સંજુ વાળાનાં કાવ્યો: Difference between revisions

સંજુ વાળાનાં કાવ્યો (view source)

Revision as of 07:12, 26 March 2022

2,378 bytes added , 07:12, 26 March 2022

no edit summary

KhyatiJoshi

26,604

edits

@@ Line 36: / Line 36: @@
 પંખી ઊડ્યાં અનભે ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.
-::::પહેલું જ્યાં આકાશ વળોટ્યું
+:::પહેલું જ્યાં આકાશ વળોટ્યું
-:::::ખરવા લાગ્યો ભાર,
+::::ખરવા લાગ્યો ભાર,
-::::પિચ્છ ખર્યાં ને કલગી ખરી
+:::પિચ્છ ખર્યાં ને કલગી ખરી
-::::ઓગળ્યા રે આકાર.
+:::ઓગળ્યા રે આકાર.
 ત્યાં જ લગોલગ આવવા લાગ્યો સાત ઘોડા’ળો રથ
 પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું  ચાંચમાં  ઝાલી તથ.
-::::કેટલી વખત? ભેદવાં હજુ
+:::કેટલી વખત? ભેદવાં હજુ
-:::::કેટલાં દિગ્દિગંત?
+::::કેટલાં દિગ્દિગંત?
-::::પૂછીએ તો પડઘાઈને પાછો
+:::પૂછીએ તો પડઘાઈને પાછો
-:::::ક્યાંય ઠેલાતો અંત.
+::::ક્યાંય ઠેલાતો અંત.
 ભીંસતી ઠાંસોઠાંસ આ ખુલ્લાશ થઈ ઇતિ ને અથ,
 પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.
+</poem>
+== નિમ્નસ્તર વાત ==
+<poem>
+:::::વાત આમ નિમ્નસ્તર, સમાચારલક્ષી
+::સામેના ઘરનંબર સત્તરનાં અંધારે રોજ નવું ઊતરતું પક્ષી
+:::આખ્ખી સોસાયટીને અત્તરના ફાયામાં ફેરવી દે એવા કૈં ઠાઠ,
+::બાજુના ફળિયામાં દેસાઈ દંપતીની આંખો થઈ રહી જાતી આઠ
+:શેઈમ શેઈમ બબડીને ઘરમાં પુરાઈ જતા પાડોશી ભદ્રકાન્ત બક્ષી
+:::::વાત આમ નિમ્નસ્તર, સમાચારલક્ષી
+:::પક્ષી પણ એવાં ચબરાક, બધી ઝળાંહળાં છોડીને અંધારાં તાકે,
+:કેમ જાણે એને સહુ જાણ હોય : કઈ ડાળે ઋતુ વિના ય ફળ પાકે.
+::::ઉપરાન્ત સમજે કે, જાત કેમ છુટ્ટી મુકાય કેમ રહેવાની રક્ષી
+:::::વાત આમ નિમ્નસ્તર, સમાચારલક્ષી
+</poem>
+== કંઈ ==
+<poem>
+:::::જાણ્યું એવું જડ્યું નહીં કંઈ.
+બહુ ઝંઝેડ્યાં ઝાડ પરંતુ પડ્યું નહીં કંઈ.
+વનમાં ઝાઝા વાંસ, વાયરા શિષ ધુણાવી વાતા,
+લળક ઢળક સહુ ડાળ, ઘાસને ચડે હિલોળા રાતા,
+બધું બરાબર કિન્તુ સ્વરમાં ચડ્યું નહીં કંઈ.
+:::::::		જાણ્યું એવું જડ્યું નહીં કંઈ.
+શુષ્ક સરોવર, સાંજ; નહીં કોઈ ગલ, હંસો રઢિયાળા,
+રડવાનું એક સુખ લેવા ત્યાં પહોંચ્યા સંજુ વાળા,
+આંખ, હૃદય ને કર જોડ્યા પણ રડ્યું નહી કંઈ,
+:::::::		 જાણ્યું એવું જડ્યું નહીં કંઈ.
 </poem>