Many-Splendoured Love/સરસ પૂતળી: Difference between revisions

“થેન્ક યુ”, કહી સલોમી ઊભી થયેલી. સાથે ચાલતાં ચાલતાં શ્રેણિકે એને જમવાનું આમંત્રણ આપેલું. સલોમીએ આનાકાની કરેલી, પણ શ્રેણિકના આગ્રહ પાસે છેવટે નમતું મૂકેલું.   

ત્યારથી જાણે આપોઆપ, એમનાં મળવાનાં દિવસો અને રાતો ગોઠવાઈ ગયેલાં. એમાં શનિવાર ખાલી રહેતો. સલોમીને રાતની પાળી હોય, અને શ્રેણિકને કોઈ ને કોઈ પાર્ટીમાં જવાનું હોય. સલોમી ક્યારેક શનિવારની રજા લઈ શકે તેમ હતી. સાથે પાર્ટીમાં જવાનું એને બહુ મન થતું, પણ શ્રેણિક એને ટાળતો. “હમણાં નહીં, બેબી. વખત આવવા દે. તારા જેવી સેક્સી પૂતળીને મારી સાથે જોઈને બધાંના છક્કા છૂટી જવાના.” શ્રેણિક એને પટાવી લેતો.   

પહેલી વાર સલોમીએ પૂછેલું, ‘પૂતળી એટલે શું?’ અને ‘બધાં એટલે કોણ?’

“અરે, એની પાસે તો ગ્રીન કાર્ડ છે. એનું કુટુંબ વર્ષો સુધી અહીં જ રહેતું હતું. બેએક વર્ષથી જ બધાં મુંબઈ પાછાં ગયાં. હવે પરણવા માટે આ રીના અહીં આવી છે. એને તો તરત મુરતિયો મળી જવાનો. ચાલ, બેબી. પછી વાત કરીશું.” સલોમી વધારે કશું બોલે એ પહેલાં શ્રેણિકે ફોન મૂકી દીધેલો. પહેલી વાર એ પસ્તાયેલી કે જીદ કરીને ક્યારેય એણે શ્રેણિકના ફોન નંબર મેળવી લીધા નહોતા.

જીવ બાળીને અને ઉદાસ થઈને ઘેર બેસી રહેવા જેવો સમય સલોમી પાસે નહોતો. નોકરીમાંથી એમ રજા લેવાય તેમ નહોતી, પણ અંદર-અંદર એને ખાત્રી હતી કે રવિવાર શ્રેણિક નહીં ચૂકે. ને ખરેખર, બપોર પછી એ આવ્યો પણ ખરો. એને જોતાંની સાથે સલોમી એને ભેટી પડેલી, ને હોઠ પર ચૂમી કરવા માંડેલી. શ્રેણિકનો વર્તાવ અચાનક અતડો બનેલો હતો, એ પણ જાણે એના ધ્યાનમાં ના આવ્યું. “પહેલાં ચ્હા તો પીવડાવ”, કહીને શ્રેણિક દૂર થયેલો.  

“હા, હા, જરૂર”, કહેતાં સલોમી શ્રેણિકને ભાવે તે પ્રમાણેની, ખૂબ દૂધવાળી ચ્હા બનાવવા માંડેલી. એની પોતાની કૉફી પીવાની ટેવ તો લગભગ છૂટી ગયેલી. સાથે બેસીને આ જાતની ચ્હા વાતો કરતાં કરતાં નિરાંતે પીવાનું એને ગમી ગયેલું. પણ આ રવિવારે શ્રેણિકનું ચિત્ત વાતો કરવામાં નહોતું. એ ફરી ઉતાવળમાં જ હતો. જલદીથી ચ્હા પતાવીને, “પેલું બ્લેઝર ક્યાં છે?” કહેતો એ કબાટ પાસે ગયેલો. સલોમીને એ બ્લેઝર બહુ જ ગમતું. એમાં એને શ્રેણિક બહુ દેખાવડો લાગતો. “ઓહ, માય નિક ઇઝ સચ અ હૅન્ડસમ ડૅવિલ”, કહી એ શ્રેણિકને વહાલ કરતી. છેલ્લા સાડા ચારેક મહિનાથી સલોમીના જ કબાટમાં એ લટકતું રહેલું. શુક્રવારે સાથે બહાર જમવા જતાં એ પહેરવાનો આગ્રહ સલોમી અચૂક શ્રેણિકને કરતી.

એ રવિવારે શ્રેણિકને એ બ્લેઝર પહેરી લેતો જોઈને એનો જીવ કપાયેલો. “એવું ક્યાં જવાનું છે? બીજું કંઇક પહેરીને જજે ને. નહીં તો, ચાલ, હું પણ સાથે આવું છું.” ને ઢીલી થઈને એણે કાકલૂદી કરેલી, “તારી સાથે લઈ જાને આજે મને. પ્લીઝ, નિક.”