7,290
edits
પ્રતિપદા/૩. યજ્ઞેશ દવે: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
No edit summary |
No edit summary |
||
| Line 469: | Line 469: | ||
જૈફ વયે પહોંચેલા સફાઈ કામદાર વના જેતા અને તેના મુકાદમ વચ્ચેની વાતચીત.{{Poem2Close}} | જૈફ વયે પહોંચેલા સફાઈ કામદાર વના જેતા અને તેના મુકાદમ વચ્ચેની વાતચીત.{{Poem2Close}} | ||
<poem> | <poem> | ||
વના જેતા | |||
હાજર સાયેબ, પાય લાગણ’મા’બાપ. | |||
કેમ સાવ છેવાડે રઈ ગ્યો? | |||
આપડે જ સેવાડે રઈ પસે કોઈ સેવાડાવાળીની ચંત્યા તો નંઈ. | |||
સાસુ ને સાઈબ? | સાસુ ને સાઈબ? | ||
વના જેતા | |||
સર્વોદય સોસાયટી શેરી નંબર-૪નો રોડ બરોબર વાઈળો છે’ને? | સર્વોદય સોસાયટી શેરી નંબર-૪નો રોડ બરોબર વાઈળો છે’ને? | ||
ડેપુટી કાલે રાઉન્ડ મારવાના છે. ફરિયાદ નો આવવી જોઈ સઈમજો? | ડેપુટી કાલે રાઉન્ડ મારવાના છે. ફરિયાદ નો આવવી જોઈ સઈમજો? | ||
વાળીઝૂડીને ચોખ્ખો સણાક – ચામર ચોક જેવો મા’બાપ. | |||
અંબામાને પગલાં પાડવાનું મન થાવું જોવે. | અંબામાને પગલાં પાડવાનું મન થાવું જોવે. | ||
એલા તારાં છોકરાંવ કેટલાં? | |||
ઈ ભણશે કે ઈ’યે ઢૈડો કરશે તારી જેમ? | ઈ ભણશે કે ઈ’યે ઢૈડો કરશે તારી જેમ? | ||
તણ છોકરાંવ. બે દેવે દીધા દીકરા ને એક માતાજીએ દીધી દીકરી. | |||
ભણવાનું તો સાઈબ... | ભણવાનું તો સાઈબ... | ||
ભણે નરસી મે’તો, ભણે શિવાણંદ ને ભણે મારો દાસી જીવણ. | ભણે નરસી મે’તો, ભણે શિવાણંદ ને ભણે મારો દાસી જીવણ. | ||
| Line 492: | Line 492: | ||
રાજીનો રોટલો રળું છું રામે દીધો. | રાજીનો રોટલો રળું છું રામે દીધો. | ||
વના જેતા, તારે કાંઈ ટુકડો જમીન ખેતર ખોઈડા ખરા? | |||
અલખનો ઓટલો સેને સાઈબ, ને રાતે ઉપર નવલખ ચંદરવો | |||
ઈ આખેઆખો મારો જને બાપ. | ઈ આખેઆખો મારો જને બાપ. | ||
તારી કાંઈ બાપકમાઈ ખરી કે નંઈ? | |||
આ દખ જ બાપીકું ક્યો’તો બાપીકુ | |||
ને પોતીકું ક્યો’તો પોતીકુ | ને પોતીકું ક્યો’તો પોતીકુ | ||
આ દખનું જ અમને ભારી સખ. ઈના ભારી હેવા | |||
ઈના વગર સોરવે જ નંઈ, ઈના વન્યા ટુકડો હેઠે નો ઊતરે. | ઈના વગર સોરવે જ નંઈ, ઈના વન્યા ટુકડો હેઠે નો ઊતરે. | ||
વના જેતા અનામતની તને કાંઈ ખબર્ય? | |||
દર બે-પાંચ વરહે મતે ય લઈ’ગ્યા પોટલી મોઢે | |||
