મનીષા જોષીની કવિતા: Difference between revisions

મનીષા જોષીની કવિતા (view source)

Revision as of 05:39, 27 December 2022

3,945 bytes added , 05:39, 27 December 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 8: / Line 8: @@
 * [[મનીષા જોષીની કવિતા/પ્રારંભિક | પ્રારંભિક]]
+== ૧. સામ્રાજ્ય ==
+<poem>
+મને ઝરુખામાં બેસાડો.
+મને વીંઝણો નાંખો
+મને અત્તરના હોજમાં નવડાવો.
+મારા સૌંદર્યની, શૌર્યની પ્રશંસા કરો.
+કોઈ ચિત્રકારને બોલાવો મને દોરવા.
+કોઈ શિલ્પીને બોલાવો મને કંડારવા.
+મારો સ્વયંવર રચાવો.
+જાવ, કોઈ વિદૂષકને બોલાવો
+મને હસાવો.
+ક્યાં ગઈ આ બધી દાસીઓ?
+કેમ, કોઈ સાંભળતું નથી?
+મને લાગે છે કે હું મારું સામ્રાજ્ય હારી ચૂકી છું.
+બધા જ ગુપ્તચરો પીછેહઠના સંદેશાઓ લાવી રહ્યા છે.
+જોકે આમ પણ હું ક્યાં કશું જીતવા માગતી હતી?
+એક રાજવી તરીકેના મારા અભિમાનનું
+મહામુશ્કેલીથી જતન કરી રહી હતી એટલું જ.
+મારી પાંચેય આંગળીઓમાં સાચા હીરા ઝગમગી રહ્યા છે.
+જે હવે થોડી જ વારમાં મારે ચૂસી લેવા પડશે.
+પણ એ પહેલાં,
+રેશમી પરદાઓથી સજાવેલા આ અગણિત ખંડો
+જે મેં ક્યારેય પૂરા જોયા નથી,
+એ જોઈ લેવા છે. અને
+દીવાનખંડમાં મૂકેલા, મારા પૂર્વજોએ શિકાર કરેલા
+ભયાનક સિંહ - વાઘ, જે મસાલા ભરીને મૂકી રાખેલા છે
+એ હવે ચીરીને ખાલી કરી નાખવા છે.
+</Poem>
+== ૨. ગોઝારી વાવ ==
+<poem>
+હાં, હાં, એ માણસ જીવે છે હજી, એના ઘરમાં, સુખેથી.
+પણ મરી ગયો છે એ મારા માટે.
+અને એટલે જ હું રોજ એના નવા નવા
+મૃત્યુની કલ્પના કરું છું.
+રસ્તા પર ચાલતા ટ્રકનાં પૈડાં એના પર ફરી વળે છે.
+અને હું બાજુમાં શાંત રાહદારીની જેમ પસાર થતી હોઉં છું.
+તો ક્યારેક એની લાશ રેલવેના પાટા વચ્ચે મળી આવે છે.
+અને હું એના મૃતદેહ પરથી પસાર થતી ટ્રેનમાં
+મુસાફરી કરતી હોઉં છું.
+ક્યારેક હું મારી સાડીના પાલવને ગાંઠ મારતી હોઉં છું
+અને એના ગળામાં ફાંસો હોય છે.
+હું મંદિરમાં દીવા પ્રગટાવતી હોઉં છું
+અને એનું આખું શરીર સળગતું હોય છે.
+ક્યારેક એ કોઈ ગોઝારી વાવના તળિયે પડ્યો હોય છે
+અને હું એ વાવમાંથી પાણી ભરતી હોઉં છું.
+રોજ રાત્રે યમરાજ આવે છે.
+પેલા કાળમુખા પાડા પર બેસીને.
+કરગરે છે, એને લઈ જવા માટે.
+પણ હું એને રજા નથી આપતી.
+</poem>