26,604
edits
રંગ છે, બારોટ/3. બાપુ ભાલાળો: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 480: | Line 480: | ||
બાપુ ભાલાળા વીર! પહલીએ કાપડાં લીધેલ રે | બાપુ ભાલાળા વીર! પહલીએ કાપડાં લીધેલ રે | ||
બંદીવાનને વીરા છોડી મેલજો. | બંદીવાનને વીરા છોડી મેલજો. | ||
</poem> | |||
{{Poem2Open}} | |||
અરે બેન! તું તે કાંઈ ઘેલી થઈ ગઈ! હવે છોડું? | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
ઘેલી બેની રે આવાં ઘેલડિયાં શાં રે બોલે રે | |||
ચીચીડો ને માનેલ રે માતા કેરો બોકડો. | |||
</poem> | |||
<poem> | |||
આ ચીચીડાને તો મેં માતાના બોકડા લેખે ભોગ દેવાની માતાની માનતા રાખી છે. | |||
</poem> | |||
<center>[9]</center> | |||
{{Poem2Open}} | |||
ચીચીડાને પકડીને બાપુ ભાલાળો પાછો આવ્યો, પણ પછી એને મદ ચડી ગયો પોતાના ભુજબળનો, એટલે એક દિવસ એની ભોજાઈએ એને મેણું મારેલ છે : | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
બાપુ ભાલાળા વીરા! નૈ રજવાડાની રીત રે | |||
રાજવિયુંની રીત્યું રે સોઢા-ઘેર નીપજે. | |||
</poem> | |||
{{Poem2Open}} | |||
હે વીરા બાપુ ભાલાળા! રાજવીની રીત આવી નો’ય. આવાં અભેમાન ન શોભે. | |||
હેં ભાભી! ત્યારે રાજવીની રીત મારે ક્યાં જઈ શીખવી? | |||
તો કહે કે “મારા પિયરવાળ સોઢા રાજપૂતને ઘેર જઈને શીખો.” | |||
{{Poem2Close}} | |||
<poem> | |||
બાપુ ભાલાળા વીરા! ભાલાડાના ઝૂઝનાર રે | |||
માટીડા મળ્યે અરે ભાંગે તારાં ભાલડાં. | |||
</poem> | </poem> | ||