26,604
edits
કોડિયાં/ કોડિયાં-1957 (કૃતિ): Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
કોડિયાં/ કોડિયાં-1957 (કૃતિ) (view source)
Revision as of 11:58, 25 August 2021
, 11:58, 25 August 2021no edit summary
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 568: | Line 568: | ||
છે મ્હોંકાણ જ્વલંત છબીની! | છે મ્હોંકાણ જ્વલંત છબીની! | ||
5-9-’50{{Poem2Close}} | 5-9-’50{{Poem2Close}} | ||
{{Poem2Open}} | |||
'''<big>મીણબત્તી</big>''' | |||
કયા ખૂણામાં નગર તણા આ | |||
શી ગમ મુજને થાય? | |||
વીજળી તેલ તપેલું ખાલી | |||
તાર સૂકી હોલાય. | |||
ઓઢી અંધારાનો લાભ | |||
દીવાસળી દ્યે ચુંબન દાહ | |||
મીણબત્તીને, આળસ પાળ | |||
જેવે, ટાઢે હોઠ કપાળ. | |||
એણે નાખ્યો નિશ્વાસ, | |||
પછી લીધો એક શ્વાસ, | |||
ને આપ્યો ઉજાસ. {{Poem2Close}} | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''<big>ત્રીજ</big>''' | |||
ઊંચાઊંચા પર્વત ઊભા, | |||
{{Space}} તળિયાહીન દરિયાવ; | |||
વચગાળેનું શૂન્ય સ્મરકતું, | |||
{{Space}} કરત અસ્મિતા-દાવ? | |||
{{Space}}{{Space}} ના પૂનમ, નહિ બીજ, | |||
{{Space}}{{Space}} તને કોણ સંભારે ત્રીજ? | |||
પોલ હૃદયનો ખૂંચે વાંસડો, | |||
{{Space}} આ કે પેલે પાર; | |||
સમીર તણી એ બંસી બનતો, | |||
{{Space}} ગૌરવનો આકાર; | |||
ડૂબે, ડુબાવે આધારીને, | |||
{{Space}} સરતા વચલી ધાર. | |||
{{Space}}{{Space}} ના પૂનમ, નહિ બીજ, | |||
{{Space}}{{Space}} તને કોણ સંભારે, ત્રીજ? | |||
એક આંકડો એકલવાયો, | |||
{{Space}} પાડે સર્જક ભાત; | |||
એકાંતીને કથળે જાડી. | |||
{{Space}} સરવાળી તાકાત. | |||
{{Space}} ના પૂનમ, નહિ બીજ, | |||
{{Space}} તને કોણ સંભારે, ત્રીજ? | |||
{{Space}} ‘અવગણનાથી ઝાંખી તોયે, | |||
{{Space}} હું છું ત્રીજની ત્રીજ!’ | |||
12-12-’52 {{Poem2Close}} | |||
{{Poem2Open}} | |||
'''<big>રાતના અવાજો</big>''' | |||
નીંદરનાં બારણાં ખોલવાનો કારણે | |||
{{Space}} પાંપણોને પોરવી તાળાં દીધાં; | |||
શાંતિની જીભ શા રાતના અવાજે | |||
{{Space}} અંધાર વંડીએથી ડોકિયાં કીધાં. | |||
જોયો કો જમ ને કોળીનું કૂતરું | |||
{{Space}} કૂવા કને જઈ ભસતું જતું, | |||
હાથમાં મિલાવી હાથ કુમળા પ્રકારના | |||
{{Space}} મેડી નીચે કોઈ હસતું હતું. | |||
જેલની દીવાલ પે આલબેલ ગાજતા | |||
{{Space}} અંદરના ‘ઓહ!’ સો મૂંગા રહ્યા; | |||
ઘૂવડની ઘૂકમાં કકળ્યાં પારેવડાં | |||
{{Space}} કબરોમાં કોઈ પેર આવ્યાં, ગયાં. | |||
ગાડામાં એકલો વાસળી વગાડતો | |||
{{Space}} બેકલ થવાની હોંશ ગાતો જતો; | |||
ચીલાએ જીરવ્યા આવા અનેકને | |||
{{Space}} એટલે ‘કર્રડકટ્ટ’ બળખો થતો. | |||
રોવું, રાજી થવું, હસવું કે ભૂલવું? | |||
{{Space}} સમજી શકું ન હું ને પાસાં પડું; | |||
દિનભર સૂતેલ દિલ આળસ મરોડી | |||
{{Space}} પોપચાંને તંબૂને થાતું ખડું. | |||
20-10-’55{{Poem2Close}} | |||