18,450
edits
છંદોલય ૧૯૪૯: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 221: | Line 221: | ||
::::: બે ફૂલ ફૂટ્યાં! | ::::: બે ફૂલ ફૂટ્યાં! | ||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | {{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | ||
</poem> | |||
== હે કૃષ્ણા == | |||
<poem> | |||
મુજ મુગ્ધ દૃષ્ટિનું ચંચલ પંખી, | |||
ચિર સુંદરને ઝંખી, | |||
જલમાં, થલમાં, | |||
ને નભતલમાં, | |||
બેય નયનની પાંખ પસારી ભમતું, | |||
જેને ક્યાંય ન ગમતું, | |||
એ અવ નંદે, | |||
જેમ લાસ્યનું નૃત્ય નંદતું છંદે, | |||
રે તવ રૂપની ડાળે, | |||
તવ સ્વપ્નોને માળે | |||
વસતું, હસતું અવ દિનરાત્રિ, | |||
જે દૂર દૂરનું યાત્રી; | |||
અવ તૃપ્ત એહની તૃષ્ણા | |||
રે તવ દર્શનથી, હે કૃષ્ણા! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૮}} <br> | |||
</poem> | |||
== મૌન == | |||
<poem> | |||
વસંતે આછેરા પુલક પરશે ચુંબન કર્યું, | |||
પ્રિયા પૃથ્વીએ ત્યાં રૂપછલકતું યૌવન ધર્યું; | |||
છકેલો ઘેલો દક્ષિણ પવન જ્યાં આતુર ધસ્યો, | |||
મૂકી દૈ લજ્જા ને મૃદુલ કલિનો ઘૂંઘટ ખસ્યો; | |||
અનંગે અર્પેલી અગન નિજ કંઠે અણબૂઝી | |||
લઈ, ડાળે ડાળે વનવન ભમી કોયલ કૂજી; | |||
ઉરોના ઉન્માદે સકલ જનનું મંન મલક્યું, | |||
અહો, આજે જ્યારે મિલનમધુરું ગીત છલક્યું; | |||
તને મેં સ્પર્શી રે જીવનરસની શીય તરસે, | |||
વસંતે મોરેલા મુદિત મનના મુગ્ધ પરશે! | |||
અરે, ત્યાં તો તારું મુખ શરમથી તેં નત કર્યું, | |||
ન કીધા શૃંગારો, ગીત પણ નહીં, મૌન જ ધર્યું; | |||
છતાં શી તૃપ્તિ થૈ મુજ તરસની ને મન હસ્યું, | |||
અહો, એવું તારા મધુરતમ મૌને શુંય વસ્યું?! | |||
{{સ-મ|૧૯૪૭}} <br> | |||
</poem> | </poem> | ||