મનીષા જોષીની કવિતા: Difference between revisions

મનીષા જોષીની કવિતા (view source)

Revision as of 07:33, 27 December 2022

3,945 bytes added , 07:33, 27 December 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 375: / Line 375: @@
 તૃપ્તિનો ઓડકાર મળ્યો છે મને
 આ ગીધની પ્રેયસી બનીને!
+</poem>
+== ૧૩. પ્રદક્ષિણા ==
+<poem>
+જ્યારે જ્યારે મંદિરમાં જઉં છું ત્યારે
+કોઈ અજ્ઞાત ભય મને ઘેરી વળે છે,
+મને લાગે છે કે બધા જ દેવોનાં
+બધાં જ વાહનો મને મારવા આવી રહ્યાં છે,
+વાઘ, નાગ, કાચબો, ગરૂડ, માછલું.....
+પૂજારી ત્રિકાળજ્ઞાનીની જેમ મને જોઈને હસે છે.
+પ્રસાદમાં ચપટી સિંદૂર આપે છે.
+હું મૂંગી, અવાક્‌ થઈ જઉં છું,
+મંદિરની દીવાલોના પ્રાચીન, શાંત પથ્થરો
+જાણેકે કોઈ ઊંચા પર્વત પરથી ગબડતાં
+ભારેખમ પથરાઓ હોય એમ મારી તરફ ધસી આવતા લાગે છે.
+હું જીવ બચાવતી દોડું છું.
+મંદિરની દીવાલો ફરતી પ્રદક્ષિણા કરું છું.
+મંદિરના લીસા આરસપ્હાણમાં મને ઠેસ વાગે છે,
+હું પડી જઉં છું, માથું ઝૂકી જાય છે મૂર્તિ આગળ.
+અને પેલા ગબડતા પથરાઓ નીચે છૂંદાઈ જઉં છું
+હું પણ એક પથ્થર બની જઉં છું, નવા જન્મમાં.
+મને કોઈપણ એક આકાર આપી દેવામાં આવે છે.
+હવનની કૂંડીનો, શંકરના લિંગનો, કળશનો,
+ઘંટારવનો, સ્તોત્રનો, આરતીની થાળીનો, ધૂપનો,
+પગલાંનો, પુરાણનો, દક્ષિણાનો,
+હું મંદિરની બહાર જ નથી નીકળી શકતી
+</poem>
+== ૧૪. સ્ત્રી ==
+<poem>
+મારી અંદર એક વૃક્ષ
+ફળોના ભારથી ઝૂકેલું ઊભું છે.
+નવાં મહોરતાં ફૂલોના રંગથી મહેકતી,
+તાજાં જન્મેલાં પંખીઓનાં બચ્ચાંના
+તીણા અવાજથી ચહેકતી.
+તસુએ તસુ તરબતર, હું એક સ્ત્રી.
+કીડીઓની હાર ફરી વળે છે મારા અંગ પર,
+અજગર વીંટળાય છે.
+અંધારું આલિંગે છે
+અને મારી શાખાઓ પરથી ઝર્યા કરે છે મધ.
+મોડી સાંજે,
+ડાળીએ ડાળીએ ફરી વળતા અંધારા ભેગી
+સરકતી આવતી ઉદાસીને
+પાંદડાંની છાલમાં છુપાવી લેતાં મને આવડે છે.
+મને આવડી ગયું છે
+પાનખરમાં પાંદડાંઓને ખંખેરી નાખતાં.
+સૂકાં, પીળાં પાન
+તાણી જાય છે ઉદાસીને
+નદીના વહેણમાં.
+હું અહીંથી પડખુંયે ફરતી નથી,
+પણ મને ખબર છે.
+નદીપારના કોઈક સ્મશાનમાં
+સૂકાં, પીળાં પાંદડાંઓ ભેગી
+ભડકે બળતી હશે મારી ઉદાસી.
+પાંદડાં બળવાની સુગંધ
+ઓળખી લે છે,
+દરેક લીલુંછમ વૃક્ષ.
 </poem>