26,604
edits
પ્રતિપદા/૫. મણિલાલ હ. પટેલ: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 166: | Line 166: | ||
એ તો એમના ગયા પછી જ | એ તો એમના ગયા પછી જ | ||
સમજાય તો સમજાય કોઈકને....!! | સમજાય તો સમજાય કોઈકને....!! | ||
</poem> | |||
===૫. સાદ=== | |||
<poem> | |||
કોઈ સાદ પાડે છે વર્ષોથી | |||
ડુંગર માળાઓની પેલેપારથી | |||
વનવગડામાં રમતીભમતી કેડી જેવો | |||
ફળિયે ફળિયે આમ ઝગમગતો | |||
દીવાઓની જ્યોત શો જાગતો | |||
કોઈ સાદ પાડે છે એકધારો, ધીમો | |||
અધરાતે મધરાતે બળબળતી બપોરે | |||
શહેરની સડકોની ભીડમાં | |||
કાળવી-બીકાળવી વેળાઓમાં | |||
સંભળાયા કરે છે સાદ સતત... | |||
માની ભીની બોલાશ અને | |||
માથું પસવારતો હાથ થૈ | |||
છાતી-સરસો ચાંપતો | |||
ડૂસકે ચઢેલા મૂંઝારાને થપથપાવતો | |||
સાદ... ક્યાં છે? કોનો છે? | |||
હજી આઘો અને અળગો કેમ છે? | |||
ક્યારેક પહાડોમાં લાગેલા દવ જેવો | |||
સત્ દાખવતો ને દઝાડતો... પીડતો | |||
ચીરતો અંધકારને ઊલ્કા થૈ! | |||
કોળમડી વેળા થૈને ઠંડક વાળતો | |||
વરસતો ઝરમર... કે નેવાં | |||
છલકાવતો – | |||
સાદ... ઝાકળ થૈ સરી જાય... | |||
સરી જાય એકલા મૂકીને | |||
તરસાવતો તડપાવતો સાદ | |||
વરસોથી કોઈ સાદ પાડે છે | |||
મારી અંદર | |||
છેક | |||
ઊં | |||
ડે | |||
થી... એમ જ... | |||
</poem> | |||
===૬. હોવાપણું=== | |||
<poem> | |||
છીએ ત્યારથી જ | |||
ચાલે છે કરવત શ્વાસની જેમ | |||
તે જતી ય વ્હેરે ને વળતી ય વ્હેરે | |||
કાશી જવાની જરૂર ન પડી | |||
આપણે તો ઠેર ના ઠેર | |||
ભોળા ભામણ-જીવને ઘણું ય કઠે કે – | |||
ઘેરના ઘેર ને ભૈડકાભેર | |||
છીએ એ ગઢ કાળવો – બીકાળવો | |||
કાઠો ને કપરો આકરો અને અઘરો | |||
ઝવરો ખાપરો ય થાકી જાય | |||
એવો ચાલે છે કૅર | |||
ઠેર ઠેર માલીપા મલકમાં | |||
ચાંપાનેરનાં ખંડેરો જેવા દિવસો | |||
ને રાતો પાવાગઢ પ્હાડ જેવી | |||
જાતને ઝાડ જેવી બનાવવા સારુ | |||
માટી ને મેઘ બહુ યે મથ્યાં | |||
પણ – | |||
બળીઝળી કૂંપળ પછી – | |||
ક્યારેય કળી ન થઈ શકી!! | |||
</poem> | </poem> | ||