26,604
edits
સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/બાળાપણની પ્રીત: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
સૌરાષ્ટ્રની રસધાર-4/બાળાપણની પ્રીત (view source)
Revision as of 11:26, 7 March 2022
, 11:26, 7 March 2022no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 282: | Line 282: | ||
“હવે હું તારા કામની નથી રહી, વિજાણંદ! કેમ કે હવે તો — | “હવે હું તારા કામની નથી રહી, વિજાણંદ! કેમ કે હવે તો — | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
<poem> | |||
<Center> | |||
'''ગળિયું અરધું ગાત્ર, અરધામાં અરધું રિયું,''' | |||
'''હવે મસળતા હાથ, વિજાણંદ, પાછા વળો!”''' | |||
</poem> | |||
</Center> | |||
{{Poem2Open}} | |||
[હે વિજાણંદ, હવે તો મારું પોણા ભાગનું શરીર ગળી ગયું છે. હવે તું ફોગટ મહેનત કર્યા વિના પાછો વળી જા.] | |||
ફરી વાર એ ધુમ્મસઘેરી ભેખડ પરથી દૂબળો અવાજ આવ્યો : “પણ ચારણ! છેલ્લી એક ઝંખના રહી ગઈ છે. મરતાં મરતાં એક વાર તારું જંતર સાંભળવું છે. | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
<Center> | |||
'''વિજાણંદ, જંતર વગાડ, હેમાળો હલકું દિયે,''' | |||
'''મોહ્યા માછલમાર, માછલિયું ટોળે વળે'''. | |||
</poem> | |||
</Center> | |||
{{Poem2Open}} | |||
“એક વાર બજાવી લે.” | |||
ખંભેથી બીન ઉતારીને ચારણે ટેરવાં ફેરવ્યાં. ઝાંખે અજવાળે વાજિંત્રના સૂર રડવા લાગ્યા. અંધારું કંપી ઊઠ્યું. હિમાલય પહાડ હોંકારા દેવા લાગ્યો. દૂર દૂર નીચાણે સરોવરમાં જાળ નાખતા મચ્છીમારો થંભી ગયા, અને માછલીઓ એ ગીત સાંભળવા ટોળે મળીને પાણી ઉપર પોતાના ચળકતાં મોં રાખી ઊભી રહી. | |||
વાજિંત્ર વાગે છે : અને ગીતને તાલે તાલે બરફમાંથી ‘રામ! રામ! રામ! રામ!’ એવા જાપ બોલાય છે. જાપ જપાતા રહ્યા ને જંતર બજતું રહ્યું. એક તરફથી રામનામના અવાજ ધીરા પડવા લાગ્યા. બીજી તરફથી જંતરના તાર વધુ ને વધુ જોરથી ઝણેણાટી દેવા લાગ્યા. આખરે રામનામના ઉચ્ચાર અટકી ગયા ને ભેખડ ઉપરથી એક ધડાકો થયો. બેભાન જંત્રીના હાથમાંથી જંતર નીચે પછડાયું. | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
<Center> | |||
'''જંતર ભાંગ્યું જડ પડી, ત્રૂટ્યો મોભી ત્રાગ,''' | |||
'''વેદાની શેણી હલ ગઈ, જંત્રી ન કાઢે રાગ.''' | |||
</poem> | |||
</Center> | |||