ગુજરાતી ટૂંકીવાર્તાસંપદા/મધુ રાય/ઊંટ: Difference between revisions

યુગવિમાનની બક્ષિસ તો ઘણા ટાઇમથી મળેલી પણ ઘરબારની જંજાળમાં મરવાનીય ફુરસદ નહોતી મળતી ત્યાં વળી વિમાનની પંચાત ક્યાં કરે. પણ હમણાંકથી વળી વિમાનનો ચસકારો ચડેલો, એક દિવસ અંદર બેસીને ચાંપું વગેરે કહ્યાં છે, બળતણ કેમ ભરાય છે, નકશો ક્યાં છે બધું જોઈ આવેલો. પણ માસ્ટરી હજી આવી નહોતી.

*

ઊંટ લોકોએ માણસની ચામડીના ડગલા પહેરેલા. હરિયાને બાંધીને એ લોકો લઈ ગયા પોતાના સેન્ટરમાં. એ સેન્ટરમાં સિંહલોકો રિસર્ચ કરતા હતા, વરુઓ ચોકી કરતા હતા, વાઘ એન્જિનિયર હતા, હાથી રહોઇયા હતા અને વાંદરા કડિયા હતા. બધા અંદરોઅંદર પોતપોતાની બોલી બોલતા, પણ ઊંટોની સામે ઊંટભાષામાં બોલતા. બધાં પ્રાણીઓએ માણસની ચામડીના ડગલા પહેરેલા.

*

સુરસિંહે પોતાનો ગદા જેવો પંજો કેશવાળીમાં ફેરવ્યો. દાખલા તરીકે આ ‘માથામાં પાથ ફેરવવો’ એ ક્રિયા છે. એ જોઈને હરિને શું યાદ આવે છે? હરિએ કહ્યું કે એ જોઈને ‘માથામાં હાથ ફેરવવાની ક્રિયા’ યાદ આવે છે. મનુષ્યલોકમાં માણસો એવું કરે છે. સુરસિંહે કહ્યું, કરેક્ટ. માણસો અહીંની ઘણી વસ્તુઓની નકલ કરે છે, પણ એ બીજા યુગની, બીજા લોકની, બીજી વાતો છે.

હરિએ યાદ રાખવું કે એના મગજ ઉપર એનો અધિકાર નથી. ઊંટલોકની સમસ્ત ચેતના તે એક પ્રચંડ સમૂહ છે. આખી ચેતના એક મોટો પિણ્ડ છે, અને એ પિણ્ડ સામૂહિક રીતે વિચારે છે, હરિની અંગત ચેતના એને મન અંગત અને અનન્ય છે, પણ એ હરિનો ભ્રમ છે. એની ચેતના ખૂબ જ સૂક્ષ્મ રીતે મુકાયેલા ગણિતના દાખલાના ઉત્તરની જેમ, જે રીતે એના મગજમાં ગોઠવાઈ છે, એ જ રીતે વિચારે છે, અને આ ક્ષણે એના મગજમાં આવતા વિચારો એના કારણે જે આવે છે. સુરસિંહે મોટું બગાસું ખાઈ ગર્જના કરી, હરિયો સમજ્યો કે મુલાકાત પૂરી થઈ છે.

*

*

*

*

*

શ્રી ભગવાને કહ્યું, ‘ગાંડા, મારે તો પાંચે આંગળી ઇક્વલ, તમે અંદરોઅંદર શ્રેષ્ઠ અને કનિષ્ઠના ખેલ ખેલ્યા કરો. એક વાત સમજી લે. તમે જીવો જ્યારે જ્યારે કંઈ સમજો છો ત્યારે ત્યારે તમારી સમજણના સીમાડા આગળ વધારો છો, એથી વધુ કંઈ નહીં. તું જે જે વસ્તુ કલ્પે તે ગમે તેવી અદ્ભુત હોય, કે વિચિત્ર હોય, કે તારે મને અસંભવ હોય; મારી સૃષ્ટિમાં તે હયાત છે. ગાંડા, તારી કલ્પનામાં આવે તે મારી ‘કલ્પના’માં ન હોય, એવું તે કંઈ બને? આ તો બધાને થોડી થોડી લિમિટ આપી રાખી છે, બધા મથી મથીને એ લિમિટ વધારવાનો ટ્રાય કર્યા કરે અને ‘નવું’ ‘નવું’ સમજ્યા કરે. બધાને થાય, આ હું કરું છુ.ં આ મેં કર્યું છે, આ મેં શોધ્યું છે, પણ ઈ બધું ઠીક છે, મારી ઇચ્છા વિના પાંદડું યે ફરકતું નથી.

*

હરિયો અને હરિશ્ચન્દ્ર ભગવાનની વાતે ચડેલા. હરિશ્ચન્દ્ર ઊંટે ઊંટલોકમાં પ્રચલિત પુરાણોની વાત કહી. એમાં બધું મોસ્ટલી પૃથ્વીલોકમાં ભરતખંડ મધ્યે પ્રચલિત કથાઓ જેવું જ હતું. ફરક ખાલી એટલો જ હતો કે ભગવાન મોટા ભાગે ઊંટના રૂપમાં કલ્પાયેલા. બાકી શેષનાગ – બેષનાગ બધા એના એ. એટલે વિષ્ણુજી ઊંટ, એની ડૂંટીમાંથી કમળ નીકળે, એમાંથી સર્જાય આદિબ્રહ્મા. એનાં ચાર મોં, પણ ચારેચાર ઊંટનાં મોં. આદિબ્રહ્માની દસમી પેઢીએ યયાતિ નામનો પ્રતાપી ઊંટરાજ થયો. એનો પુત્ર પુરુ એની અઢારમી પેઢીએ દુષ્યંત નામે ઊંટ થયો. એનો પુત્ર ભરત, એનો પ્રપૌત્ર હસ્તિ, એની ત્રીજી પેઢીએ આજમીઢ, એની ત્રીજી પેઢીએ કરું. બધા ઊંટ રૂપે પ્રચલિત હતા ઊંટલોકમાં. કરુની છઠ્ઠી પેઢીએ શાંતનુ રાજા, એના પ્રપુત્રો પાંડવો અને કૌરવો. અને એ પાંડવોમાંથી એકના સન્મિત્ર હતા કૃષ્ણ નામે પ્રતાપી ઊંટ. ઊંટલોકમાં પણ કૃષ્ણાવતાર પ્રસિદ્ધ હતો, પણ કૃષ્ણ ઊંટ રૂપે કલ્પાયેલા. વિષ્ણુ અને લક્ષ્મી પણ ઊંટ. ઊંટલોકના રાજાઓ અશ્વમેધ યજ્ઞ ન કરતા, નરમેધ યજ્ઞ કરતા. એ પુરાણોમાં રાજાઓ હરણના શિકારે ન જતા, મનુષ્યના શિકારે જતા. હાથીની અંબાડી ન નીકળતી, માણસોની અંબાડી નીકળતી.

*

*

સુરસિંહે કહ્યું, અમે તને ફરી અંતરીક્ષની સફરે મોકલીએ છીએ. આ વખતે તારા વિમાનનું ઉઢ્ઢટન સાડાત્રેવીસ અંશની ત્રિજ્યાએ થશે. એથી કાળક્ષેપ તિર્યંક ગતિથી થશે અને તારા યુગો પૃથક્ પ્રવેગે વીતશે.

*