સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/બાળાપણની પ્રીત: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 249: Line 249:
“શેણી! ઓ શેણી! શું થયું?”
“શેણી! ઓ શેણી! શું થયું?”
ઉપરથી પડછાયો બોલે છે :
ઉપરથી પડછાયો બોલે છે :
{{Poem2Close}}
<poem>
<Center>
{{Poem2Open}}
'''હાડાં હેમાળે, ગળિયાં જે ગૂડા લગે,'''
'''વિજાણંદ વળે, ઘણમૂલા જાને ઘરે.'''
</poem>
</Center>
{{Poem2Open}}
[હે મહામૂલા વિજાણંદ, મારાં હાડકાં ગોઠણગોઠણ સુધી તો આ હિમાલયમાં ઓગળી ગયાં. માટે હવે તો, હે મહામૂલા વહાલા, તું પાછો વળીને ઘેર ચાલ્યો જા.]
“પગ ઓગળી ગયા? ફિકર નહિ! —”
{{Poem2Close}}
<poem>
<Center>
'''વળવળ વેદાની, (તું) પાંગળી હોય તોય પાળશું,'''
'''કાંધે કાવડ કરી, (તને) જાત્રા બધી જુવારશું.'''
</poem>
</Center>
{{Poem2Open}}
[ઊભી થા, પાછી વળ, ઓ વેદાની પુત્રી, તું લૂલી થઈ ગઈ હોઈશ તોપણ હું તને કાવડમાં બેસારી, મારી કાંધ પર ઉપાડી, અડસઠે તીર્થોની યાત્રા કરાવીશ. પાછી વળ, ઓ પ્રાણાધાર, પાછી વળ!”]
“ના, વિજાણંદ! હવે પાછી નહિ વળું —
{{Poem2Close}}
<poem>
<Center>
'''વળું તો રહું વાંઝણી, મૂવા ન પામું આગ,'''
'''આલુકો અવતાર, વણસાડ્યો વિજાણંદા!'''
</poem>
</Center>
{{Poem2Open}}
[હવે જો હું પાછી વળું, તો મારે તારી સાથે શરીરસંબંધ ન થઈ શકે, ને પુત્ર વિના મને મરતી વેળા કોણ અગ્નિ મૂકે? એટલે આવતો જન્મ પણ બગડે, માટે હવે આ એક જ જન્મ વણસ્યો તેટલું બસ છે.]
“પાછી વળ! પાછી વળ!” એવા પોકાર ઊઠ્યા.
“હવે હું તારા કામની નથી રહી, વિજાણંદ! કેમ કે હવે તો —
{{Poem2Close}}
{{Poem2Close}}
26,604

edits

Navigation menu