ને અનામતે ય ક્યારના ઢઈડી ગ્યા પોટલા મોઢે | ને અનામતે ય ક્યારના ઢઈડી ગ્યા પોટલા મોઢે | ||
અમે ઈની રમત મમતમાં ક્યાં પડિયે સાઈબ. | અમે ઈની રમત મમતમાં ક્યાં પડિયે સાઈબ. | ||
તું પરમાટી<ref>માંસ – આમિષ આહાર</ref> ખાશ વના જેતા? | |||
પરમાટી તો સુ સાઈબ અળસિયાની જેમ | |||
માટી ય ખાવી પડે. | માટી ય ખાવી પડે. | ||
જલમ જલમના પુન કે જેવા તેવા તોય જીવતર મઈળા મનેખના. | જલમ જલમના પુન કે જેવા તેવા તોય જીવતર મઈળા મનેખના. | ||
| Line 521: | Line 521: | ||
અમારું ગજું નંઈ સાહેબ. | અમારું ગજું નંઈ સાહેબ. | ||
વના જેતા, તું ભજન તો કરતો હઈસ, ખરું કે નંઈ? | |||
અમારે તો બાપ, ભોજન ઓછા ને વજન વધારે. | |||
ઈ’નાથી કાંઈ વધારે છે સાઈબ? | ઈ’નાથી કાંઈ વધારે છે સાઈબ? | ||
ગામમાં બોલાવી જાય સંધાય. | ગામમાં બોલાવી જાય સંધાય. | ||
| Line 536: | Line 536: | ||
સાતે’ય કોઠે દીવા બાપ. | સાતે’ય કોઠે દીવા બાપ. | ||
વના જેતા, | |||
સચરાચર મેં વઈર્હો’તો ઓણકો | સચરાચર મેં વઈર્હો’તો ઓણકો | ||
બારે મેઘ ખાંગા થ્યા’તા, સીમ ખેતર લે‘રાણા’ તા યાદ છે? | બારે મેઘ ખાંગા થ્યા’તા, સીમ ખેતર લે‘રાણા’ તા યાદ છે? | ||
કિમ ભુલાય સાઈબ | |||
લથબથ ભીંજાણો’તો સાઈબ, બારે બાર મે’માં ભીંજાણો તો ભરપૂર. | લથબથ ભીંજાણો’તો સાઈબ, બારે બાર મે’માં ભીંજાણો તો ભરપૂર. | ||
ખેતરમાં મોતીડા જેવી બાજરી ધરપીને ધાવી’તી દૂધમલ ડૂંડાને | ખેતરમાં મોતીડા જેવી બાજરી ધરપીને ધાવી’તી દૂધમલ ડૂંડાને | ||
જોયું’તું સીમમાં. | |||
પસે તો મેં’ભેગો મોલ ક્યાં ઊડી ગ્યો ઈ ખબર નંઈ. | પસે તો મેં’ભેગો મોલ ક્યાં ઊડી ગ્યો ઈ ખબર નંઈ. | ||
પસે તો રાડા જોયા’તા રાડા–સુક્કાભઠ્ઠ | પસે તો રાડા જોયા’તા રાડા–સુક્કાભઠ્ઠ | ||
તો ય અમે રાડારોળ નો’કરી કે નો પાડી રાડું. | તો ય અમે રાડારોળ નો’કરી કે નો પાડી રાડું. | ||
વના જેતા, આ તારા માથે ધોળા ભાળું તો ગાંધીબાપુનું કાંઈ | |||
ઓહાણ<ref>સ્મૃતિ-યાદ<ref> ખરું? | ઓહાણ<ref>સ્મૃતિ-યાદ</ref> ખરું? | ||
ધોળા તો બાપ આ તડકાના. સાંયો નંઈ ને ઈમાં. | |||
હા, બાપુ થઈ ગ્યા કો’ક મા’તમા – પોતડી પેરતા ખાલી. | હા, બાપુ થઈ ગ્યા કો’ક મા’તમા – પોતડી પેરતા ખાલી. | ||
ઓલા સોકમાં ઈમનું પૂતળું – લાગે’કે લાકડી લઈ મંડશે હાલવા. | ઓલા સોકમાં ઈમનું પૂતળું – લાગે’કે લાકડી લઈ મંડશે હાલવા. | ||
