26,604
edits
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
KhyatiJoshi (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 945: | Line 945: | ||
{{Space}}{{Space}} પછાડી દ્વાર વસાયાં! | {{Space}}{{Space}} પછાડી દ્વાર વસાયાં! | ||
16-9-’30 {{Poem2Close}} | 16-9-’30 {{Poem2Close}} | ||
{{Poem2Open}} | |||
'''<big>મંદિર</big>''' | |||
દેવદુવારાની ગાવડી રેણુ | |||
{{Space}} ચરતી વગડા પાર; | |||
સાંજ નમે ને વાછરું જોતાં | |||
{{Space}} દૂધની છૂટે ધાર — | |||
{{Space}}{{Space}} આંચળ એના મૂઠ ન માતા: | |||
{{Space}}{{Space}} દધિના કૂપ સમાતા! | |||
આંખડી બે એની કોડિયાં જેવી, | |||
{{Space}} શીંગડી દીપક-વાટ; | |||
કામદુધાની બેટડી રેણુ, | |||
{{Space}} સંતનો ઉર ઉચાટ: | |||
{{Space}}{{Space}} ટણણણ ઘંટડી બોલે, | |||
{{Space}}{{Space}} દિશાનાં બારણાં ખોલે! | |||
કેમ થતું એ કોઈ ન જાણે, | |||
{{Space}} સંત રુએ દિન-રાત; | |||
દિવસ ઉપર દિવસ ચાલ્યા, | |||
{{Space}} વાછરુને રઘવાટ: | |||
{{Space}}{{Space}} રેણુનાં ધાવણ ખૂટ્યાં! | |||
{{Space}}{{Space}} જોગીડાનાં સત શું તૂટ્યાં! | |||
વાયરે વાયરે વાતડી ચાલી | |||
{{Space}} ફરક્યા કાનેકાન; | |||
વાળંદિયે વાત નૃપને કીધી, | |||
{{Space}} રાણીને માલણ-સાન: | |||
{{Space}}{{Space}} પાણો કો વગડા પારે! | |||
{{Space}}{{Space}} નાવડતી દૂધની ધારે! | |||
ચોરેચૌટેથી માનવ ચાલ્યાં | |||
{{Space}} ઊમટ્યાં ચારે જન; | |||
રાજા, રાણી બેઉ પાલખી બેઠાં, | |||
{{Space}} જોગીનાં ફૂલતાં મન: | |||
{{Space}}{{Space}} જંગલમાં મંગળ થાતાં! | |||
{{Space}}{{Space}} જનો હૈયેહૈયાં દળાતાં! | |||
શેવતીમાં શિવલંગિ છુપાયું, | |||
{{Space}} ઉપર છાતીમ-છાંય; | |||
રેણુડી મોકળે આંચળ ઊભી, | |||
{{Space}} દૂધની ધારે ન્હાય: | |||
{{Space}}{{Space}} ધૂતરાનાં ફૂલડાં ડોલે! | |||
{{Space}}{{Space}} બપૈયા બે ડાળીએ બોલે! | |||
લંકાદ્વીપેથી સોનાં મંગાવ્યાં, | |||
{{Space}} રેવાના આરસપ્હાણ; | |||
એશિયા-ઉરથી શિલ્પવિશારદ, | |||
{{Space}} નાંગરે આરે વ્હાણ: | |||
{{Space}}{{Space}} મહા ઘોર ઘુમ્મટ બાંધ્યાં; | |||
{{Space}}{{Space}} ધરા-આભ થાંભલે સાંધ્યાં! | |||
મધ્યમ દેશનું ઈંડું ચડાવ્યું, | |||
{{Space}} જાવાના ઝૂલતા ઘંટ; | |||
હીરા ખોદી શત ખાણના ચોડ્યા, | |||
{{Space}} વાવટા વ્યોમ ઊડંત: | |||
{{Space}}{{Space}} નવે દ્વીપ નામના ગાજે! | |||
{{Space}}{{Space}} આવે લોક દર્શન કાજે! | |||
પુર મહીં દીપમાળ રચાઈ, | |||
{{Space}} શેરીએ પાથર્યાં ફૂલ: | |||
માનવીથી ભરચક ઝરૂખા, | |||
{{Space}} ઝૂલતાં તોરણ ઝૂલ: | |||
{{Space}}{{Space}} રાજા-રાણી પાલખી કાંધે, | |||
{{Space}}{{Space}} મહીં શિવલંગિ વિરાજે! | |||
દૂર ઊભા ઊભા ઢેઢડા જુએ, | |||
{{Space}} કોઈ ન આવે પાસ; | |||
ભીની આંખે શિવલંગિ નિહાળે, | |||
{{Space}} પાથરે પથ નિશ્વાસ: | |||
{{Space}} ‘છી! છી!’ કરી મા’જન ભાગે: | |||
{{Space}} ધિક્કારના ધૂતકા ગાજે! | |||
વેદી પરે શિવલંગિ ધર્યું જ્યાં, | |||
{{Space}} કંપતી ધરાણી માત; | |||
ઘુમ્મટ ફાટ્યો, આભ ધ્રૂજી રહ્યું, | |||
{{Space}} સ્તંભ ખર્યા ધધડાટ: | |||
{{Space}}{{Space}} ચીરે સાત વ્યોમ ધડાકો! | |||
{{Space}}{{Space}} દેરે નવ દેવડો માતો! | |||
નૃપતિના બેઉ હોઠ ધરુજ્યા, | |||
{{Space}} આંખ ઝરે અંગાર; | |||
કંપ નહિ એની કાયમાં માતો, | |||
{{Space}} જીભ ધ્રૂજે ક્ષણ વાર: | |||
{{Space}}{{Space}} પાણાને ધૂળમાં રંગો! | |||
{{Space}}{{Space}} કીચડનો રચજો દંગો! | |||
કોઈ નથી ઊભું ક્યાંયે નિહાળી | |||
{{Space}} ધ્રૂજતો આવ્યો ઢેઢ: | |||
રાતનાં આંસુ વ્યોમમાં ફૂટ્યાં, | |||
{{Space}} દેવગંગાનો વેઢ: | |||
{{Space}}{{Space}} આંસુડે લંગિને ધોયું; | |||
{{Space}}{{Space}} સૂકા વાળે અંગને લ્હોયું! | |||
ઝૂંપડીમાં જ્યમ લંગિ મુકાયું | |||
{{Space}} ફૂટતી અમૃત વાચ— | |||
સાત નભોના ઘુમ્મટ તાણો, | |||
{{Space}} માયે ન તાંડવ નાચ: | |||
{{Space}}{{Space}} તોયે તારું ઝૂંપડું મોટું! | |||
{{Space}}{{Space}} ત્યજાયાંને ઉર આળોટું!{{Poem2Close}} |
edits