18,450
edits
મનીષા જોષીની કવિતા: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 1,286: | Line 1,286: | ||
ખૂબ શાંતિથી સાંભળું છું. | ખૂબ શાંતિથી સાંભળું છું. | ||
મારા ધ્યાનખંડમાં જબરો કોલાહલ છે. | મારા ધ્યાનખંડમાં જબરો કોલાહલ છે. | ||
</poem> | |||
== ૪૨. કાગ == | |||
<poem> | |||
કા-કા કૌઆ, ઠા-ગા ઠૈયા | |||
કાગશ્રી નાચે | |||
ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે. | |||
દાળ-શીરાનો એઠવાડ ને ભેગી | |||
અલક-મલકની વાતો. | |||
શનો ભગત કરી રહ્યો છે : | |||
ઓલા પ્રીતમ શેઠની વધુ પંદર દહાડાથી | |||
રોજ આવે છે, એક ખોળાનો ખૂંદનાર માંગવા. | |||
મહંતજી, હવે તો દયા કરો, | |||
મહંતજી! | |||
કા... કા... કૌ... આ.... | |||
ઠા... ગા... ઠૈ... યા... | |||
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે. | |||
હે દેવોના દેવ! | |||
આ પ્રસવપીડાનો અંત ક્યારે? | |||
આ કષ્ટથી તણાયેલું મુખ | |||
ને ખાટલા નીચે દેવતાનો શેક, | |||
હે મહારાજ! | |||
મુજ સુવાવડી પર કૃપા કરો. | |||
મારા લાલનું નામ ‘ભીખો’ | |||
ને દીકરીય ‘દેવદાસી’, પ્રભુ! | |||
કાકાકૌઆ ઠાગાઠૈયા | |||
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં મંજીરાં વાગે. | |||
મને ભલે શરીરે ચાંદી થાય, | |||
ને મહંત જીવતે સમાધિ લે, | |||
પણ, મારાં શ્રાદ્ધ ને આમ પાછાં ન ઠેલો, કાગ! | |||
નહીં કરું આખાના દેખતાં મને આમ | |||
વડવાઓ પાસે લજ્જિત ન કરો. | |||
કાગ! | |||
મને શરણે લો. | |||
દીનાનાથ! | |||
કાકા | |||
{{space}} કૌઆ | |||
{{space}} ઠાગા | |||
{{space}} ઠૈયા | |||
કાગશ્રી નાચે ને મંદિરમાં | |||
વાગે મંજીરાંઆ | |||
</poem> | |||
== ૪૩. નર્મદા == | |||
<poem> | |||
જોઈ હતી મેં એને | |||
વહેલી સવા૨ના અજવાળામાં | |||
એક નાનકડી નાવમાં બેસીને | |||
પધરાવ્યાં હતાં એમાં | |||
પિતાના અસ્થિ જ્યારે. | |||
પછી રાખ અને ફૂલોને લઈને | |||
દૂર ચાલી ગઈ હતી એ નદી | |||
નર્મદા, | |||
મને પણ સાથે લઈને. | |||
એના નીરમાં અટવાતાં | |||
ઝાડીઝાંખરાં વચ્ચેથી માર્ગ કરતાં | |||
વહી રહેલાં એ ફૂલો | |||
કોહવાઈ ગયાં છે હવે | |||
અને શરીરની રાખ પણ બેસી ગઈ છે | |||
એના તળિયે કશેક | |||
પણ હું હજીયે જીવી રહી છું | |||
એના કિનારે ઊછરતી જળસૃષ્ટિ ભેગી. | |||
હવે તો એનો માર્ગ એ જ મારો માર્ગ. | |||
એના વહેણમાં વહેતી | |||
ગર્ભવતી માછલીઓ ભેગી | |||
હું જીવ્યે જઉં છું | |||
આગળ ને આગળ. | |||
</poem> | |||
== ૪૪. પૂર્વજ == | |||
<poem> | |||
થોડા દિવસ પહેલાં એક મિત્રને ત્યાં | |||
એના કોઈ પૂર્વજનો ફોટો જોયો. | |||
અને ત્યારથી મને એવું જ લાગ્યા કરે છે કે એ | |||
મારા પણ પૂર્વજ હોઈ શકે. | |||
પૂર્વજો તો બધા સરખા. | |||
પૂર્વ દિશામાં મોં ફેરવીને ઊભેલા લોકો. | |||
આમ તો ક્યારેય પાછું વળીને જુએ નહીં, | |||
પણ છતાં જોવું હોય તો જોઈ પણ શકે. | |||
મેં મારા ઘરનું વાસ્તુ નથી કરાવ્યું, | |||
એટલે ઘણી વખત ઘરની દીવાલોમાંથી | |||
રુદન સંભળાય છે. | |||
એ ઘરમાં કે એ જમીન પર મારા અગાઉ રહી ચૂકેલા | |||
બીજા કોઈકના પૂર્વજોનું | |||
ક્યારેક છાનું છપનું હાસ્ય પણ. | |||
અને મને એ બધું જ મારી આવનારી પેઢીના | |||
પૂર્વજો જેવું લાગે છે. | |||
એટલે કે હું જ, | |||
આ મારા ઘરની હમણાં જ ધોળાયેલી દીવાલોમાં | |||
ચણાયેલી, કેદ, | |||
પૂર્વ દિશામાં જોઉં છું તો પીઠ ફેરવીને ઊભેલા | |||
અસંખ્ય પૂર્વજો દેખાય છે. | |||
બધા જ મારા ઘર તરફ આવવા માગતા. | |||
બધા જ પરિચિત ચહેરાઓમાં, મારા પૂર્વજ. | |||
આવનારા જન્મનાં રંગીન સપનાં દેખાડતા. | |||
મારા ઘરની ભીંતોમાં રહેતી હું | |||
રાહ જોઈ રહી છું, | |||
ધરતીકંપના એક હળવા આંચકાની. | |||
</poem> | </poem> | ||