મનોહર ત્રિવેદીનાં કાવ્યો: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
()
()
Line 373: Line 373:
પાનીએ રાતા લવકારાને ઠારવા ત્યારે કોઈ ભીના સંભારણે છાલક મારતી રહે
પાનીએ રાતા લવકારાને ઠારવા ત્યારે કોઈ ભીના સંભારણે છાલક મારતી રહે
{{Space}}{{Space}}એય...ને કાળુભાર!
{{Space}}{{Space}}એય...ને કાળુભાર!
</poem>
== ફળિયે ફૉરી દાડમડી ==
<poem>
ફળિયે ફૉરી દાડમડી ને દાડમડીનાં ફૂલ કે વાંકો ડોલરિયો
ફૂલની ઊઘડી આંખ : આંખની ઝલમલ ઝલમલ ઝૂલ કે વાંકો ડોલરિયો
પગમાં ઊડશે સીમડી કાંઈ સીમે સૂકું ઘાસ કે વાંકો ડોલરિયો
છતાં તમારે હોઠ ફરક્યો ભીનો ચૈતર માસ કે વાંકો ડોલરિયો
વનવગડામાં વાડિયું એક વાડી લચકાલોળ કે વાંકો ડોલરિયો
પાણી સીંચશે પાતળિયો સખી ન્હાશે માથાબૉળ કે વાંકો ડોલરિયો
અડખેપડખે કેડિયુમાં ઊંચા-નીચા ઢાળ કે વાંકો ડોલરિયો
પછવાડેના ઓરડે કોણ ગૂંથશે સૈયર, વાળ કે વાંકો ડોલરિયો
આગળ પાછળ આંગણુ ને વચાળ ઊભું ઘર કે વાંકો ડોલરિયો
ઘરહીંડોળે ઝૂલે સખિ ને હૈડે રાજકુંવર કે વાંકો ડોલરિયો
ગામ ગોંદર્યે તલાવડી ને તલાવડીમાં નીર કે વાંકો ડોલરિયો
નીરથી આછી રાત ઊગશે ઊંઘમતીને તીર કે વાંકો ડોલરિયો
</poem>
== રિસામણે જતી કણબણનું ગીત ==
<poem>
કાંખમાં મેલ્યું છોકરું, માથે પોટકું, હાલી પિ’ર–
::પગમાં ઠસ્સાભેર ઉતાવળ સામટી ઊડે
:::જેમ કે ઊડે આભમાં કાબર—કીર–
:મરને માથાબંધણું મેલું દાટ જોઈ સંભારતો
::વાવડ પૂછતો મારા ગામના : મારે શું?
:::જીવ ટાઢોબૉળ રાખશું, ભરત ભરશું
:::આઠે પો’ર હિલોળા, હીંચકો અને હું!
મારી બલારાત વેઠે ઉજાગરા, વેઠે વ્રત, વેઠે અપવાસ,
:::::નીતારે આંખ્યથી ઊનાં નીર –
:આંય તો મીઠી માવડી, ખીલે ગાવડી
:સખિસૈયરું હશે ભાઈ અને ભોજાઈ
:ન્યાં સૂનાં—અણોસરાં તોરણ–તક્તા,
ભીંત્યું અડવી, ઝાંખા ઓરડા ને અભરાઈ
હુંય વાલામૂઈ થઈ આફૂડી ગઈ’તી ના’વા
::સાવ કોરી ધાકોર નદીને તીર –
</poem>
== એંધાણી ==
<poem>
એવાં ખોરડાંની રાખજો એંધાણી
{{space}}સંતો હો મારા, ઠામ–ઠેકાણાં લિયો જાણી
ઊઘડતાં ફૂલ જેવી ઊઘડતી આંખ હોય
{{space}}{{space}}નીંદરમાં પોપચે બિડાણી
પંખીના કણ્ઠ હાર્યે ઝૂલે પ્રભાતિયાં
{{space}}{{space}}તુલસીક્યારો જ્યાં ઝીલે પાણી
{{space}}સંતો હો મારા, ઠામ–ઠેકાણાં લિયો જાણી
વગડાનો થાક જેનો નીતરતો પંડ્યથી
{{space}}ન્યાં સો – સો સોડમની સરવાણી
એનાં ભાણેથી ભરજો અમરતના ઑડકાર
{{space}}{{space}}સાચકલાં અન્નને પિછાણી–
{{space}}સંતો હો મારા, ઠામ–ઠેકાણાં લિયો જાણી
આઠે તે પૉર ઊલેચાય જેની અંજળિ
{{space}}{{space}}ને આઠે તે પૉરની ઉજાણી
આંટીઘૂંટીથી કાંઈ અળગી રહે છે એવી
{{space}}{{space}}ધૂળમાં રજોટાતી વાણી–
{{space}}સંતો હો મારા, ઠામ–ઠેકાણાં લિયો જાણી
</poem>
== કોના હોઠે ==
<poem>
::::::ધીરાં ધીરાં
દૂર દૂર ક્યાં ગળતી રાતે વાગે છે મંજીરાં?
:::મ્હેક મ્હેકનાં થળથળ થાનક
:::ઊઘડ્યાં સૂરનાં પારિજાતક
:::ક્યાંથી ઊઘડી અદીઠ પાછી હલકભરેલી પીરા?
::::કોઈ ખાલી, કોઈ અધૂરાં
ક્યાં મેવાડ, ક્યાં ગોકુલ-મથુરા!
પગલાં પાછળ પગલાં રઝળે અણથક અને અધીરાં
:::જાત ભૂલીને નીકળ્યાં પોતે
:::કોણ અહીંયા કોને ગોતે?
કોના હોઠે : માધવ માધવ : કોના હોઠે : મીરાં?
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu