સૌરાષ્ટ્રની રસધાર ભાગ-4/મરશિયાની મોજ: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
 
Line 30: Line 30:
શઢ સાબદો કરે, નાગાજણ, હંકાર્યું નહિ,  
શઢ સાબદો કરે, નાગાજણ, હંકાર્યું નહિ,  
(એનો) માલમી ગ્યો મરે, સફરી શણગારેલ રિયું.
(એનો) માલમી ગ્યો મરે, સફરી શણગારેલ રિયું.
</poem>
'''[હે નાગાજણ, જીવતરની નૌકાના સઢ ચડાવ્યા, મુસાફરી માટે બધી તૈયારી કરી, પણ ત્યાં તો તું — નાવિક — ચાલ્યો ગયો અને વહાણ શણગારેલું જ રહી ગયું.]'''
'''[હે નાગાજણ, જીવતરની નૌકાના સઢ ચડાવ્યા, મુસાફરી માટે બધી તૈયારી કરી, પણ ત્યાં તો તું — નાવિક — ચાલ્યો ગયો અને વહાણ શણગારેલું જ રહી ગયું.]'''
<poem>
<poem>
સૂતો સોડ્ય કરે, બોલાવ્યો બોલે નહિ,  
સૂતો સોડ્ય કરે, બોલાવ્યો બોલે નહિ,  
હોંકારો નવ દે, નાગાજણ! નીંભર થિયો.
હોંકારો નવ દે, નાગાજણ! નીંભર થિયો.
</poem>
'''[હે સોડ તાણીને સૂતેલા કંથ, કાં મારાં સાદનો હોંકારોયે નથી દેતો? હે નાગાજણ, તું કેમ નઠોર થયો?]'''
'''[હે સોડ તાણીને સૂતેલા કંથ, કાં મારાં સાદનો હોંકારોયે નથી દેતો? હે નાગાજણ, તું કેમ નઠોર થયો?]'''
<poem>
<poem>
મ જાણ મીઠપ સેં, તું ખપીએ ખારાં,  
મ જાણ મીઠપ સેં, તું ખપીએ ખારાં,  
ભાડાતને ભાડાં, નશાં દેવાં નાગાજણા!
ભાડાતને ભાડાં, નશાં દેવાં નાગાજણા!
</poem>
'''[હે પતિ નાગાજણ, એમ મા સમજજે કે હવે જીવવામાં મને મીઠાશ છે. તું ચાલ્યો જતાં તો અન્નજળ ખારાં થઈ પડ્યાં છે. શું કરું? દેહનાં ભાડાં તો આત્મારૂપી ભાડૂતને દેવાં જ પડે છે.]'''
'''[હે પતિ નાગાજણ, એમ મા સમજજે કે હવે જીવવામાં મને મીઠાશ છે. તું ચાલ્યો જતાં તો અન્નજળ ખારાં થઈ પડ્યાં છે. શું કરું? દેહનાં ભાડાં તો આત્મારૂપી ભાડૂતને દેવાં જ પડે છે.]'''
<poem>
<poem>
18,450

edits

Navigation menu