દલપત પઢિયારની કવિતા: Difference between revisions

દલપત પઢિયારની કવિતા (view source)

Revision as of 13:05, 24 March 2022

3,450 bytes added , 13:05, 24 March 2022

→�

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 1,271: / Line 1,271: @@
 હું દલપત, દળનો પતિ!
 ધડ પડે ને શીશ લડે એ કથા અમારી....
+</poem>
+== હું ==
+<poem>
+હું
+મારા પોતાના જ ભંગાર નીચે
+દટાઈ ગયો છું!
+ચારે બાજુથી બધું પુરાઈ ગયું છે!
+નીકળવાની જગ્યા જ રહી નથી.
+આંખો અવાવરું થઈ ગઈ છે
+અને કટાઈ ગઈ છે નજર!
+ક્યાંયથી એરિયું પડે એમ નથી!
+હાથપગ પડ્યા છે :
+રદબાતલ, કાઢી નાખેલી ઍંગલો જેવા!
+ત્વચા થઈ ગઈ છે બહેરીઠૂંઠ!
+હથેળીઓમાં પાણી પડે છે તે
+જાણે ટીચીટીચીને ચપ્પટ કરી દીધેલા
+પતરા ઉપર પડતું હોય એવું લાગે છે!
+મારું નાક, કાન બધું
+દંતકથા જેવું બની ગયું છે!
+વાણી માટી ખાઈને ઊંઘી ગઈ છે!
+મારા નામનાં પાટિયાં ચરી ચરીને
+ઊધઈ મોટી થઈ ગઈ છે!
+અને શ્વાસ ખવાઈ ગયા છે!
+મારા જ ઘર વિશે
+મારો આવરોજાવરો બંધ થઈ ગયો છે!
+મને હવા અડતી નથી,
+મને પાણી અડતું નથી,
+મારા ચહેરા વિશે હું શંકામાં છું!
+મ્હોરાંના થપ્પેથપ્પા ઉપરા-છાપરી પડ્યા છે,
+હું મારા જ મ્હોરાના ટીંબામાં ફેરવાઈ ગયો છું અને
+મોહે-જો-ડેરોની બીજી વસાહત જેવો
+વાસી દીધેલો પડ્યો છું.
+હું
+મારો આખો વાસ ખસેડવા માંગું છું
+પરંતુ હું સહેજ હલું
+તો રહ્યોસહ્યો કાટમાળ પણ
+ધસી પડે એમ છે
+વેરવિખેર ઠીંકરામાં
+કાલે
+વળી પાછો તમારે મને ભેગો કરવો પડશે....!
+</poem>
+== સૂકા છાંટાની સલામું ==
+<poem>
+ઊંચી નેંચી ખજૂરી ઘમઘમે રે.
+અમે ટૂંકાં તણાતાં કમાડ રે,
+{{Space}}	સાજણ એક આંબેલો.
+ક્યાંક ડમરો છલકે ને મહેકે મોગરો,
+અમે ક્યારીએ અંતરાયેલાં નીર રે;
+{{Space}}	સાજણ એકલ આંબેલો.
+પૂછે પારકી ભૂમિનાં ગોરજ ગુજેડાં,
+અમે સાતમી પછીતની સંકડાસ્યું;
+{{Space}}	સાજણ એકલ આંબેલો.
+આંબો આંગણે ઊભો ને છાંયા પરદેશે,
+અમે તોરણે તરાપેલી ગાંઠ્યું;
+{{Space}}	સાજણ એકલ આંબેલો.
+એક પગલું ગાજે રે ગોરમટી ભર્યું,
+અમે સૂકા છાંટાની સલામું;
+{{Space}}	સાજણ એકલ આંબેલો.
 </poem>