દલપત પઢિયારની કવિતા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
No edit summary
()
Line 236: Line 236:
એને ચરવું નહીં કે ચાલવું નહીં!  
એને ચરવું નહીં કે ચાલવું નહીં!  
–મેલ દેવતા!!
–મેલ દેવતા!!
</poem>
== આંબાવાડિયું ==
<poem>
એક સમયે
હું ગાર ગૂંદતો હતો
એ પગલાંનું માપ મારે જોઈએ છે.
નક્કી, એ રસ્તે
એક નવી ભીંત ભરી લઈશ,
ઓકળીઓથી લીંપી લઈશ,
આંબાવાડિયું ઉછેરી લઈશ,
પીળું પાન
લીલું પાન,
વડવાઈએ વધેલું દાણ
દાણ કહેતાં દેશ દેશથી
દોડી આવે શઢ-કાટલાં વહાણ...
અરે!
કોઈ આ છેડેથી
આંચકો તો મારો!
</poem>
== રંગનુ નોતરું ==
<poem>
ગામડે હતો ત્યારે
કુુંડી પછવાડે એકબીજાને વીંટળાઈ
ઊંચા થઈ થઈ પછડાતા સાપને જોયેલા
આજે ધખારામાં
ફરીથી એ યાદ આવ્યા :
{{Space}} ચોમાસું બેસવું જોઈએ!
એક વખત
સાવ સુક્કા, ધૂળિયા રંગના કાચંડાની પૂંછડીએ
ભિયા! ગમ્મતમાં દોરી બાંધી દીધેલી!
મને શું ખબર કે
વરસાદ એની પીઠ ઉપર ઊઘલતો હોય છે!
આજે,
સામેના ઝાડ ઉપરથી,
કરકરિયાળી ડોક ઉપર રંગનું નોતરું ઝીલતો
વજનદાર કાચંડો,
લચ્ચાક્ કરતો પડી ગયો :
{{Space}} વરસાદ તૂટી પડવો જોઈએ!
ને પછી?
પહેલા જ વરસાદે
વગડો છૂટા નાગ જેવું નીકળી પડશે,
બધે કીડિયારાં જ કીડિયારાં... ...
કાછડા વાળેલી કન્યાઓ
ડાંગરની ક્યારીઓમાં
છેાડ જેવું છલકાઈ જશે
મારે
કેટલા વીંછીને ચીપિયે પકડીને
ઘરની બહાર,
વાડમાં નાખી આવવાના રહેશે હેં!
</poem>
== વિચ્છેદ ==
<poem>
હે મન!
ઉકેલી નાખો તમારાં
બધાં આવરણ.
ડુંગળીના પડ જેવું બંધાવા માંડ્યા
ત્યારથી જ
આપણો
ભોંયથી વિચ્છેદ શરૂ થયો છે.
હું કદાચ મોટો થઈ ગયો છું
કોઈ મારે કપાળે માટી ભરો,
મને શેઢાની ઊંઘ આવે... ...
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu