સંજુ વાળાનાં કાવ્યો: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
()
()
Line 194: Line 194:
ભેળી ઊડી હાલી બેઉં આંખ રે...  
ભેળી ઊડી હાલી બેઉં આંખ રે...  
છાતીની મોઝાર મ્હોરી શાખ રે....
છાતીની મોઝાર મ્હોરી શાખ રે....
</poem>
== પડછાયા ઓઢીએ ==
<poem>
::લીલી લીંબુડી ઝીણી પાંદડી રે
::પાંદડીના પડછાયા ઓઢીએ.
સખીરી, અમે પાંદડીના પડછાયા ઓઢીએ.
::સાળુ ખેંચીને કહે વગડાઉ હાથ
::સ્હેજ પડખામાં આવીને પોઢીએ.
સખીરી, કહે પડખામાં આવીને પોઢીએ.
::પડતર પરસાળમાં ઊગે અસુખ
::સાવ ખુલ્લું તડાક મારું છાપરું.
હળવી બોલાશ કોઈ સાંભળે, ન સાંભળે
::ત્યાં, ચૌટે વેરાઈ જતી આબરૂ
::સૌંસરવી રાત ઝીલું અંધારાં
::તોય રહું ખાલીની ખાલી પરોઢિયે.
::સખીરી રહું ખાલીની ખાલી પરોઢિયે.
::ઓચિંતા ઉભારે ચડતાં ખેંચાણ
::જાય વીખરાતી ચારેકોર જાત,
::એક એક અંગતતા એકઠી કરું
::ને વળી માંડું હું ઓટલે ખેરાત.
અખ્ખાયે ગામના ઉતાર જેવા રસ્તાઓ
::::ડોકાતા છેક મારી ડોઢીએ.
સખીરી, રહે ડોકાતા છેક મારી ડોઢીએ.
</poem>
== અડધાં કમાડ ==
<poem>
:::::અડધાં કમાડ અમે વાખ્યાં
ઉંબરથી મોભ લગી અડવડતાં અંધારાં
::::: ઝાઝાં ઢોળ્યાં ને થોડાં ચાખ્યાં...
:::તાંબાની તાસકમાં ઠાર્યો કંસાર
:::રાત ઠારી કેમેય નથી ઠરતી,
:::આઠે પહોર જેના ઊડતી વરાળ
:::એવી હું કહેતાં ધગધગતી ધરતી.
કારણમાં એવાયે દિવસો પણ હોય
::: જેને સોણલે સાજણ નથી રાખ્યા..
::::: અડધાં કમાડ અમે વાખ્યાં
:::હું રે ચબૂતરાની ઝીણેરી જાર્ય
:::કોઈ પારેવું આવે નહિ ચણવા
:::મુઠ્ઠીયે હોઉં અને માણુયે હોઉં
:::કોણ બેઠું છે દાણાઓ ગણવા.
સવળાં બોલાવીએ તો અવળાં સમજાય
::: એવાં કવળાં તે વેણ કોણે દાખ્યાં?
::::: અડધાં કમાડ અમે વાખ્યાં
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu