18,450
edits
પ્રવાલદ્વીપ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) (Created page with "{{SetTitle}} {{BookCover |cover_image = File:Chandolay-Title.jpg |title = પ્રવાલદ્વીપ |author = નિરંજન ભગત }} {{Center block|width=23...") |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||
}} | }} | ||
== મુંબઈનગરી == | |||
<poem> | |||
ચલ મન મુંબઈનગરી, | |||
જોવા પુચ્છ વિનાની મગરી! | |||
જ્યાં માનવ સૌ ચિત્રો જેવાં, | |||
વગર પિછાને મિત્રો જેવાં; | |||
નહીં પેટી, નહીં બિસ્ત્રો લેવાં, | |||
આ તીરથની જાત્રા છે ના અઘરી! | |||
સિમેન્ટ, ક્રૉંક્રીટ, કાચ, શિલા, | |||
તાર, બોલ્ટ, રિવેટ, સ્ક્રૂ, ખીલા; | |||
ઇન્દ્રજાલની ભૂલવે લીલા | |||
એવી આ શું હોય સ્વર્ગની સામગ્રી! | |||
રસ્તે રસ્તે ઊગે ઘાસ | |||
કે પરવાળાં બાંધે વાસ | |||
તે પ્હેલાં જોવાની આશ | |||
હોય તને તો કાળ રહ્યો છે કગરી! | |||
</poem> | |||
== આધુનિક અરણ્ય == | |||
<poem> | |||
અરણ્ય, જન જ્યાં અગણ્ય પશુ હિંસ્ર શાં ઘૂમતાં; | |||
શિલા શત, સિમેન્ટ, કાચ વળી કાંકરેટે રચ્યું; | |||
(અને નભ થકીય ઇન્દ્રધનુ લોહનું હ્યાં લચ્યું!) | |||
વનસ્પતિ નહીં, ન વેલ, નહીં વૃક્ષ જ્યાં ઝૂમતાં; | |||
વિહંગ નહીં, રેડિયો ટહુકતો પૂરે વૉલ્યુમે; | |||
નહીં ઝરણ, શી સરે સડક સ્નિગ્ધ આસ્ફાલ્ટની; | |||
ન પ્રેત, પણ આ ઇમારત વિચિત્ર કૈં ઘાટની; | |||
પરીગણ ન, ટ્રામ કાર દિનરાત અહીં તહીં ઘૂમે; | |||
સર્યા અતલથી નર્યા સજડ આમ થીજ્યા ઠર્યા | |||
અહીં નરકનીકળ્યા મલિન ઉષ્ણ નિ:શ્વાસ? કે | |||
કદીક નિજ સ્વપ્નબીજ અહીં વાવિયાં રાક્ષસે | |||
વિશાલ પરિપક્વ આ સ્વરૂપમાં શું ફાલ્યાં-ફળ્યાં? | |||
અરણ્ય? છલ આ! રહસ્ય? ભ્રમણે અટૂલો ચડ્યો | |||
પુરંદર સ્વયં અહીં નહીં શું હોય ભૂલો પડ્યો? | |||
</poem> | |||
== મ્યૂઝિયમમાં (સિંહને જોઈને) == | |||
<poem> | |||
તને હું જોઉં છું, | |||
અને નહીં, અહીં નહીં, | |||
જણાય કે ઊભો છું હું વનોમહીં. | |||
તને હું જોઉં છું, | |||
અને પ્રચંડ ગર્જનો | |||
સુણાય, થાય શાંતિનાં વિસર્જનો. | |||
તને હું જોઉં છું, | |||
અને અરણ્ય અંધકારથી ભર્યું | |||
તહીં શું તેજ માત્ર બે જ નેત્રથી સર્યું. | |||
તને હું જોઉં છું, | |||
અને સ્વયં કરાલ મૃત્યુકાળ | |||
રૂપ સિંહનું ધરી ભરી રહ્યો પ્રલંબ ફાળ. | |||
તને હું જોઉં છું, | |||
અને... નહીં, નહીં, હું જોઉં માત્ર તાહરી પ્રતિકૃતિ; | |||
તને હું જોઉં છું ન, જોઉં માત્ર સ્વપ્નની જ વિકૃતિ. | |||
</poem> | |||
== ઝૂમાં (સિંહને જોઈને) == | |||
<poem> | |||
એ છલંગ, એ જ ન્હોર, | |||
નેત્રમાંય એ જ તેજ, એ જ તૉર, | |||
એ ઝનૂન, | |||
એ જ તીક્ષ્ણ દંત છે ચહંત એ જ ખૂન, | |||
પૌરુષે પ્રપૂર્ણ એ જ રોમરોમ, | |||
રે પરંતુ ચોગમે નથી વિશાલ વન્યભોમ. | |||
પિંજરે પૂરી તને જણાવશું | |||
સમાજની કળા બધીય, સભ્યતા ભણાવશું, | |||
અને બધાંય માનવી અમે થશું | |||
તને જ જોઈ જોઈ સભ્યતા થકી પશુ. | |||
</poem> | |||