18,450
edits
વેળા વેળાની છાંયડી/પ્રારંભિક: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
વેળા વેળાની છાંયડી/પ્રારંભિક (view source)
Revision as of 07:09, 1 November 2022
, 07:09, 1 November 2022no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 29: | Line 29: | ||
<br> | <br> | ||
{{સ-મ||પ્રાપ્તિ સ્થાન}} | {{સ-મ||'''પ્રાપ્તિ સ્થાન'''}} | ||
<br> | <br> | ||
<center> | <center> | ||
| Line 141: | Line 141: | ||
મારા મતે નવલકથાનાં આ મુખ્ય તત્ત્વો વાસ્તવિક જીવનનો એક ખૂબ જ સંમોહક અધ્યાસ ઊભો કરે છે. કથાનાં તમામ પ્રસંગો અને પાત્રો કલ્પિત છે એ લેખકની વાત સાચી છે. છતાં બે’ક પેઢી પહેલાંના સૌરાષ્ટ્રના મધ્યમવર્ગીય જીવનનો એવો યથાર્થ અને તાદૃશ ચિતાર તેઓ રજૂ કરે છે કે તેને સૌરાષ્ટ્રના લોકજીવનના ચોક્કસ સમય અને સમાજજીવનના ચોક્કસ ખંડનું દસ્તાવેજી ચિત્ર ગણી લેવામાં લેશમાત્ર અનૌચિત્ય ન ગણાય. હજારો વાચકોએ–જેમાં આ લખનારનો પણ સમાવેશ થાય છે–તેને એવું ગમ્યું જ છે. વાસ્તવિક જીવનનો આવો અધ્યાસ ઊભો કરવો એ સર્જનાત્મક લેખનની કૃતકૃત્યતા લેખાય. એવી કૃતકૃત્યતા શ્રી મડિયાએ આ લખીને અનુભવી હશે અથવા તેમણે અનુભવવી જોઈએ. | મારા મતે નવલકથાનાં આ મુખ્ય તત્ત્વો વાસ્તવિક જીવનનો એક ખૂબ જ સંમોહક અધ્યાસ ઊભો કરે છે. કથાનાં તમામ પ્રસંગો અને પાત્રો કલ્પિત છે એ લેખકની વાત સાચી છે. છતાં બે’ક પેઢી પહેલાંના સૌરાષ્ટ્રના મધ્યમવર્ગીય જીવનનો એવો યથાર્થ અને તાદૃશ ચિતાર તેઓ રજૂ કરે છે કે તેને સૌરાષ્ટ્રના લોકજીવનના ચોક્કસ સમય અને સમાજજીવનના ચોક્કસ ખંડનું દસ્તાવેજી ચિત્ર ગણી લેવામાં લેશમાત્ર અનૌચિત્ય ન ગણાય. હજારો વાચકોએ–જેમાં આ લખનારનો પણ સમાવેશ થાય છે–તેને એવું ગમ્યું જ છે. વાસ્તવિક જીવનનો આવો અધ્યાસ ઊભો કરવો એ સર્જનાત્મક લેખનની કૃતકૃત્યતા લેખાય. એવી કૃતકૃત્યતા શ્રી મડિયાએ આ લખીને અનુભવી હશે અથવા તેમણે અનુભવવી જોઈએ. | ||
રવિશંકર વિ. મહેતા | {{Right|'''રવિશંકર વિ. મહેતા'''}}<br> | ||
…A writer should create living people, not characters. A character is a caricature. If writer can make people live there may be no great characters in his book, but it is possible that his book will remain as a whole, as an entity… | …A writer should create living people, not characters. A character is a caricature. If writer can make people live there may be no great characters in his book, but it is possible that his book will remain as a whole, as an entity… | ||
Ernest Hemingway | {{Right|'''Ernest Hemingway'''}}<br> | ||
<br> | |||
❋ | <center>❋</center> | ||
દેખ ગુલશન કી તરફ, દેખ જરા લુત્ફે બહાર | <center>દેખ ગુલશન કી તરફ, દેખ જરા લુત્ફે બહાર</center> | ||
રક્સ કરના હૈ તો ફિર પાંવ કી જંજીર ન દેખ. | <center>રક્સ કરના હૈ તો ફિર પાંવ કી જંજીર ન દેખ.</center> | ||
‘મજરૂહ’ સુલતાનપુરી | {{Right|'''‘મજરૂહ’ સુલતાનપુરી'''}}<br> | ||
<br> | |||
❋ | <center>❋</center> | ||
ન ફિર હમ ન અપસાનાગો અય શબે ગમ ! | <center>ન ફિર હમ ન અપસાનાગો અય શબે ગમ !</center> | ||
સહર તક હૈ કિસ્સા તમામ અપના અપના. | <center>સહર તક હૈ કિસ્સા તમામ અપના અપના.</center> | ||
‘શાદ’ અજીમાબાદી | {{Right|'''‘શાદ’ અજીમાબાદી'''}} | ||
❋ | <center>❋</center> | ||
A novel is great and good in direct proportion to the illusion it gives of life and a sense of living. It is great in direct proportion to the degree it enfolds the reader and permits him to walk in imagination with the people of an artificial but very real world, sharing their joys and sorrows, understanding their perplexities... | A novel is great and good in direct proportion to the illusion it gives of life and a sense of living. It is great in direct proportion to the degree it enfolds the reader and permits him to walk in imagination with the people of an artificial but very real world, sharing their joys and sorrows, understanding their perplexities... | ||
Johan P. Marpuand | {{Right|Johan P. Marpuand}}<br> | ||
<br> | |||
{{Poem2Close}} | {{Poem2Close}} | ||