રંગ છે, બારોટ/3. બાપુ ભાલાળો: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 464: Line 464:
બાપુ ભાલાળો લાગે દેવળને રે પાય રે  
બાપુ ભાલાળો લાગે દેવળને રે પાય રે  
બા’નાંની લજાયું રે માડી! મારી રાખજો.
બા’નાંની લજાયું રે માડી! મારી રાખજો.
</poem>
{{Poem2Open}}
હે માતાજી! તમારું બિરદ મેં ધર્યું છે. તેની લાજ સચવાય એમ સહાયે રહેજો.
જેમ બાપુ ભાલાળાનાં ઘોડાની પડઘી વાગી તેમ પરમલે પોતાની શોક્યને કહ્યું :
{{Poem2Close}}
<poem>
જગાડ્યે રે જગાડ્યે રે તારા ત્રણ ભુવનના રે રાયને રે
સૂંડલે ને સૂપલડે રે ઘરાણાં આવિયાં.
</poem>
{{Poem2Open}}
એ બાઈયું! જગાડો તમારા બહાદરને! જો મારો વીર અઢળક ઘરાણાં લઈને આવ્યો છે.
બાપુ ભાલાળાએ તો ચીચીડાને પકડી કેદ કરેલ છે. ત્યારે બેન પરમલ શું બોલે છે :
{{Poem2Close}}
<poem>
બાપુ ભાલાળા વીર! પહલીએ કાપડાં લીધેલ રે
બંદીવાનને વીરા છોડી મેલજો.
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu