સંજુ વાળાનાં કાવ્યો: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 36: Line 36:
પંખી ઊડ્યાં અનભે ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.
પંખી ઊડ્યાં અનભે ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.


::::::પહેલું જ્યાં આકાશ વળોટ્યું  
::::પહેલું જ્યાં આકાશ વળોટ્યું  
:::::::ખરવા લાગ્યો ભાર,  
:::::ખરવા લાગ્યો ભાર,  
::::::પિચ્છ ખર્યાં ને કલગી ખરી  
::::પિચ્છ ખર્યાં ને કલગી ખરી  
:::::::ઓગળ્યા રે આકાર.
::::ઓગળ્યા રે આકાર.


ત્યાં જ લગોલગ આવવા લાગ્યો સાત ઘોડા’ળો રથ
ત્યાં જ લગોલગ આવવા લાગ્યો સાત ઘોડા’ળો રથ
પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું  ચાંચમાં  ઝાલી તથ.
પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું  ચાંચમાં  ઝાલી તથ.


::::::કેટલી વખત? ભેદવાં હજુ  
::::કેટલી વખત? ભેદવાં હજુ  
:::::::કેટલાં દિગ્દિગંત?  
:::::કેટલાં દિગ્દિગંત?  
::::::પૂછીએ તો પડઘાઈને પાછો  
::::પૂછીએ તો પડઘાઈને પાછો  
:::::::ક્યાંય ઠેલાતો અંત.
:::::ક્યાંય ઠેલાતો અંત.


ભીંસતી ઠાંસોઠાંસ આ ખુલ્લાશ થઈ ઇતિ ને અથ,  
ભીંસતી ઠાંસોઠાંસ આ ખુલ્લાશ થઈ ઇતિ ને અથ,  
પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.
પંખી  ઊડ્યાં  અનભે  ઝીણું ચાંચમાં ઝાલી તથ.
</poem>
</poem>
26,604

edits

Navigation menu