મનીષા જોષીની કવિતા: Difference between revisions

મનીષા જોષીની કવિતા (view source)

Revision as of 06:05, 28 December 2022

5,459 bytes added , 06:05, 28 December 2022

no edit summary

MeghaBhavsar

18,450

edits

@@ Line 1,286: / Line 1,286: @@
 ખૂબ શાંતિથી સાંભળું છું.
 મારા ધ્યાનખંડમાં જબરો કોલાહલ છે.
+</poem>
+== ૪૨. કાગ ==
+<poem>
+કા-કા કૌઆ, ઠા-ગા ઠૈયા
+કાગશ્રી નાચે
+ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
+દાળ-શીરાનો એઠવાડ ને ભેગી
+અલક-મલકની વાતો.
+શનો ભગત કરી રહ્યો છે :
+ઓલા પ્રીતમ શેઠની વધુ પંદર દહાડાથી
+રોજ આવે છે, એક ખોળાનો ખૂંદનાર માંગવા.
+મહંતજી, હવે તો દયા કરો,
+મહંતજી!
+કા... કા... કૌ... આ....
+ઠા... ગા... ઠૈ... યા...
+કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
+હે દેવોના દેવ!
+આ પ્રસવપીડાનો અંત ક્યારે?
+આ કષ્ટથી તણાયેલું મુખ
+ને ખાટલા નીચે દેવતાનો શેક,
+હે મહારાજ!
+મુજ સુવાવડી પર કૃપા કરો.
+મારા લાલનું નામ ‘ભીખો’
+ને દીકરીય ‘દેવદાસી’, પ્રભુ!
+કાકાકૌઆ ઠાગાઠૈયા
+કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે.
+મને ભલે શરીરે ચાંદી થાય,
+ને મહંત જીવતે સમાધિ લે,
+પણ, મારાં શ્રાદ્ધ ને આમ પાછાં ન ઠેલો, કાગ!
+નહીં કરું આખાના દેખતાં મને આમ
+વડવાઓ પાસે લજ્જિત ન કરો.
+કાગ!
+મને શરણે લો.
+દીનાનાથ!
+કાકા
+{{space}}   કૌઆ
+{{space}}	ઠાગા
+{{space}}	    ઠૈયા
+કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં
+વાગે મંજીરાંઆ
+</poem>
+== ૪૩. નર્મદા ==
+<poem>
+જોઈ હતી મેં એને
+વહેલી સવા૨ના અજવાળામાં
+એક નાનકડી નાવમાં બેસીને
+પધરાવ્યાં હતાં એમાં
+પિતાના અસ્થિ જ્યારે.
+પછી રાખ અને ફૂલોને લઈને
+દૂર ચાલી ગઈ હતી એ નદી
+નર્મદા,
+મને પણ સાથે લઈને.
+એના નીરમાં અટવાતાં
+ઝાડીઝાંખરાં વચ્ચેથી માર્ગ કરતાં
+વહી રહેલાં એ ફૂલો
+કોહવાઈ ગયાં છે હવે
+અને શરીરની રાખ પણ બેસી ગઈ છે
+એના તળિયે કશેક
+પણ હું હજીયે જીવી રહી છું
+એના કિનારે ઊછરતી જળસૃષ્ટિ ભેગી.
+હવે તો એનો માર્ગ એ જ મારો માર્ગ.
+એના વહેણમાં વહેતી
+ગર્ભવતી માછલીઓ ભેગી
+હું જીવ્યે જઉં છું
+આગળ ને આગળ.
+</poem>
+== ૪૪. પૂર્વજ ==
+<poem>
+થોડા દિવસ પહેલાં એક મિત્રને ત્યાં
+એના કોઈ પૂર્વજનો ફોટો જોયો.
+અને ત્યારથી મને એવું જ લાગ્યા કરે છે કે એ
+મારા પણ પૂર્વજ હોઈ શકે.
+પૂર્વજો તો બધા સરખા.
+પૂર્વ દિશામાં મોં ફેરવીને ઊભેલા લોકો.
+આમ તો ક્યારેય પાછું વળીને જુએ નહીં,
+પણ છતાં જોવું હોય તો જોઈ પણ શકે.
+મેં મારા ઘરનું વાસ્તુ નથી કરાવ્યું,
+એટલે ઘણી વખત ઘરની દીવાલોમાંથી
+રુદન સંભળાય છે.
+એ ઘરમાં કે એ જમીન પર મારા અગાઉ રહી ચૂકેલા
+બીજા કોઈકના પૂર્વજોનું
+ક્યારેક છાનું છપનું હાસ્ય પણ.
+અને મને એ બધું જ મારી આવનારી પેઢીના
+પૂર્વજો જેવું લાગે છે.
+એટલે કે હું જ,
+આ મારા ઘરની હમણાં જ ધોળાયેલી દીવાલોમાં
+ચણાયેલી, કેદ,
+પૂર્વ દિશામાં જોઉં છું તો પીઠ ફેરવીને ઊભેલા
+અસંખ્ય પૂર્વજો દેખાય છે.
+બધા જ મારા ઘર તરફ આવવા માગતા.
+બધા જ પરિચિત ચહેરાઓમાં, મારા પૂર્વજ.
+આવનારા જન્મનાં રંગીન સપનાં દેખાડતા.
+મારા ઘરની ભીંતોમાં રહેતી હું
+રાહ જોઈ રહી છું,
+ધરતીકંપના એક હળવા આંચકાની.
 </poem>