18,450
edits
યોગેશ જોષીની કવિતા: Difference between revisions
Jump to navigation
Jump to search
no edit summary
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
MeghaBhavsar (talk | contribs) No edit summary |
||
| Line 63: | Line 63: | ||
</poem> | </poem> | ||
== પડછાયો == | |||
<poem> | |||
એક સાંજે | |||
મારાથી અળગો થઈને | |||
ચાલવા લાગ્યો, બસ ચાલવા લાગ્યો. | |||
સામેની થોરની વાડ પર આળોટ્યો | |||
ને લોહીઝાણ થઈ ગયો | |||
પછી કોક સળગતી ચિતામાંથી આરપાર પસાર થઈને | |||
સ્મશાન પાછળનાં લીમડાની નીચે | |||
ખરી પડેલાં લીલાં પાંદડાંની પથારીમાં | |||
આખીય રાત આળોટ્યો. | |||
ને સવારે ઊઠીને | |||
પાદરનું તળાવ એકીશ્વાસે તરી જઈને | |||
પહોંચ્યા સામેના જૂના મંદિરે. | |||
મંદિરની દીવાલ ઠેકીને પછી | |||
ધીમે ધીમે સરતો સરતો | |||
પહોંચ્યો શિખર પર | |||
ને ફરફરી રહ્યો પવનમાં; | |||
ફરફરતી મેલી ધજાના મેલમાં ભળી જઈને. | |||
</poem> | |||
== આખીય રાત... == | |||
<poem> | |||
આખીય રાત | |||
મેં સાંભળ્યા કરી નીરવતા | |||
ને જોયા કર્યું મારી ભીતર– | |||
પેલા ખેતરની થોરની વાડ | |||
અન્ધકારને ચીરતી ધી...મે ધી...મે સરકતી સરકતી | |||
આવતી જાય છે મારી નજીક ને નજીક! | |||
સ્તબ્ધ થઈને ઊભું છે સામેનું ઝાડ | |||
છતાંય એનું એક પાન કમ્પે છે સતત! | |||
કોક આવીને | |||
ક્યારનુંય બેઠું છે ચૂપચાપ, આંખને કિનારે! | |||
થાકી ગયેલો દરિયો | |||
કણસે છે મારા પડખામાં, | |||
કોક શબના ફાટી ગયેલા ડોળા જેવી મારી આંખોમાંથી | |||
ફૂટ્યા કરે છે ટ્રેનની તીણી ચીસો, ચૂપચાપ! | |||
દીવો લઈને કશુંક ખોળવા માટે | |||
મારા દેહની ભીતર ફર્યા કરે છે કો’ક! | |||
છેક કાનના પડદા પાસે આવીને | |||
ધબક્યા કરે છે હૃદય! | |||
ભીંત પર ચોંટી રહેલું અજવાળું | |||
ટપ્ દઈને ખરી પડ્યું, ચૂપચાપ! | |||
હવે હું | |||
મારી પથારીમાં નથી. | |||
</poem> | |||
<br> | <br> | ||
<center>◼</center> | <center>◼</center> | ||
<br> | <br> | ||