યોગેશ જોષીની કવિતા: Difference between revisions

Jump to navigation Jump to search
no edit summary
No edit summary
No edit summary
Line 960: Line 960:
હવે?!
હવે?!
</poem>  
</poem>  
== પ્રતીક્ષા ==
<poem>
અહીં
આમ જ ઊભા રહી
દિવસ-રાત
રાત-દિવસ
તારી રાહ જોતાં
:::    જોતાં
::::     જોતાં
છેવટે હું
બની ગયો
થાંભલો.
કોણ આવીને મૂકશે
થાંભલાની ટોચે ટમટમતો
એકાદ લૅમ્પ?!
</poem>
== સપ્તપદી સૂર ==
<poem>
અમારી લાડકડી–
જેના જન્મવેળાના રુદનના સૂરમાં
સંભળાયા હતા
:::: શરણાઈના સૂર!
હજી ગઈ કાલે તો એ જાણે
અમારી આંગળી પકડીને
ઠૂમક ઠૂમક ચાલતી
પાડતી હતી.
::: નાજુકનમણી
::::   પા પા પગલીઓ...
હવે એ માંડશે
પ્રભુતામાં કુમકુમ પગલાં
રૂમઝૂમ રૂમઝૂમ!
હજી ગઈ કાલે તો એ જાણે
ગોરમાનું ગીત ગાતાં ગાતાં
ફરતી હતી.
:::: સખીઓ સાથે ફુદરડી.
હવે એ ફરશે
અગ્નિની સાક્ષીએ ફેરા!
હજી ગઈ કાલે તો એ જાણે
રમતી હતી
:::: પગથિયાં, કોડીઓ ને કૂકા.
હવે એ ઓળંગશે
:::: ઉંબર, ડુંગર-દરિયા!
હજી ગઈ કાલે તો એ
એની નાની નાની તર્જની ચીંધીને
બતાવતી હતી.
:::: બારીમાંથી મેઘધનુષ.
હવે
એની આંખોમાંથી
:::: હૈયામાંથી
:::::: ફૂટશે મેઘધનુષ!
એનાં લગ્નની શરણાઈના સૂરમાં
તમારી શુભેચ્છાના સૂર મેળવવા
હૃદયપૂર્વકનું નિમંત્રણ...
–અને હૈયે જાગ્યા
કન્યાવિદાયવેળાના રુદનના
::: સપ્તરંગી, સપ્તપદી સૂર...!!
</poem>
<br>
<br>
<center>&#9724;</center>
<center>&#9724;</center>
<br>
<br>
18,450

edits

Navigation menu