18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
}} | }} | ||
== કાવ્યો == | |||
<poem> | |||
સૌંદર્યની સાપણ ક્યાંકથી ડસે, | |||
વ્યાપી જતું ઝેર તરત્ નસે નસે; | |||
નીલાં ત્વચામાં ફૂટતાં ચકામાં, | |||
કાવ્યો કહ્યાં જે જનવાયકામાં. | |||
</poem> | |||
== કવિ == | |||
<poem> | |||
લાગ્યું હવે તો મૃત, લૈ સ્મશાને | |||
ગયા, ચિતાની પર જ્યાં સુવાડ્યો | |||
ને આગ મેલી, સહસા જ જાગ્યો | |||
વંટોળિયો, ડાઘુ થયા અલોપ, | |||
બેઠો થઈ એ, ક્ષણમાં જ, માનવી | |||
પાછો ફર્યો આ જગમાં, હતો કવિ. | |||
</poem> | |||
== રૂપ == | |||
<poem> | |||
::એવું રૂપ નીરખ્યું મેં નમણું, | |||
એક પલકમાં સાચ થઈ ગયું સમણું! | |||
::::એવાં ઘેર્યાં છે કૈં ઘેને, | |||
::આ મુજ ચકિત ચકિત બે નેને | |||
::અવ હું નીરખું જેને જેને | |||
તે તે સઘળું સુન્દર લાગે બમણું! | |||
::અવ નહીં સૂધ કે સાન | |||
::કે નહીં જ્ઞાનગુમાન, | |||
::જેને સઘળું એકસમાન | |||
તેને તે અવ શું ડાબું શું જમણું? | |||
</poem> | |||
== આ નયનો == | |||
<poem> | |||
આ નયનો, | |||
::: સત સમણાંનાં શયનો! | |||
અભ્રહીન શારદનભનીલાં, | |||
એ જ વળી વર્ષાથી વીલાં, | |||
ગ્રીષ્મ વસંત ઉભયની લીલા, | |||
:: પ્રગટ ઐક્ય, લય દ્વયનો! | |||
એક હસે તો અન્યે રોવું, | |||
એક ઝરે જલ અન્યે લ્હોવું, | |||
છતાં ઉભયથી ઊજળું જોવું | |||
::: સકલ વિશ્વ, શાં ’ડયનો! | |||
</poem> |
edits