખ્ખી રૂડી, પછી મિત થઈને ખુશી કરે. | |||
ઘણાં જંતુ પંખી, અમળ સુખ પામે અહીં રહી, | |||
ઘણા જાત્રાળુઓ, અહીં ઊતરતાં પુણ્ય સમજી; | |||
ઘણા શિકારીઓ, ગમત કરતા રહે બહુ અહીં, | |||
હજારો લોકોને, અડચણ સમાતાં અહીં નહિ. | |||
અહીંયાંથી જોવી, ચકચકતી વ્હેતી નદી દૂરે, | |||
પશુ કો જોવાં જે, અહીંતહીં ચરે બેટ ઉપરે; | |||
ઘટા ભારે જોવી, શબદ સુણવા કોઈ ખગના, | |||
દિલે વાયુ લેવો, સુખ નવ હીણા લે કરમના. | |||
ઘટા થાળાં લીધે, ઘણીક ફરવાને ગલી થઈ, | |||
બખોલો બંધાઈ, રમણીય બહુ બેઠક બની; | |||
નિરાંતે જેમાં તો, ખુશી થકી રમે લાલ લલના, | |||
નિરાંતે જેમાં તો, ખુશી થકી રહે જોગી જપમાં. | |||
દીપે છાયી જાડાં, હરિત કુમળાં પત્ર ઠુમસાં, | |||
વળી રાતા ટેટા, ચૂગી બહુ જીવો પેટ ભરતા; | |||
પડે બાજૂએથી, બહુ ખુશનુમા રંગકિરણો, | |||
નીચે ચળકે તડકે, બરફ સરખાં ઠારથી પડો. | |||
ઠરી મારી આંખો, કબીરવડ તુંને નિરખીને, | |||
ખરી પાપી બુદ્ધિ, ખરી જ રૂડી જાત્રા થઈ મને; | |||
વિશેષે શોભે છે, ગભીર વડ તુંથી નરમદા, | |||
કૃતાર્થી મોટો હું, દરશન વડે છું નરમદા. | |||
</poem> | </poem> | ||
{{HeaderNav2 | |||
|previous = અવસાન-સંદેશ | |||
|next = જય! જય! ગરવી ગુજરાત! | |||
}} | |||