ચારણી સાહિત્ય/4.સોરઠી સાહિત્યની ધારાઓ: Difference between revisions

[હે માંગડા! અમે વાણિયા, ને તમે રજપૂત : આપણો મેળ ક્યાંથી મળે! પરંતુ આ તો પૂર્વ જન્મની પ્રીતિ હોવી જોઈએ નહીંતર મારું — વણિકપુત્રીનું — મન તારા જેવા પરજ્ઞાતીલા ઉપર કેમ કરીને મોહે?]

એ એક સ્તંભ; પછી? રજપૂત યુદ્ધે ચઢ્યો. કેવો એ રણસાજ?

[સુંદર ઘોડો, અને તેવો જ ઘોડેસ્વાર. આસમાનને માપે તેવું પ્રચંડ ભાલું. આવા પ્રિયતમ માંગડાને પદ્માએ પોતાના ઝરૂખા પરથી જોયો.]

એ બીજો સ્તંભ, પછી? બે ઘડીનું મિલન.

જેની જોતાં વાટ, (ઈ) શેરીમાં સામાં મળ્યાં,  

ઊઘડ્યાં ઉરનાં કમાડ, કામ ન પડિયા કુંચીનાં.

ભલ ઘોડો વલ લાંબડા, હલ બાંધવાં હથિયાર,  

ઝાઝાં ઘોડાંમાં ઝીંકવાં, (મારે) મરવું એક જ વાર.

[આવા ભલા ઘોડા ઉપર ચઢવું, માથાના લાંબા કેશ છૂટા મૂકવા, ઝળકતાં શસ્ત્રો સજવાં, અને પછી પ્રચંડ શત્રુસેનામાં ઝંપલાવવું એ વીરધર્મ ચુકાય? એ કેવી અમોલી જીવન-લહાણ! અને એક વાર મરવું તો છે જ ને!]

ગયો વચન દઈને, ઝરૂખે બેસીને પ્રેયસી વાટ જુએ. ત્યાં તો

વળી છે પાછી વાર, ભૂંડે મોઢે ભાણની,  

(પણ) ઇ ઘોડે ને અસ્વાર, મીટે ન ભાળું માંગડો.