કંદરા: Difference between revisions

મારી પાસે પણ એક કોડિયું છે.

જેની રોશનીમાં મને દેખાય છે, આખું યે બગદાદ.

કોઈ રાજાનું અપમાન થયું હોય !

ફરી મારે કોડિયામાં થોડુંક તેલ રેડવાનું છે...

હું અને મારો પ્રેમી

લીલી શેવાળના રસ્તે

માછલીના દાંત બનીને

રોજ મળીએ છીએ.

મુખવાસ

સાપની કાંચળી પહેરી લઈ સાપણની આંખોમાં ઝબકું છું.

સાપણ મને સાપ માની લઈને ભાવવિભોર થઈ જાય છે.

ચણીયા-ચોળી પહેરેલી વાંદરી નાચે છે.

અને એ ખુશ થઈને તાળીઓ પાડે છે.

મારી આંખોના અંધારાથી

સળગી ઊઠે છે ઘાસના પૂળાઓ.

છતાં અકબંધ રહે છે

મારી આંખોનું અંધારું!

રાત્રિનું ઊંધરેટુ વૃક્ષ,

એની ભૂખરી ડાળીઓ,

જાણે સંભળાતો જ ન હોય

ભરતીનો અવાજ!

મને યાદ આવે છે એ ઘરની.

જ્યાં હું ખૂબ જીવી હતી ક્યારેક.

આપણા પાળેલા કરોળિયાઓની લાળ ચાખો.

તમે આવો.

સમય