18,450
edits
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
Line 11: | Line 11: | ||
તેજોમેઘોની ઊડે દૂર પામરી. | તેજોમેઘોની ઊડે દૂર પામરી. | ||
હે સૃષ્ટિપાટે નટરાજ ભવ્ય! | હે સૃષ્ટિપાટે નટરાજ ભવ્ય! | ||
ભૂગોલાર્ધે પાયની ઠેક લેતો; | ભૂગોલાર્ધે પાયની ઠેક લેતો; | ||
વિશ્વાન્તર્ના વ્યાપતો ગર્ત ઊંડા. | વિશ્વાન્તર્ના વ્યાપતો ગર્ત ઊંડા. | ||
Line 16: | Line 17: | ||
પીઠે તેની પાય માંડી છટાથી | પીઠે તેની પાય માંડી છટાથી | ||
તાલી લેતો દૂરના તારકોથી. | તાલી લેતો દૂરના તારકોથી. | ||
ફેલાવી બે બાહુ, બ્રહ્માંડગોલે | ફેલાવી બે બાહુ, બ્રહ્માંડગોલે | ||
વીંઝાઈ ર્હેતો, ઘૂમતી પૃથ્વી સાથે. | વીંઝાઈ ર્હેતો, ઘૂમતી પૃથ્વી સાથે. | ||
Line 27: | Line 29: | ||
પ્રીતિપ્રોયાં દંપતીઅંતરે કો | પ્રીતિપ્રોયાં દંપતીઅંતરે કો | ||
વિકારવંટોળ મચે તું-હૂંફે. | વિકારવંટોળ મચે તું-હૂંફે. | ||
<center>૩</center> | <center>૩</center> | ||
નિહારિકાનાં સલિલે ખેલનારો, | નિહારિકાનાં સલિલે ખેલનારો, | ||
Line 40: | Line 43: | ||
નૌકાવિહારે ઉરને રિઝાવતો. | નૌકાવિહારે ઉરને રિઝાવતો. | ||
કે દેવયાની મહીં જૈ ઝૂલંતો. | કે દેવયાની મહીં જૈ ઝૂલંતો. | ||
દીઠેલ હેમંત મહીં વળી, મઘા | દીઠેલ હેમંત મહીં વળી, મઘા | ||
તણું લઈ દાતરડું નિરંતર | તણું લઈ દાતરડું નિરંતર | ||
Line 57: | Line 61: | ||
અને અમે માનવ મંદ ચેતવી | અને અમે માનવ મંદ ચેતવી | ||
દીવો તને જ્યાં કરીએ નિહાળવા, | દીવો તને જ્યાં કરીએ નિહાળવા, | ||
જાૃમ્ભાવિકાસ્યું મુખ જોઈ ચંડ | જાૃમ્ભાવિકાસ્યું મુખ જોઈ ચંડ | ||
તારું, દૃગોથી રહીએ જ વીંટી | તારું, દૃગોથી રહીએ જ વીંટી | ||
Line 83: | Line 88: | ||
તે સર્વ ત્વન્નીરવનૃત્યતાલે | તે સર્વ ત્વન્નીરવનૃત્યતાલે | ||
ન જાગશે, દ્યૌનટ, હે વિરાટ? | ન જાગશે, દ્યૌનટ, હે વિરાટ? | ||
મારે ચિત્તે મૃત્યુઘેરી તમિદ્રા, | મારે ચિત્તે મૃત્યુઘેરી તમિદ્રા, | ||
રક્તદ્રોતે દાસ્યદુર્ભેદ્ય તંદ્રા. | રક્તદ્રોતે દાસ્યદુર્ભેદ્ય તંદ્રા. | ||
Line 89: | Line 95: | ||
તાલે તાલે નૃત્યના રક્તવ્હેણે | તાલે તાલે નૃત્યના રક્તવ્હેણે | ||
સંગીત આંહીં શું નહીં સ્ફુરે નવાં? | સંગીત આંહીં શું નહીં સ્ફુરે નવાં? | ||
શ્રાન્તોને તું ચેતના દે, પ્રફુલ્લ | શ્રાન્તોને તું ચેતના દે, પ્રફુલ્લ | ||
શોભાવતો તું પ્રકૃતિપ્રિયાને, | શોભાવતો તું પ્રકૃતિપ્રિયાને, | ||
ને માનવોની મનોમૃત્તિકામાં | ને માનવોની મનોમૃત્તિકામાં | ||
સ્વપ્નો કેરાં વાવતો બી અનેરાં. | સ્વપ્નો કેરાં વાવતો બી અનેરાં. | ||
તું સૃષ્ટિની નિત્યનવીન આશા. | તું સૃષ્ટિની નિત્યનવીન આશા. | ||
ન આટલું તુંથી થશે? કહે, કહે, | ન આટલું તુંથી થશે? કહે, કહે, | ||
Line 98: | Line 106: | ||
{{Right|મુંબઈ, સપ્ટેમ્બર ૧૯૩૮}} | {{Right|મુંબઈ, સપ્ટેમ્બર ૧૯૩૮}} | ||
</poem> | </poem> | ||
<br> | |||
{{Poem2Open}} | {{Poem2Open}} | ||
જો દરેક વાર ન આકર્ષે, જો દરેક વાચને નવેસર ન મૂંઝવે, જો દરેક વખતે નવાં વિસ્મય-રોમાંચ ન પ્રેરે, જો જ્યારેજ્યારે વાંચીએ ત્યારેત્યારે ફરીફરીને આંખ સામે ને કાનમાં નવે રૂપે ન ઊઘડે, ને એમ જો હંમેશાં પ્રહર્ષક પીડા ન આપે — તો કિમ્ કવે: તસ્ય કાવ્યેન? | જો દરેક વાર ન આકર્ષે, જો દરેક વાચને નવેસર ન મૂંઝવે, જો દરેક વખતે નવાં વિસ્મય-રોમાંચ ન પ્રેરે, જો જ્યારેજ્યારે વાંચીએ ત્યારેત્યારે ફરીફરીને આંખ સામે ને કાનમાં નવે રૂપે ન ઊઘડે, ને એમ જો હંમેશાં પ્રહર્ષક પીડા ન આપે — તો કિમ્ કવે: તસ્ય કાવ્યેન? |
edits