| Line 562: | Line 562: | ||
‘ફટ ભૂંડા.’ | ‘ફટ ભૂંડા.’ | ||
ને બાબાસાહેબને ઓળખે ને? | |||
સાઈબ, ઈ યે કો’ક બાબા થઈ ગ્યા. | |||
કયે છે કે બાપુની જીમ ઈ યે અમારું બઉ રાખતા | કયે છે કે બાપુની જીમ ઈ યે અમારું બઉ રાખતા | ||
આ બાબા તે અત્તારના બાબા જેવા નંઈ સાઈબ | આ બાબા તે અત્તારના બાબા જેવા નંઈ સાઈબ | ||
તયે તો બધા કે’તા હઈશે ને બાબસાયબ! બાબાસાયબ! | તયે તો બધા કે’તા હઈશે ને બાબસાયબ! બાબાસાયબ! | ||
વના જેતા | |||
ખબર છે આ નવખંડ ધરતીમાં માછલાથી માંડી બુદ્ધ સુધી | ખબર છે આ નવખંડ ધરતીમાં માછલાથી માંડી બુદ્ધ સુધી | ||
એણે અવતાર ધઈરો સે ખાલી આ ભરતખંડમાં? | એણે અવતાર ધઈરો સે ખાલી આ ભરતખંડમાં? | ||
મને તો ઈની કાંઈ ખબર્ય નંઈ સાઈબ. | |||
એટલી ખબર્ય કે | એટલી ખબર્ય કે | ||
ઉપરવાળો હાજરાહજૂર છે સંધે ય, અજવાળે છે સંધુય. | ઉપરવાળો હાજરાહજૂર છે સંધે ય, અજવાળે છે સંધુય. | ||
વના જેતા, | |||
બઉ મજા આવી તારી હારે વાતું કરવાની. | બઉ મજા આવી તારી હારે વાતું કરવાની. | ||
વાતુંનું તો એવું ને માબાપ કે મજો જ આવે | |||
કરવાવાળું જોવે. | કરવાવાળું જોવે. | ||
હું તો વાતું કરું સકલા હારે, ઝાડવા હારે | હું તો વાતું કરું સકલા હારે, ઝાડવા હારે | ||
| Line 585: | Line 585: | ||
ઈ તો મે’રામણ, લેરાય! | ઈ તો મે’રામણ, લેરાય! | ||
વના જેતા | |||
મોડું થાય છે મને. તારી વાતું તો સાંજ પાડી દેસે. | મોડું થાય છે મને. તારી વાતું તો સાંજ પાડી દેસે. | ||
કાલ પાછા ડેપુટી... | કાલ પાછા ડેપુટી... | ||
| Line 591: | Line 591: | ||
પાછો આવીસ નિરાંતે. અત્તાર મોડું થાય છે. | પાછો આવીસ નિરાંતે. અત્તાર મોડું થાય છે. | ||
લે, દઈ દે અંગૂઠો. | લે, દઈ દે અંગૂઠો. | ||
લો દઈ દઉં સાઈબ | |||
તમે ઈવડા ઈ મા’તમા થોડા સો કે સંચોડો માગી લેહો. | તમે ઈવડા ઈ મા’તમા થોડા સો કે સંચોડો માગી લેહો. | ||
આ આંગળિયું ભેળો અંગૂઠો સે તાં લગણ | આ આંગળિયું ભેળો અંગૂઠો સે તાં લગણ | ||
| Line 598: | Line 598: | ||
તમે ય ઉપરવાળાની સાખે જ ગઈણા હશે ને સાઈબ. | તમે ય ઉપરવાળાની સાખે જ ગઈણા હશે ને સાઈબ. | ||
લો, તારે રામેરામ સાઈબ, રામેરામ.</poem> | લો, તારે રામેરામ સાઈબ, રામેરામ.</poem> | ||